«

Εντυπωσιακή αντεπίθεση από Σημίτη - Απογοήτευση στη Ρηγίλλης από Καραμανλή». «Γκάφα της ΝΔ, σανίδα για Σημίτη - Αντιστροφή κλίματος στην πολύωρη μάχη της Βουλής». «Ξαφνικά "το ΠΑΣΟΚ ενωμένο, δυνατό" - Η on line αποκάλυψη για τη ΝΔ ανέστρεψε το πολιτικό σκηνικό». Αν πιστέψουμε τους παραπάνω χτεσινούς πρωτοσέλιδους τίτλους ορισμένων φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, τότε «ξαφνικά» ανατράπηκε το πολιτικό σκηνικό, προς όφελος του Κ. Σημίτη και σε βάρος του Κ. Καραμανλή. Στο εύλογο ερώτημα «πού οφείλεται αυτό, τι συνέβη, ποιο σημαντικό γεγονός μεσολάβησε ώστε να υπάρξει αυτή η εξέλιξη», η απάντηση είναι τίποτα απολύτως. Απλούστατα, για χιλιοστή φορά, η «κοινή γνώμη» βρίσκεται μπροστά στη δημιουργία μιας «εικονικής πραγματικότητας» που χρησιμοποιείται ακριβώς για να διαμορφώσουν την, εφιαλτική για τους πολλούς, πραγματικότητα που θέλουν.

Οσο η κυβέρνηση Σημίτη προχωρά σε ούλτρα δεξιά και άκρως νεοφιλελεύθερη πολιτική, τόσο περισσότερο θα ανεβάζει τις αντιδεξιές κορόνες, θα καταφεύγει στη στείρα παρελθοντολογία, θα επιστρατεύει ψευτοδιλήμματα, θα επιστρατεύει την άκρατη κινδυνολογία. Η φραστική επίθεση κατά της «επάρατης δεξιάς» έχει στόχο να εξαγνίσει στα μάτια κυρίως των ψηφοφόρων της, την απάνθρωπη πολιτική που εφαρμόζει, να της προσδώσει ένα δήθεν προοδευτικό προφίλ, να διαιρέσει τους εργαζόμενους με τεχνητές και ανύπαρκτες διαχωριστικές γραμμές. Φυσικά ποτέ δε χάνει από το στόχαστρο τον πραγματικό εχθρό, το λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα η επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ θα ενταθεί στη βάση των γνωστών γκαιμπελίστικων στερεότυπων (αναχρονιστικό, στα όρια της νομιμότητας, συνεργασία με τη Δεξιά κ.ο.κ.).

Είναι αντιληπτό από όλους ότι η κυβέρνηση Σημίτη το τελευταίο διάστημα βρέθηκε σε δύσκολη θέση και «στριμώχτηκε» άσχημα στην προσπάθειά της να επιβάλει τις άγριες νεοφιλελεύθερες συνταγές για το ασφαλιστικό. Φυσικά δε στριμώχτηκε από το «παλαιό ΠΑΣΟΚ» ή από τη ΝΔ, αλλά από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των εργαζομένων που δεν άφησαν κανένα περιθώριο αμφιβολιών για την αγωνιστική αποφασιστικότητά τους στην περίπτωση που τα αντιασφαλιστικά μέτρα προχωρούσαν. Η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε αλλά φυσικά δεν παραιτήθηκε ποτέ από την εφαρμογή της πολιτικής της. Ποτέ ο Κ. Σημίτης δεν πήρε πίσω τίποτα ουσιαστικά από τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Ούτε προχτές στη Βουλή ούτε χτες στην ομιλία του στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε φάση ανασύνταξης των δυνάμεών της και δημιουργίας προϋποθέσεων αντεπίθεσης σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Τα μεγάλα αφεντικά και οι βαρόνοι των ΜΜΕ προσφέρουν άλλη μια φορά απλόχερη υποστήριξη, προκειμένου να φέρει σε πέρας την αποστολή της. Η ηγεσία της ΝΔ, ο άλλος παίκτης του δικομματικού εμπαιγμού, είναι καταδικασμένη να στηρίζει τις κυβερνητικές επιλογές, αφού είναι «δική της» πολιτική, να προσφέρει την αναγκαία συναίνεση, να εκλιπαρεί την κυβέρνηση να «αξιοποιήσει» την «αντιπολιτευτική» τακτική της. Είναι τέτοια η ταξική της στοχοπροσήλωση, που θυσιάζει αγόγγυστα το κομματικό στο ταξικό συμφέρον, προς μεγάλη ικανοποίηση, βέβαια, των κυβερνώντων.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν την πολυτέλεια να χάνουν το χρόνο τους με το στημένο και κακόγουστο δικομματικό θέατρο. Αλλωστε το έχουν υποστεί άπειρες φορές. Η προσοχή τους και οι προσπάθειές τους πρέπει να συγκεντρωθούν, να δυναμώσουν τα δικά τους όπλα στο σκληρό και παρατεταμένο αγώνα που έχουν μπροστά τους. Η επιτυχία της απεργίας της 17 Μάη είναι η καλύτερη απάντηση στην κοροϊδία τους. Μόνο οι μεγάλοι κοινωνικοί, ταξικοί αγώνες αλλάζουν πραγματικά το σκηνικό. Τότε οι λαϊκές μάζες μπαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο και βάζουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις.