Δεκαετίες τώρα, καθώς θρηνούμε ανθρώπινα θύματα και ο δασικός πλούτος της χώρας και περιουσίες γίνονται παρανάλωμα του πυρός, από τους αρμόδιους και μη κυβερνητικούς, ακούμε πότε ότι φταίνε οι... κουκουνάρες και ο κακός μας ο καιρός και, σήμερα, οι ακραίες καιρικές συνθήκες, όπως επίσημα κυβερνητικά χείλη προβάλλουν σαν αιτία για τις τεράστιες καταστροφές. Οι αρμόδιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να αναδείξουν τις ανθρώπινες αιτίες, την αμέλεια ή τις σκοπιμότητες, ενώ σερβίρεται για έξαψη της φαντασίας των πολιτών και ολίγη πρακτορολογία με ξένες δυνάμεις που καίνε τα δάση μας. Στόχος, να μείνουν στο απυρόβλητο οι δικές τους ευθύνες, οι κυβερνητικές ευθύνες, κάθε φορά.

Αλλά ένα «ευνομούμενο» κράτος δεν μπορεί να επικαλείται τα φυσικά φαινόμενα κάθε φορά, για να κρύβει τις δικές του ευθύνες και ενοχές. Αλλωστε, δεν είναι δυνατόν παρά με ακραίες συνθήκες να συντελούνται οι καταστροφές και κάθε κυβέρνηση και αρμόδιος, ακριβώς με βάση αυτές τις συνθήκες θα έπρεπε να προετοιμάζονται και να παίρνουν τα ανάλογα μέτρα ώστε και έγκαιρη και αποτελεσματική να είναι η παρέμβαση του κατασταλτικού μηχανισμού στον κρίσιμο χρόνο. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να επικαλείται τα ακραία φαινόμενα για να κρύψει τις πομπές του. Για να δικαιολογήσει τις ολιγωρίες και να απεκδυθεί των ευθυνών. Τελεία και παύλα!

Ποιο είναι το πρόβλημα που αναδείχνεται και σήμερα από τη βιβλική καταστροφή στη Σάμο, στη Φθιώτιδα, σε όλη την Ελλάδα και με τους τεράστιους κινδύνους για μεγαλύτερες καταστροφές στα δασικά οικοσυστήματα της χώρας; Οπως επιβεβαιώνει και η σημερινή τραγική εμπειρία, το πρώτο που λείπει είναι η στοιχειωδώς επαρκής υποδομή θωράκισης των δασών μας. Λείπουν οι αντιπυρικές ζώνες, οι δασικοί δρόμοι, οι απαιτούμενοι κρουνοί για τον εφοδιασμό με την αναγκαία ποσότητα νερού στα πυροσβεστικά. Λείπουν τα στοιχειώδη έργα ανάπτυξης και δασοπροστασίας των οικοσυστημάτων - με καθαρισμούς δασών, δημιουργία προστατευτικών - αντιδιαβρωτικών έργων, με την ανάπτυξη σε αντιπυρικές λωρίδες της κατάλληλης - ανθεκτικής στις πυρκαγιές - δασικής βλάστησης.

Κι όλα αυτά δεν είναι απλώς αποτέλεσμα της αδιαφορίας των εκάστοτε κυβερνήσεων, «συντηρητικών» ή «εκσυγχρονιστικών», νεοφιλελεύθερων ή σοσιαλδημοκρατικών. Είναι, κυρίως και πρώτα απ' όλα, αποτέλεσμα συνειδητών επιλογών, που αντιμετωπίζουν τα δάση σαν πεδίο κερδοσκοπίας και εμπόδιο για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια του μεγάλου κεφαλαίου. Γι' αυτό και δε θέλουν να τα προστατέψουν σαν δημόσια περιουσία και κοινωνικό αγαθό, πηγή ζωής για τους πολίτες της χώρας. Γι' αυτό δεκαετίες τώρα λένε, αλλά ποτέ δεν έχουν κάνει πράξη, την εκπόνηση δασικού κτηματολογίου. Και αντί να γίνει το ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος για προστασία των δασών, η κυβέρνηση εμπλουτίζει τα υπουργικά συρτάρια με νομοσχέδια που προωθούν την ιδιωτικοποίηση των δασικών εκτάσεων και τη νομιμοποίηση των καταπατητών και αυθαιρέτων κατασκευών που γίνονται με τις ευλογίες της.

Ηκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που στη βάση της παραπάνω κερδοσκοπικής λογικής περικόπτει δραστικά και τις ελάχιστες δαπάνες για τη δασική προστασία και ανάπτυξη, είναι ο ηθικός αυτουργός για τις τεράστιες καταστροφές στα δάση. Σ' αυτή τη λογική υποβάθμισε τις δασικές υπηρεσίες και τις αποψίλωσε από το αναγκαίο επιστημονικό κλπ. προσωπικό και αντί για Ενιαίο Φορέα Δασοπροστασίας, προχώρησε στην «κατάτμηση» της δασοπροστασίας, που δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται παρά σαν ενιαίο σύνολο, και ξεχώρισε το κομμάτι της δασοπυρόσβεσης. Ο λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Πρέπει ο ίδιος να διεκδικήσει, εδώ και τώρα, ανατροπή αυτής της οδυνηρής πραγματικότητας. Να ανατρέψει τις εγκληματικές επιλογές και να επιβάλει την προστασία των δασών με ό,τι απαιτείται γι' αυτό.