Μέρες τώρα και στην χώρα μας και αλλού, δυνάμεις του ευρωμονόδρομου «βομβαρδίζουν» τις λαϊκές συνειδήσεις με το λεγόμενο «αέρα αλλαγής» στην ΕΕ, με αφορμή την εκλογή του «σοσιαλιστή» Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας. Από την ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ επιχειρούν να εφησυχάσουν τα λαϊκά στρώματα, ώστε να περιμένουν «σωτήρες» μέσα στην ΕΕ και με τα μονοπώλια στην εξουσία. Η κοροϊδία και ο «κοπανιστός αέρας» διαφάνηκε από την αρχή και επιβεβαιώθηκε και από τις πρόσφατες δηλώσεις Ολάντ και άλλων αξιωματούχων, π.χ. Ομπάμα για την κρίση στην ΕΕ, παρά τις διαφορές στην τακτική. Το σλόγκαν κοινό : «δημοσιονομική πειθαρχία και μέτρα ανάπτυξης». Δηλαδή νέα καπιταλιστική ανάπτυξη που θα «πατάει» πάνω στην ισοπέδωση των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.

Οποια και αν είναι η κυβέρνηση στην Ελλάδα, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή, με βάση το νέο δίπολο που διαμορφώνει η αστική τάξη, όποιο και αν είναι το λεγόμενο μείγμα διαχείρισης, από τη στιγμή που μιλάμε για «διαπραγμάτευση», «επαναδιαπραγμάτευση», συναλλαγή με την ΕΕ, από τη στιγμή που στην οικονομία υπάρχουν τα μονοπώλια, η καπιταλιστική ιδιοκτησία και έχουν την εξουσία, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν μπορεί να περιμένουν καλύτερες μέρες. Η διέξοδος από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ΕΕ δεν είναι κοινή για τους καπιταλιστές και τους εργαζόμενους. Μέσα στην ΕΕ οποιαδήποτε κυβέρνηση θα παίρνει αντιλαϊκά μέτρα, γιατί το πλαίσιο και η στρατηγική της ΕΕ είναι υπέρ των μονοπωλίων ενάντια στους λαούς.

Τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας πρέπει να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά και να πάρουν υπόψη τους ότι το ΚΚΕ από πολύ νωρίς προειδοποίησε για τις εξελίξεις στην ΕΕ, για τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούνται. Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και αναδεικνύονται οι δυσκολίες διαχείρισής της. Το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης πτώχευσης της Ελλάδας (ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει) συζητιέται ως γεγονός που δεν έχει σχέση με τη διακυβέρνηση στην χώρα, αλλά ως αντικειμενικό ζήτημα που πηγάζει από την ανισομετρία και τους ανταγωνισμούς για τη μοιρασιά της ζημιάς της κρίσης ανάμεσα στις διαφορετικές μερίδες του κεφαλαίου στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Επίσης, συζητιέται το ενδεχόμενο ευρώ δύο ταχυτήτων. Ταυτόχρονα, και ο όποιος νέος συμβιβασμός γίνει, νέο «κούρεμα» του χρέους, νέα δάνεια κλπ., θα γίνουν με νέα δεσμά για το λαό, που σημαίνει χειρότεροι μισθοί, χειρότερες εργασιακές σχέσεις, συνέχιση ξεκληρίσματος των μικρών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, ανάπτυξη εκείνων των κλάδων που συμφέρουν τα μονοπώλια.

Γι' αυτό το ΚΚΕ καλεί το λαό να προετοιμαστεί, να χειραφετηθεί από διλήμματα και αυταπάτες. Να μην πατήσει την «μπανανόφλουδα» της κεντροδεξιο - αριστεράς, και να σκεφτεί ότι την επομένη της κάλπης της 17ης Ιούνη, με ισχυρό ΚΚΕ θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να αντιπαλέψει τη θύελλα που έρχεται. Χρειάζεται το δικό του λαϊκό αντίβαρο ενάντια στον ταξικό πόλεμο των μεγαλοεπιχειρηματιών. Για να βάλει εμπόδια, να μη χάσει άλλα δικαιώματα, να κερδίσει αν μπορεί, διεκδικώντας κάλυψη όλων των αναγκών του σε ρότα αποδέσμευσης από την ΕΕ, μονομερούς διαγραφής του χρέους, κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων για να απαλλαγεί από τους εκμεταλλευτές του. Ετσι μόνο θα μπορέσει να αξιοποιήσει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.