Εμφαση στη λεγόμενη Διά Βίου Μάθηση θέλει να δώσει η κυβέρνηση μέσα από τη νέα νομοθετική πρόταση που κατέθεσε προχτές το υπουργείο Παιδείας, καταρχήν στους «κοινωνικούς εταίρους» (διάβαζε συμβιβασμένες συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες, οργανώσεις των εμποροβιομηχάνων κ.ά.) και που την επόμενη βδομάδα θα αναρτήσει στο διαδίκτυο για να επιδοθούν όσοι θέλουν στο καινούργιο σπορ της ...«διαβούλευσης». Συνόδεψε δε, τη νομοθετική πρόταση με πίνακες που παρουσιάζουν το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής του κόσμου στην Ελλάδα στα προγράμματα Διά Βίου Κατάρτισης, σε σχέση με τα αντίστοιχα ποσοστά σε άλλες χώρες της ΕΕ. Βέβαια, το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι τάχα είμαστε «ουραγοί» της ΕΕ στο συγκεκριμένο τομέα είναι σαθρό, αφού αποκαλύπτεται εύκολα ότι και στις χώρες που είναι υψηλά τα ποσοστά συμμετοχής στα προγράμματα της Διά Βίου Εκπαίδευσης, σε τίποτα αυτό δεν έχει συμβάλει στη μείωση της ανεργίας, στη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στη γενικότερη άνοδο του μορφωτικού επιπέδου του λαού. Αντίθετα, η Διά Βίου Μάθηση συμβάλλει στη συγκάλυψη της ανεργίας, στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην καλλιέργεια υποταγμένων συνειδήσεων.

Στην ουσία, η κυβέρνηση δε φέρνει τίποτα καινούργιο στο χώρο της κατάρτισης, δε φτιάχνει καινούργιες σχολές, δεν καταργεί όλους αυτούς τους εμπόρους της γνώσης που ακριβοπουλούν ψευτομαθήσεις και δεξιότητες. Αντίθετα, ανακοινώνει ότι όλες αυτές οι επιχειρήσεις κατάρτισης θα πιστοποιούνται από έναν εθνικό φορέα κι έτσι θα ενισχυθεί το κύρος τους. Στην πραγματικότητα, σήμερα, όλα αυτά τα μαγαζιά και τα προγράμματα είναι υποβαθμισμένα (και δικαίως) στη συνείδηση του κόσμου. Οποιος καταφεύγει σ' αυτά το κάνει λόγω ανάγκης, γιατί δεν έχει άλλες επιλογές ολοκληρωμένης και στέρεας επαγγελματικής μόρφωσης. Δεν αξιολογεί, όμως, τις ψευτοδεξιότητες ως μόρφωση. Απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα, η κυβέρνηση λέει: «Θέλουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών, με στόχο να αλλάξει η κουλτούρα μάθησης».

Στο ερώτημα, γιατί να αλλάξει η συνείδηση ως προς τη μόρφωση, η ομολογία της κυβέρνησης είναι επίσης ξεκάθαρη: «Η Διά Βίου Μάθηση υποστηρίζει την αναπτυξιακή πορεία της χώρας». Δηλαδή, υποστηρίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου. «Η Διά βίου Μάθηση (...) υποστηρίζει την κοινωνική ένταξη (...) και στοχεύει (...) στην καλλιέργεια κοινωνικών και πολιτικών συμπεριφορών συμβατών με τις νέες συνθήκες». Δηλαδή, ομολογούν ξεκάθαρα ότι θέλουν να ενισχύσουν την κοινωνική υποταγή, να καλλιεργήσουν υποταγμένες συνειδήσεις.

Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι δημιουργείται και το «Ατομικό Μητρώο Διά Βίου Μάθησης», ένας ατομικός φάκελος δηλαδή, όπου πέρα από τα μέχρι σήμερα γνωστά πτυχία και απολυτήρια, θα καταγράφονται τα όποια σεμινάρια, η εργασιακή εμπειρία, οι κοινωνικές δραστηριότητες (όπως π.χ. η συμμετοχή σε κάποια ΜΚΟ) ακόμα και τα χόμπι, όταν αυτά πιστοποιούνται ως «διά βίου μάθηση». Τι κι αν ο άνεργος ζητάει δουλειά, θα του λένε πήγαινε σε ένα σεμινάριο... κηπουρικής φύτεψε και καμιά εκατοστή λάχανα με την τάδε ΜΚΟ για να εμπλουτίσεις τον ατομικό σου φάκελο! Κι ακριβώς επειδή αυτό το κυνήγι δεξιοτήτων και άχρηστων μαθήσεων είναι άκρως ψυχοφθόρο και κοστοβόρο, θέλουν να προσδώσουν κύρος στην ψευτοκατάρτιση μέσω του νέου νομοθετήματος.