Το λεξιλόγιο του οπορτουνισμού έχει εσχάτως γεμίσει από λέξεις όπως «μέτωπο», «συμμαχία», «κίνημα». Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προτείνει «μέτωπο» στο εσωτερικό ενάντια στο πρόγραμμα σταθερότητας της κυβέρνησης, «συμμαχία» στο εξωτερικό και συγκεκριμένα μεταξύ των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, στη βάση των «κοινών» δημοσιοοικονομικών προβλημάτων τους και ανασύρει απ' τη «ναφθαλίνη» το «Κοινωνικό Φόρουμ». Καθόλου τυχαία, σε κάθε πρωτοβουλία που επιδιώκει να αναπτύξει, αναγορεύει σε βασικό «συμπαίκτη» τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Μόλις το περασμένο Σάββατο, οι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και του «Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς», Αλ. Τσίπρας και Λ. Μπίσκι αντίστοιχα, προσέτρεξαν στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλο, για να διερευνήσουν τις δυνατότητες κοινών δράσεων και πρωτοβουλιών. Κατά τη συνάντηση, διαπιστώθηκε σύμπτωση απόψεων και ο Αλ. Τσίπρας εναπόθεσε τις ελπίδες του στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να πάρει «πρωτοβουλίες συντονισμού», ενώ ο τελευταίος «είδε θετικά» τις προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αμέσως μετά, ο Αλ. Τσίπρας υπέβαλε τα σέβη του στο μακρύ χέρι της Κομισιόν, τη ΣΕΣ, χαρακτηρίζοντας «μεγάλο σταθμό» τις κινητοποιήσεις που διοργανώνει με πλαίσιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στις 24 του Μάρτη. Στο πλαίσιο ανταλλαγής «τεχνογνωσίας» υπονόμευσης του κινήματος εντάσσεται και η συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον γραμματέα της ΣΕΣ, χτες στις Βρυξέλλες.

Ποιοι είναι αυτοί στους οποίους η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προστρέχει; Οι ίδιοι που έχουν υπογράψει υποσχετική στην ευρωενωσιακή πλουτοκρατία πως θα κάνουν ό,τι περνά απ' το χέρι τους για τον ευνουχισμό του κινήματος και τη σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων και τιμούν αυτή τους την υπογραφή στο ακέραιο. Γνωστό το «ποιόν» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, νωπές οι υπογραφές της σε «αυξήσεις» των 0,77 ευρώ, σε συμφωνίες «11 σημείων», υπαγορευμένων ένα προς ένα απ' τον ΣΕΒ κ.ο.κ. όπως και οι αγωνιώδεις δηλώσεις του προέδρου της για τη μακροημέρευση της ΟΝΕ και οι εκκλήσεις του να αγωνιστούμε για τη μείωση των spread! Οσο για τη ΣΕΣ ό,τι και να γράψουμε πάλι λίγο θα είναι. «Θυγατρική» των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, συνδιαμορφώνει την αντιλαϊκή αντεργατική στρατηγική που τα υπηρετεί, στηρίζοντας απ' τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ως και ένα προς ένα τα αντεργατικά μέτρα.

Ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός και ο οπορτουνισμός ενώνουν τις δυνάμεις τους στη βάση της κοινής τους αγωνίας για το σύστημα, του κοινού τους φόβου μπροστά στο ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα, με αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό. Προχτές ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε: «Σήμερα δεν παίζεται το μέλλον της Ελλάδας αλλά το μέλλον του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, το μέλλον της ενωμένης Ευρώπης»! Και πριν έναν ακριβώς χρόνο, μέλος της διοίκησης της ΣΕΣ δήλωνε: «Οταν θέτει κάποιος υπό αμφισβήτηση το σύστημα, θα πρέπει να αναρωτηθεί, εάν υπάρχει αντίπαλο δέος στον καπιταλισμό. Καταρχάς, αμφιβάλλω (...) χρειαζόμαστε νέους κανόνες παιχνιδιού, οι οποίοι θα ενδυναμώνουν το κοινωνικό στην αγορά και δε θα προτάσσουν το κοντόφθαλμο κέρδος». Θα σπάσουν τα μούτρα τους. Εχουν γνώσιν οι φύλακες και δεν τους ξεγελούν οι «Δούρειοι Ιπποι»...