Επιεικώς απαράδεκτο το άρθρο της κ. Κοχαϊμίδου στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» για το Αφγανιστάν, τον εμφύλιο πόλεμο και τη συμμετοχή των σοβιετικών στρατευμάτων σ' αυτόν. Και αυτό, όχι γιατί η σεβαστή δημοσιογράφος δε συμφωνεί με τις δικές μας απόψεις για το συγκεκριμένο θέμα. Το ευτελές του άρθρου συνίσταται στο γεγονός ότι όλα επιχειρεί να τα εξηγήσει με το απλοϊκό σχήμα: Από τη μια μεριά οι Σοβιετικοί προωθούσαν τους δικούς τους ανθρώπους, ενώ οι Αμερικανοί, από την άλλη πλευρά, δημιούργησαν την αντισοβιετική συμμαχία με τους μουτζαχεντίν, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Κίνα, Ιράν, και τελικά οι «καλοί» νίκησαν τους «κακούς» και έτσι τέλειωσε το παραμύθι... Κάπως έτσι δυστυχώς πάει να γραφτεί η ιστορία από κάποιους δημοσιογράφους, ή, μάλλον, έτσι διαστρέφεται η ιστορία από συγκεκριμένους δημοσιογράφους. Γιατί είναι απλό να καταλάβει κάποιος - αν θέλει βέβαια - ότι ξεκινώντας την ιστορική ανάλυση με βάση το υπερδυναμικό δίπολο, δεν μπορεί να εξηγήσει και πολλά πράγματα. Με το να αποδίδεις για ό,τι γινόταν όπου Γης στη σύγκρουση των δύο υπερδυνάμεων, απλώς κάνεις συνεχώς κύκλους γύρω από τον εαυτό σου...

Αλήθεια, δε γνώριζε η αρθρογράφος της «Ε», ότι στο Αφγανιστάν πραγματοποιήθηκε το 1979 αντιφεουδαρχική επανάσταση; Οτι οι δυνάμεις που πήραν την εξουσία εφάρμοσαν πρόγραμμα απαλλοτρίωσης της γης των μεγάλων τσιφλικιών και το μοίρασμά της στον αγροτικό πληθυσμό της υπαίθρου; Οτι για πρώτη φορά τέθηκε στόχος η εξάλειψη του αναλφαβητισμού σε μια φεουδαρχική χώρα που την έδερναν η αμορφωσιά και οι μεσαιωνικές προλήψεις; Κάτι βέβαια που το πλήρωσαν με τη ζωή τους εκατοντάδες δάσκαλοι, όταν στάλθηκαν στα πιο απομακρυσμένα σημεία του κράτους για τον ιερό αυτό σκοπό, αλλά έπεσαν θύματα των αντεπαναστατικών δυνάμεων, αλλά και αμόρφωτων και γεμάτων προλήψεις ανθρώπων που πίστευαν ότι η μόρφωση είναι όργανο του διαβόλου... Οτι επιδίωξαν την αναβάθμιση του ρόλου της γυναίκας, μέσω της μόρφωσης, την είσοδό της στην παραγωγή, τη δημιουργία γυναικείων οργανώσεων, την αφαίρεση της «μπούργκας», αυτού του συμβόλου του μεσαιωνικού σκοταδισμού; Οτι το πρόγραμμα αυτό αντιμετώπισε τη λυσσώδη αντίδραση των φεουδαρχών και του μεγάλου κλήρου, ο οποίος επίσης κατείχε σημαντικά φεουδαρχικά προνόμια, τα οποία κινδύνευαν από το πρόγραμμα της νέας εξουσίας; Και όπως έγινε και αλλού - βλέπε Οχτωβριανή Επανάσταση - οι τσιφλικάδες και οι παπάδες πήραν με το μέρος τους τα πιο καθυστερημένα και αμόρφωτα στρώματα της αφγανικής κοινωνίας, με το σύνθημα ότι η νέα εξουσία των άθεων απειλεί τη θρησκεία! Για όλα αυτά η κ. Κοχαϊμίδου, ή δε γνωρίζει τίποτα - οπότε παραπληροφορεί αναγνώστες της - ή τα γνωρίζει και τα αποσιωπά.

Οσο για τον τίτλο «Εφυγαν και άφησαν πίσω τους συντρίμμια» (εννοεί τα σοβιετικά στρατεύματα) είναι καθ' όλα ατυχής. Γιατί αυτό που καθόρισε τις μετέπειτα εξελίξεις στο Αφγανιστάν είναι η νίκη της αντεπανάστασης (των τσιφλικάδων και του μεγάλου κλήρου) κατά της αντιφεουδαρχικής επανάστασης. Η κακοδαιμονία του Αφγανιστάν οφείλεται στο ότι επικράτησαν τα πιο ακραία και αντιδραστικά στοιχεία, τα οποία, καλυπτόμενα πίσω από το μωαμεθανικό νόμο, διέπραξαν τα πιο ανείπωτα εγκλήματα. Η ταξική πάλη, η σύγκρουση και η αντιπαράθεση των τάξεων με αντιτιθέμενα και ανειρήνευτα μεταξύ τους συμφέροντα, αποτελούσε και αποτελεί τον κινητήριο μοχλό στις ταξικές κοινωνίες. Και η περίπτωση του Αφγανιστάν δε θα μπορούσε να ήταν διαφορετική.