Στις 31 Μάρτη, στη Θεσσαλονίκη, στην εκδήλωση για τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είπε: «Θα θυμίσω κάποιες από τις επιδιώξεις και αποφάσεις που δημιούργησαν τη μη αναστρέψιμη δυναμική:.. Τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και τη σύγκλιση των περιφερειών». Αυτά είναι τα παχιά λόγια.
Προχτές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση των κρατών - μελών και των περιφερειών της ΕΕ. Σύμφωνα, λοιπόν με τα στοιχεία, η Ελλάδα παραμένει η φτωχότερη χώρα της ΕΕ, ενώ από τις έντεκα φτωχότερες περιφέρειες οι επτά είναι ελληνικές. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο τίτλος της φτωχότερης χώρας μέσα στην ΕΕ ανήκει στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό που προκύπτει από τα νεότερα στοιχεία είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο μεγαλώνει η απόσταση από τις υπόλοιπες χώρες- μέλη. Το 1988 η απόσταση που χώριζε την Ελλάδα από τη λιγότερο φτωχή Πορτογαλία ήταν 0,9 της μονάδας, ενώ το 1999 έγινε 9,3 μονάδες. Με δύο λόγια, η απόσταση σχεδόν δεκαπλασιάστηκε. Αυτή είναι η «σύγκλιση».
Οσον αφορά στην κατάσταση των περιφερειών, η Ελλάδα διεκδικεί ένα θλιβερό ρεκόρ. Στο διάστημα 1988 - 1999 όλες οι περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσίασαν μια μικρότερη, ή μεγαλύτερη αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος τους. Μόνον τρεις περιφέρειες, η Ηπειρος, η Πελοπόννησος και η Δυτική Μακεδονία είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται. Ακόμη και η γαλλική αποικία της Γουαδελούπης βρίσκεται τώρα σε καλύτερη θέση. Αυτή είναι η «περιφερειακή συνοχή».
Διαβάσαμε σε αρκετές εφημερίδες άρθρα και σχόλια όπου εκφραζόταν έκπληξη για τα στοιχεία και απορία για το πού πήγε ο πακτωλός των κοινοτικών κονδυλίων που «κατέκλυσε» τη χώρα μας για να μειώσει (δήθεν) τις περιφερειακές ανισότητες και να βοηθήσει τη «σύγκλιση» με τις πλουσιότερες χώρες - μέλη της ΕΕ. Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς εκεί.
Τα προηγούμενα χρόνια ήρθαν στη χώρα μας αρκετά εκατομμύρια ECU, ή ευρώ. Μ' αυτά χρηματοδοτήθηκαν ουσιαστικά η καταστροφή της αγροτικής οικονομίας, το κλείσιμο μεγάλων και μικρών βιομηχανικών μονάδων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, τα «λουκέτα» σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μ' αυτά τα κονδύλια και με τις πολιτικές της ΕΕ και των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων δημιουργήθηκαν οι «γκρίζες ζώνες» της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμη ότι, αν λάβουμε υπόψη και την πορεία του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας με τις μεγαλύτερες χώρες - μέλη της ΕΕ, τότε για κάθε δραχμή που παίρναμε από τα κοινοτικά ταμεία, πληρώναμε δύο (και τώρα περισσότερες) δραχμές. Δηλαδή, η ΕΕ με τα «πακέτα» επέστρεφε ένα μικρό μόνο μέρος απ' όσα έπαιρνε και όχι μόνο σε χρήμα. Τα κοινοτικά κονδύλια χρησιμοποιήθηκαν για να ικανοποιηθούν κυρίως οι ανάγκες των πολυεθνικών επιχειρήσεων (δρόμοι, επικοινωνίες, μεταφορές) και να χρυσωθεί το χάπι των συνεπειών για τα λαϊκά στρώματα.
Ηρθε λοιπόν ακόμη μια φορά η ίδια η πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην καπιταλιστική περιφερειακή Ευρωπαϊκή Ενωση να επιβεβαιώσει ότι προπαγάνδα περί πραγματικής σύγκλισης, είναι ουτοπία στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού. Οι δε προπαγανδιστές της καλλιεργούν φρούδες ελπίδες, στα λαϊκά στρώματα προκειμένου να επιβάλουν την πολιτική που μεγαλώνει τα κέρδη του κεφαλαίου και τη φτώχεια του λαού. Γιατί εκτός από την απόκλιση που συνεχώς διευρύνεται, αυξάνονται και οι κοινωνικές ανισότητες. Και θα συνεχίζεται η ίδια κατάσταση, ώσπου ένα λαϊκό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης θ' ανοίξει το δρόμο της ανατροπής της.
Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Feeds
