Γενικευμένη ετεροδικία. Είναι το καθεστώς, που θα απολαμβάνουν όλοι οι Αμερικάνοι που βρίσκονται στην Ελλάδα για κρατική αποστολή, δηλαδή οι πάντες εκτός από τους τουρίστες, αυτοί, άλλωστε, δεν τη χρειάζονται... Είτε είναι στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό που υπηρετεί στις βάσεις, στα στρατηγεία και στις άλλες ΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις, είτε είναι απλοί επισκέπτες που εκτελούν κρατική αποστολή, όπως, για παράδειγμα, οι πράκτορες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και κάθε είδους προβοκάτορες με αμερικανικό διαβατήριο, θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, να διαπράττουν οποιοδήποτε έγκλημα, οποιαδήποτε παρανομία και δε θα δίνουν λόγο σε κανένα, παρά μόνο στις ...αμερικανικές αρχές!

Αυτά και άλλα προβλέπονται στην αποικιοκρατικού χαρακτήρα ελληνοαμερικανική συμφωνία για το προσωπικό των βάσεων στην Ελλάδα, τη λεγόμενη συμφωνία «τεχνικής συνεργασίας» (CTA), που αφορά το νομικό καθεστώς του στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Η υπογραφή της σχετικής συμφωνίας, που επιτεύχθηκε μετά από διαπραγματεύσεις δύο χρόνων, αναμένεται εντός του μηνός, ωστόσο οι υπουργοί Αμυνας της Ελλάδας Α. Τσοχατζόπουλος και των ΗΠΑ Ντ. Ράμσφελντ ανακοίνωσαν την προηγούμενη Τετάρτη από τη Θεσσαλονίκη ότι οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία.

Πρόκειται για μια «λεόντειο συμφωνία», όπου η αμερικανική πλευρά υπαγόρευσε τους όρους της. Δεν αρκέστηκε στο να ισχύει η ετεροδικία μόνο για το προσωπικό των αμερικανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, επιδίωξε και πέτυχε επέκταση του ειδικού νομικού καθεστώτος για όλα τα στρατιωτικά και πολιτικά στελέχη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, «είτε στο πλαίσιο της παρουσίας τους για στρατιωτικούς σκοπούς στις αμερικανικές βάσεις, είτε σε οποιαδήποτε άλλη στρατιωτική και πολιτική δραστηριότητα στην Ελλάδα», όπως παραδέχτηκε με περίσσιο κυνισμό ο Α. Τσοχατζόπουλος.

Το ερώτημα που αυτόματα γεννιέται είναι σε τι διαφέρει ένα τέτοιο καθεστώς από τα προνόμια που απολαμβάνει ένας κατακτητής, σε μια χώρα την οποία έχει θέσει υπό την κατοχή του. Στην ουσία, δεν υπάρχει διαφορά. Και στις δύο περιπτώσεις, ο νόμος και το Δίκαιο της χώρας είτε παρακάμπτονται είτε αγνοούνται υπέρ του επικυρίαρχου και των οργάνων του. Το καθεστώς αυτό έχει δύο όψεις, μια ουσιαστική και μια συμβολική. Η ουσιαστική πλευρά εντοπίζεται στο γεγονός ότι οι Αμερικάνοι χρειάζονται μια ευχέρεια κινήσεων επί του ελληνικού εδάφους για να ξεδιπλώσουν τα σχέδιά τους, νόμιμα και παράνομα. Οσον αφορά την άλλη όψη, δεν τους αρκεί να δρουν ως επικυρίαρχοι, αλλά θέλουν και να το δείχνουν. Δεν τους αρκεί η υποτέλεια των κυβερνώντων, επιζητούν και την καθυπόταξη του λαού.

Η συγκεκριμένη συμφωνία έρχεται την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση θέσπισε, κατόπιν επίσης υπαγόρευσης της αμερικανικής κυβέρνησης, τον περιβόητο «τρομονόμο». Το καθεστώς της ετεροδικίας για τους Αμερικάνους στην Ελλάδα δεν είναι άσχετο με τα σχέδια και τις επιδιώξεις τους για την περιοχή. Αποτελεί μια ακόμα εφαρμογή του «δικαίου» της «νέας τάξης πραγμάτων», που επιβάλλει την κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας των κρατών υπέρ της επιβολής του αμερικανικού νόμου επί του ελληνικού εδάφους. Οι ρυθμίσεις αυτές της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας αναμένεται στην πράξη να λειτουργήσουν συμπληρωματικά με το νέο καθεστώς στο εσωτερικό Δίκαιο και στα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών που επιβάλλει ο «τρομονόμος», υπέρ - πάντα - του «δικαίου» της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης.