Τα δημόσια νοσοκομεία σε λίγο θα βάζουν «λουκέτο» - ήδη μια σειρά ζωτικά τμήματά τους κλείνουν σύμφωνα με τους νέους οργανισμούς των νοσοκομείων - ανθρώπινες ζωές κινδυνεύουν και θα κινδυνέψουν περισσότερο, χιλιάδες ασθενείς δεν μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους και μένουν χωρίς την απαραίτητη θεραπεία. Κι όμως, μπροστά σε αυτήν την εκρηκτική κατάσταση κανένα κόμμα - εκτός από το ΚΚΕ - δε ζητάει ευθέως και απαιτητικά επαρκή χρηματοδότηση των νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό εδώ και τώρα. Κι αυτό όταν ήδη υπάρχουν προτάσεις για να δανειστεί ο ΕΟΠΥΥ από τις τράπεζες, βάζοντας «ενέχυρο» για χρόνια τις εισφορές των ασφαλισμένων. «Μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί» - όποιο πρόσημο κι αν βάζουν - όλοι τους αναγνωρίζουν την ανάγκη να γίνει «αναδιάταξη προσωπικού και πόρων» στην Υγεία, να καταπολεμηθούν η «σπατάλη», η «διαφθορά», ο «ανορθολογισμός του συστήματος» κ.λπ. Και φυσικά όλοι τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα των επιχειρηματικών ομίλων σε Υγεία - Φάρμακο να αρμέγουν κυριολεκτικά τα Ταμεία και τα νοσοκομεία.

Ολα αυτά τα κόμματα συμφωνούν πως πρέπει να υπάρχει ένα υποτυπώδες κατώτατο «δίχτυ προστασίας» στην Υγεία για τους πιο εξαθλιωμένους. Ολοι τους δέχονται και υπερθεματίζουν για την εθελοντική δράση στην Υγεία. Ακόμη και προτάσεις για να λειτουργούν απογευματινά ιατρεία με εθελοντές γιατρούς έχουν γίνει. Δίπλα, δηλαδή, στο νοσοκομείο - επιχείρηση, όπου οι ασθενείς ακριβοπληρώνουν, αν έχουν και μπορούν, για να μπουν μέσα και για να κάνουν τις εξετάσεις τους, να υπάρχει και ο εθελοντισμός, με αποσπασματικές και χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες, για τους πιο εξαθλιωμένους, ίσα ίσα να κρατιούνται στη ζωή. Κανείς δεν αναρωτιέται, πώς γίνεται η επιστήμη και η τεχνολογία να προοδεύουν αλματωδώς και οι υπηρεσίες Υγείας να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο; Είναι συγκεκριμένες πολιτικές που έχουν οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση και ο λόγος δεν είναι άλλος από την ύπαρξη (και άρα ενίσχυση) των επιχειρηματικών ομίλων σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο.

Τα σημερινά αδιέξοδα των ασθενών, των ανέργων, των συνταξιούχων, των λαϊκών οικογενειών δε θα λυθούν από τη νέα κυβέρνηση, αντίθετα θα οξυνθούν. Η κατάσταση θα γίνει δραματική, βάρβαρα δραματική για την πλειοψηφία του λαού. Ανθρωποι που μπορούν να θεραπευτούν θα μένουν εντελώς αβοήθητοι. Ηδη, πρόσβαση στο γιατρό, στον παιδίατρο, δεν έχουν πολλές οικογένειες λόγω οικονομικής εξαθλίωσης. Τι θα κάνουν τα λαϊκά στρώματα μπροστά σε αυτήν την κατάσταση; Θα περιμένουν καρτερικά πότε μια κυβέρνηση θα τους λυπηθεί ή θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους;

Το εργατικό, το λαϊκό κίνημα επιβάλλεται να δράσει άμεσα και μαχητικά. Με τα ίδια τους τα χέρια θα κερδίσουν οι άνθρωποι του μόχθου το δικαίωμα στην Υγεία. Τα συνδικάτα θα χρειαστεί να μπουν μπροστά, να οργανώσουν αυτόν τον αγώνα, μαζί με τους ασθενείς, μαζί με τους υγειονομικούς και τους εργαζόμενους στο Φάρμακο. Οι Λαϊκές Επιτροπές θα κληθούν να οργανώσουν τον κόσμο στις γειτονιές, με άμεσες παρεμβάσεις να επιβάλουν τη θεραπεία, την πρόσβαση στο νοσοκομείο, στο γιατρό, στο φάρμακο κάθε άπορου, άνεργου, ανασφάλιστου, κάθε εργαζόμενου ή συνταξιούχου. Δεν χωράει άλλη αναμονή. Με μια φωνή, μια γροθιά το εργατικό - λαϊκό κίνημα καλείται να παλέψει για την ίδια του τη ζωή.