Αν κάτι αναδείχθηκε περίτρανα ως κυρίαρχο στοιχείο από τις φετινές φοιτητικές - σπουδαστικές εκλογές, είναι η ανάγκη για ριζικές αλλαγές στο φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα, η ανάγκη το κίνημα να γυρίσει σελίδα, να κλείσει την πόρτα στον εκφυλισμό, να κάνει ουσιαστικά βήματα στην οργάνωση και στον προσανατολισμό του, πράγμα που δεν μπορεί παρά να γίνει με την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, με την ισχυροποίηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.

Πάνω από 120.000 φοιτητές και σπουδαστές ψήφισαν προχτές, για τους εκπροσώπους τους στα ΔΣ των συλλόγων και τους αντιπροσώπους για τα Πανσπουδαστικά Συνέδρια που... έχουν «στοιχειώσει» (το τελευταίο συνέδριο για την ΕΦΕΕ έγινε το 1995). Κι όμως, σήμερα, αύριο, μεθαύριο, η πλειοψηφία των συλλόγων δε θα λειτουργούν: Δε θα υπάρχουν εκλεγμένοι, αλλά θα υπάρχει μόνο η αποτύπωση - στα ΔΣ των συλλόγων και στα άλλα όργανα - του συσχετισμού για κάθε παράταξη. Τα ΔΣ, αύριο, όπως και χτες, δε θα λειτουργούν ως όργανα που έχουν ευθύνη για να οργανώσουν τον αγώνα, τις δραστηριότητες, τη ζωή του συλλόγου. Ο φοιτητής που πήγε μέχρι την κάλπη και ψήφισε για το σύλλογό του, δε νιώθει όλη την υπόλοιπη χρονιά ότι ανήκει στο σύλλογο, ότι ακούγεται η φωνή του σε αυτόν, ότι έχει δράση... Αυτά είναι χαρακτηριστικά φαινόμενα της κρίσης του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος, που δεν είναι καινούρια, αλλά που δίνεται η ευκαιρία με τις εκλογές να αναδειχθούν για άλλη μια φορά, ακριβώς για να αναδειχθεί και η ανάγκη ανασύνταξης του κινήματος.

Τα κρισιακά φαινόμενα αγγίζουν τα όρια του εκφυλισμού κάθε συλλογικής διαδικασίας, όπως φάνηκε και στις προχτεσινές εκλογές, με τραμπουκισμούς, με αυτοδύναμες εφορευτικές επιτροπές της ΔΑΠ ή της ΠΑΣΠ να παραβιάζουν κάθε κανονισμό, με καταμετρήσεις που κάνουν ακόμα και 26 ώρες να... ξεκινήσουν(!) ή που κρατούν ακόμα και μέχρι σήμερα... Αυτά τα φαινόμενα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον υπάρχοντα συσχετισμό δύναμης. Θρέφονται χρόνια τώρα από τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ και είναι γνωστά στα κόμματά τους. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα υποθάλπουν, χαιρετίζοντας, παράλληλα, τις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και σπεύδοντας να οικειοποιηθούν το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών ως επιβράβευση της πολιτικής τους.

Ομως, υπάρχει απάντηση, υπάρχει ελπίδα. Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, ως μια μεγάλη συσπείρωση που ξεκινάει στις σχολές, με τις Επιτροπές Αγώνα που ήδη έχουν δημιουργηθεί σε πάρα πολλές σχολές της χώρας, δίνει περιεχόμενο και προσανατολισμό στην ίδια την οργάνωση του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος. Κι όσο δυναμώνει αυτή η συσπείρωση, τόσο θα γίνονται ουσιαστικά βήματα στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης και τόσο θα παραμερίζονται τα φαινόμενα εκφυλισμού, καθώς οι σπουδαστές θα παίρνουν οι ίδιοι την υπόθεση ανασύνταξης του κινήματος στα χέρια τους, θα τη διαμορφώνουν με τη δράση και τους αγώνες τους. Αυτός ο δρόμος έχει ανοίξει, τα πρώτα λιθάρια στα θεμέλια έχουν μπει. Ακόμα πιο αποφασιστικά θα τον βαδίσουν οι νέοι της ΚΝΕ, όντας στην πρωτοπορία αυτού του δρόμου μαζί με τους χιλιάδες νέους και νέες που και προχτές έριξαν στην κάλπη τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια με το γαρίφαλο. Θα είναι ακόμα περισσότεροι αύριο, μέσα κι έξω από τις σχολές, στο δρόμο του αγώνα. Γιατί ο συσχετισμός και στο φοιτητικό κίνημα μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει.