Oσο προσπαθούν να οχυρωθούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα πίσω από το νέο πολιτικό σκηνικό που στήνουν, τόσο ο εργαζόμενος λαός πρέπει να οργανώνεται, να τους δυσκολεύει, να αντεπιτεθεί. Οι «νέες κυβερνήσεις» και συνολικά η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος δεν έχει άλλο στόχο, παρά να αντιμετωπιστούν η κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, οι τριγμοί στο καπιταλιστικό οικοδόμημα από τους ανταγωνισμούς και κυρίως από την ταξική πάλη, να δυναμώσει η επίθεση στη ζωή των λαϊκών οικογενειών, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων, και αυτό να γίνεται όσο το δυνατόν ανεμπόδιστα. Τώρα είναι, λοιπόν, η ώρα η λαϊκή παρέμβαση να θεριέψει, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, πιο οργανωμένο, πιο πολιτικοποιημένο και οχυρωμένο ιδεολογικά, να βάζει διαρκώς εμπόδια στη βαρβαρότητα. Τώρα είναι η ώρα να αξιοποιήσει τις αντιθέσεις ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης, να κάνει ανυπέρβλητες τις όποιες δυσκολίες τους να δυναστεύουν τον πλούτο και τη ζωή των εργαζομένων.

Η μεγαλοεργοδοσία μπορεί να μαστίζεται από αντιθέσεις και ανταγωνισμούς, ωστόσο είναι ενωμένη σαν «γροθιά» απέναντι στο εργατικό κίνημα που έχει συνείδηση των αναγκών και των συμφερόντων του. Ετσι, ενιαία, πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα αυτή η επίθεση, με οργάνωση και μέτωπα πάλης παντού, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και τις σχολές. Να δημιουργηθεί κυριολεκτικά ένας λαϊκός χείμαρρος, που θα δώσει «τροφή» σε συλλογικές διαδικασίες και πρωτοβουλίες, θα φέρει πιο κοντά τη ρήξη και την ανατροπή. Στην πραγματικότητα είναι μονόδρομος αυτή η κατεύθυνση, αφού τόσο σήμερα, και περισσότερο το επόμενο διάστημα, θα είναι ζήτημα επιβίωσης, ζήτημα ζωής και θανάτου.

Τι θα κάνει ο εργαζόμενος λαός μπροστά στην απώλεια όλων των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων; Θα δεχτεί να μειωθούν κι άλλο μισθοί, συντάξεις, παροχές ή θα απαιτήσει άμεση καταβολή όλων των οφειλομένων από το κράτος και τους εργοδότες; Θα δεχτεί να μείνουν χιλιάδες οικογένειες χωρίς ρεύμα, μέσα στο καταχείμωνο, τα σχολεία χωρίς πετρέλαιο, οι παιδικοί σταθμοί χωρίς ούτε πιάτο φαΐ για τα παιδιά; Θα δεχτεί το παιδί του άνεργου, του χαμηλόμισθου να πηγαίνει στο σχολείο νηστικό, χωρίς βιβλίο και τετράδιο; Τώρα πρέπει όλοι να απαιτήσουν κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και στο πετρέλαιο θέρμανσης. Το «βαρέλι» δεν θα έχει κανένα «πάτο», αν ο ίδιος ο λαός δεν πει μέσα από τη δράση του «τέρμα»! Γιατί είμαστε πολύ κοντά στο να βυθιστούν χιλιάδες οικογένειες στην εξαθλίωση. Ηδη, πολλοί δεν έχουν να αγοράσουν απόλυτα αναγκαία φάρμακα, να κάνουν εξετάσεις, να πάνε στο γιατρό... Μόνο ένα κίνημα εργαζομένων, γιατρών, ασθενών, ασφαλισμένων, ανέργων, νέων, κάθε λαϊκού και προοδευτικού ανθρώπου, που θα επιβάλλει να μην πληρώνουν φράγκο για την Υγεία, για τα διόδια, για τους παιδικούς σταθμούς, που θα απαγορεύσει κάθε πλειστηριασμό κύριας κατοικίας και αγροκτήματος, μπορεί να σταματήσει τις πιο δραματικές εξελίξεις.

Στο κάτω κάτω οι εργαζόμενοι πρέπει σήμερα να συνειδητοποιήσουν βαθιά ότι παράγουν τα πάντα και δεν έχουν τίποτα. Και οι ανάγκες τους θα ικανοποιηθούν μόνο μέσα από τη συνειδητή τους δράση που θα κάνει «κόλαση» τη ζωή των σάπιων και παρασιτικών δυνάμεων της κοινωνίας και της πολιτικής.