Αντιπερισπασμός... | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Αντιπερισπασμός...

Μέθοδος: «Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω...». Οπου το «κουκιά σπέρνω...» σημαίνει πως ο Γιάννης για κανένα λόγο δε θέλει να σου πει τι πραγματικά κάνει και στέλνει την προσοχή σου σε αυτό που φαίνεται για να κρύψει αυτό που είναι...

«Θα έρθει; Δε θα έρθει; Και αν έρθει τι ώρα θα έρθει; Θα είναι μεσημέρι ή απόγευμα; Γιατί το μήνυμά του δεν ήταν αρκετά θερμό; Τι ακριβώς εννοούσε όταν έλεγε...».

Δεν πρόκειται για κοριτσίστικη απογευματινή κουβέντα σε κάποια καφετερία, για να «πούμε κάτι να γεμίσει ο χρόνος...». Πρόκειται για τους κύριους τίτλους των ειδησεογραφικών δελτίων των καναλιών του Σαββάτου. Σώνει και καλά να στηθεί όλη η χώρα να παρακολουθήσει «τι θα γίνει με την υπόθεση Σουφλιά...»

Οταν έχεις κατασκευάσει πλαστή αναμονή, μετά πρέπει να έρθει και η κορύφωση και ήρθε...«ΩΣΑΝΝΑ» (γράφτηκε σε τρέιλερ ειδήσεων τηλεοπτικού σταθμού). Τελικά, εισέρχεται στο συνέδριο και δυστυχώς δεν είχαν προβλεφτεί βάγια και κλαδιά, αλλά όλα τα άλλα τα είχαν. Και συνθήματα και φωνές και χαιρετούρες και «καλωσορίσματα στα σπίτια τους...», και ό,τι να έριχνες εκείνη την ώρα έπεφτε σε εύφορο χώμα συναισθηματικής φόρτισης και μεγάλου ενθουσιασμού.., που έπρεπε ίσως να πλημμυρίσει και τα σπίτια μας μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες.

Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα της μεθόδου «κουκιά σπέρνω», που ακολουθεί ο σύγχρονος πολιτικός λόγος, αλλά και τα ΜΜΕ, χωρίς να έχει καμιά σημασία ποιος το ξεκινάει πρώτος. Υπάρχουν τόσα πολλά άλλα ανάλογα τις τελευταίες ημέρες. Μόνο ενδεικτικά θυμόμαστε τη συνάντηση του πολιτικού του Μπλέιζερ με τον Κάστρο ή τη γνώμη του υπουργού Αμυνας για το είδος του φαγητού και την περιποίηση που τους έκαναν στο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, όπου είχαν γεύμα με τον πρωθυπουργό...

«Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα» ή μια συνειδητή πράξη της σύγχρονης αστικής πολιτικής και των ΜΜΕ; Πρόκειται για πράξη συνειδητή που επιχειρεί αντιπερισπασμό στα ενδιαφέροντα των λαϊκών μαζών, ώστε οι μερίδες της αστικής τάξης που αλληλοσπρώχνονται να χωρέσουν στο καινούριο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνουν, να μείνουν ανενόχλητες στο έργο τους.

Πίσω από το ανούσιο φαίνεσθαι κρύβεται η ουσία του ανταγωνισμού τους να καταλάβουν όσο γίνεται ευνοϊκότερες θέσεις στο καινούριο σκηνικό, αλλά και χωρίς τη λαϊκή δυσαρέσκεια στα πόδια τους. Η συμμετοχή του λαού στις εξελίξεις, με βάση τα αληθινά του προβλήματα, θα τους έπαιρνε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Να γιατί επιχειρούν να την «μπουκώσουν» με τις λεγόμενες επικοινωνιακές τακτικές ή με πολιτικές κινήσεις ή μετακινήσεις, που δεν αφορούν το λαό στην ουσία τους περισσότερο από το αποτέλεσμα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.`Η καλύτερα μιας μεταγραφής...

Οι μερίδες της αστικής τάξης κάνουν τη δουλιά τους, είτε με σχέδιο, είτε γιατί οδηγούνται από τις εξελίξεις. Χρειάζονται πολιτικό σκηνικό που «να κοιμούνται ήσυχοι», αλλά ταυτόχρονα καθένας ξεχωριστά χρειάζεται την καλύτερη δυνατή θέση μέσα σ' αυτό. Οι «τούμπες» τους αριστερά και δεξιά μπορεί να τραβούν την προσοχή, αλλά δε γίνεται να λύσουν τα αληθινά προβλήματα του λαού. Αυτοί τα γεννούν για το λαό, δεν τα λύνουν.

Τα λαϊκά προβλήματα αντιμετωπίζονται και μπαίνουν σε διαδικασία επίλυσης μόνο με λαϊκά μέτωπα διεκδίκησης, που φτάνουν μέχρι την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και τη δημιουργία της λαϊκής εξουσίας. Αλλιώς, απλά θα τους παρακολουθούμε «να σπέρνουν τα κουκιά τους...».

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ