Ο δρόμος που ανοίγει η υπουργός Παιδείας, με το νέο σύστημα πρόσληψης των εκπαιδευτικών που ανακοίνωσε, έχει χαραχτεί μεν εδώ και χρόνια, τώρα, όμως, γίνεται ακόμα πιο ολισθηρός και επικίνδυνος, τόσο για τον ίδιο τον κλάδο των εκπαιδευτικών, όσο και συνολικότερα για τα σχολεία και το εκπαιδευτικό σύστημα. Η υπουργός υπόσχεται διαφάνεια και αξιολόγηση. Στην πραγματικότητα, δυναμιτίζει το δικαίωμα στη δουλειά για τους εκπαιδευτικούς. Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι ο έλεγχος τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των στελεχών της εκπαίδευσης θα γίνεται με κριτήριο το πόσο είναι διατεθειμένοι να υπηρετήσουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που θα ξεδιπλωθούν στα σχολεία.

Η υπουργός περιέγραψε ένα σύστημα, όπου ο εκπαιδευτικός, αφού περάσει από το ΑΣΕΠ, θα περνάει δυο χρόνια δουλεύοντας στο σχολείο ως δόκιμος. Αυτά σημαίνουν πλήρη αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα. Και μπορεί κάποιος καλοπροαίρετα να ρωτήσει: Κάθε δάσκαλος που τελειώνει Παιδαγωγικά στο πανεπιστήμιο σημαίνει ότι είναι και κατάλληλος για να διδάξει; Πράγματι, σήμερα μπορεί να απαντηθεί και αρνητικά αυτό το ερώτημα. Ποιος, όμως, είναι υπεύθυνος για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών; Ποιος σχεδιάζει την ανάπτυξη της Ανώτατης Εκπαίδευσης και ποιος έχει την πολιτική ευθύνη γι' αυτήν; Με άλλα λόγια, φταίει ο φοιτητής και ο απόφοιτος αν δεν έχει διδαχθεί αυτά που πρέπει, προκειμένου να γίνει εκπαιδευτικός;

Η κυβέρνηση δε δίνει τη μόνη αναγκαία και απόλυτα ρεαλιστική λύση της αντιστοίχισης του πτυχίου με τη δουλειά. Αυτή όμως η δίκαιη, αναγκαία και απόλυτα ρεαλιστική λύση είναι πολύ μακριά από την πολιτική βούληση της κυβέρνησης και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Η δική τους πολιτική υπαγορεύει τη διαρκή ομηρία του εκπαιδευτικού, σε ένα σχολείο που θα λειτουργεί σαν επιχείρηση. Ομηρία τόσο των μόνιμων εκπαιδευτικών (για όσο θα ισχύει και αυτή η «μονιμότητα»), αλλά και του πλήθους των εκπαιδευτικών που θα συνεχίσουν να δουλεύουν με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (των ωρομισθίων και αναπληρωτών), τις οποίες η υπουργός δήλωσε ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να καταργήσει. Και ο βαθύτερος λόγος της ομηρίας είναι ακριβώς η προσαρμογή των εκπαιδευτικών στο ρόλο που τους επιβάλλεται να παίξουν, δηλαδή, στη διδασκαλία του σκοταδισμού και της αμορφωσιάς, κάτω από το περίβλημα των καινοτόμων μεθόδων διδασκαλίας, της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών κ.ά.

Στο πλαίσιο αυτών των στόχων, η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι οι προσλήψεις εκπαιδευτικών θα μπορούν να γίνονται από το κάθε σχολείο ή από την κάθε Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Παράλληλα, κάνει λόγο για στελέχη εκπαίδευσης που θα βγαίνουν από ειδικό τμήμα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Δηλαδή, δε θα είναι απαραίτητα εκπαιδευτικοί, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά ειδικά εκπαιδευμένα στελέχη για να «μανατζάρουν» το νέο εκπαιδευτικό σύστημα που θα λειτουργεί με όρους «αγοράς».