Οι κεφαλαιοκράτες ξέρουν πολύ καλά ποιος είναι ο ταξικός αντίπαλός τους και δεν του χαρίζονται στο ελάχιστο. Το έχουν αποδείξει επανειλημμένα, σε δεκάδες, εκατοντάδες περιστάσεις και στις παρεμβάσεις τους ενάντια στην εργατική τάξη. Η συνέντευξη Τύπου του προέδρου του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλου, μία μόλις μέρα πριν την προχτεσινή πανεργατική απεργία, απέδειξε, για μια ακόμη φορά, την απόλυτη προσήλωση του μεγάλου κεφαλαίου στην αντιμετώπιση του μεγάλου εχθρού του, της μόνης δύναμης που το απειλεί. Σε μιαν αμφίδρομη σχέση, ο ΣΕΒ συμπαρατάσσεται με την κυβέρνηση έχοντας την πεποίθηση και τη σιγουριά ότι τώρα, περισσότερο από ποτέ, θα ευοδωθούν οι πάγιες αξιώσεις του για μια νέα πραγματικότητα στις εργασιακές σχέσεις και τις κοινωνικές κατακτήσεις, ότι θα γίνει πράξη ένα ιστορικό πισωγύρισμα που δεν ανιχνεύεται καν στη μνήμη των νεότερων, μια κατάσταση εξαθλίωσης που παραπέμπει στις πιο μαύρες σελίδες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Στο πλαίσιο αυτού του σκοπού, εντάσσεται η στήριξη του ΣΕΒ στην κυβέρνηση, που και αυτή από την πλευρά της κοπιάζει - σε αρμονία με την Κομισιόν και το ευρωπαϊκό μεγάλο κεφάλαιο - για την πλήρη ικανοποίηση των επιδιώξεων και προσδοκιών των καπιταλιστών.

Ο ΣΕΒ επιδοκιμάζει το αντιδραστικό «Πρόγραμμα Σταθερότητας» και αναμασά με ευκολία τα πατριδοκάπηλα ψευτοεπιχειρήματα περί ανάγκης σωτηρίας της χώρας, αποφυγής της πτώχευσης, ανάκτησης της αξιοπιστίας και άλλα παρόμοια. Η επίθεση του Δ. Δασκαλόπουλου στους εργαζόμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, που αντιδρούν, απεργούν, αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία του εισοδήματός τους, είχε συμπυκνωμένα όλα τα χαρακτηριστικά της κυβερνητικής προπαγάνδας περί συντεχνιακών διεκδικήσεων και κομματικών «δακτύλων». Ενθαρρυμένος από το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ συμπλέει προπαγανδιστικά ακόμα και στο θέμα του ΔΝΤ, με τον πρόεδρό του να δηλώνει ότι «δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε, δεν το έχουμε αποκλείσει, αλλά θα ήταν ένα πλήγμα στην ευρωπαϊκή τιμή της χώρας». «Τιμή» και κουραφέξαλα. Το ντόπιο κεφάλαιο παίρνει μέρος στο παζάρι για τα νέα δάνεια που θα αντληθούν από τις διεθνείς αγορές για να στηριχθούν οι «αναπτυξιακές» δράσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών με «ενέχυρο» τα δικαιώματα του λαού.

Αντίστοιχα, η παρέμβαση του Γ. Στουρνάρα, γενικού διευθυντή του ΙΟΒΕ των μεγαλοβιομηχάνων, είχε έντονα τα στοιχεία της δυσφήμησης των λαϊκών αντιδράσεων, χρεώνοντας σε αυτές τη διατήρηση του ...υψηλού κόστους δανεισμού, παρά τα μέτρα - «καρμανιόλα» που αποφασίστηκαν: «Οι αγορές τιμολογούν τα πάντα, οι απεργίες τιμολογήθηκαν, τα όποια ρήγματα τιμολογούνται, μας τιμολογούν», είπε και βιάστηκε να προσθέσει ότι τα μέτρα πρέπει να συμπληρωθούν με ανάλογες παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό και την προώθηση των «διαρθρωτικών αλλαγών». Γιατί μπορεί ο ΣΕΒ να στηρίζει την κυβέρνηση, αλλά δε χάνει το στόχο του, που είναι η άμεση υλοποίηση των μέτρων και η ολοκλήρωση της αντεργατικής πλατφόρμας, τώρα που «όλα τα σκιάζει η φοβέρα», πριν κλιμακωθούν οι αντιδράσεις.

Ξαπλωμένοι αναπαυτικά στα συσσωρευμένα υπερκέρδη τους, οι κεφαλαιοκράτες απαιτούν τη λαϊκή υποταγή με πρόσχημα την κρίση, που πράγματι αναδείχθηκε σε ιδανική ευκαιρία για να «ρεφάρουν». Η δύναμη, όμως, δε βρίσκεται στις τσέπες τους. Βρίσκεται στους δρόμους του αγώνα, στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, στα αμέτρητα πλήθη των θυμάτων της πολιτικής τους. Το δίκιο και η αλήθεια ανήκουν στους εκμεταλλευόμενους και όχι στους εκμεταλλευτές.