Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που διεξάγεται στην Κοπεγχάγη, χαρακτηρίστηκε από τους απολογητές των ευρωενωσιακών μονόδρομων ιστορική. Πράγματι, η Σύνοδος αυτή θα μείνει στην ιστορία, όχι όμως για τους λόγους που προβάλλουν και επιχαίρουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, τα στελέχη της ΝΔ και η ηγεσία του ΣΥΝ, αλλά γιατί άναψε το «πράσινο φως» στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο να κουρσέψει στην κυριολεξία τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των δέκα υπό ένταξη χωρών.

Η διεύρυνση της ΕΕ συνιστά επιλογή στρατηγικής σημασίας για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αφ' ενός γιατί εξασφαλίζουν νέες αγορές στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, αφ' ετέρου γιατί ανοίγει μια νέα κάνουλα ροής άφθονης εργατικής δύναμης, και μάλιστα πάμφθηνης. Επιπροσθέτως, η επέκταση των συνόρων της ΕΕ προς ανατολάς ενισχύει τη θέση της στον ανταγωνισμό της με τις ΗΠΑ και την καθιστά ακόμα πιο ισχυρή στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», των εργατικών και λαϊκών κινημάτων σε κάθε χώρα-μέλος της.

Δεν πρόκειται φυσικά για αφορισμούς και στείρες απολυτότητες προερχόμενες από κάποιους «δογματικούς». Πρόκειται για πεποίθηση που στηρίζεται στα συμπεράσματα από τη συμμετοχή, αν μη τι άλλο, της ίδιας της χώρας μας στην ΕΕ, στη ρότα που αυτή έχει χαράξει με αποκλειστική πυξίδα τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας. Χρειάζεται άραγε να υπενθυμίσουμε τι απέγιναν τα «χρυσά κουτάλια» με τα οποία θα έτρωγε ο λαός μας με την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ; Χρειάζεται να πούμε ότι αντί γι' αυτά εισέπραξε λιτότητα, αφαίρεση δικαιωμάτων, εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, προβλήματα κι άλλα προβλήματα, που συνθέτουν σήμερα, 21 περίπου χρόνια μετά την ένταξή μας στην ΕΕ, μια αβάσταχτη, οδυνηρή πραγματικότητα για την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Αρνείται κανείς μήπως τα επίσημα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία για κάθε 1 ευρώ που παίρνουμε από τα ταμεία της ΕΕ επιστρέφουμε 3;

Ποιο άραγε είναι εκείνο το στοιχείο που επιτρέπει στους «ταγούς του έθνους» τους διθυράμβους ενώπιον του ελληνικού λαού; Τι το θετικό αποκόμισε η χώρα και ο λαός της από τη συμμετοχή στην ΕΕ; Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά την απάντηση στο ερώτημα γιατί είναι αυτός που πληρώνει τα σπασμένα, αυτός που υφίσταται τις μύριες όσες θυσίες, για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια μιας χούφτας πλουτοκρατών. Την ίδια γνώση μοιράζονται οι λαοί όλων των χωρών-μελών της ΕΕ, αλλά και οι λαοί των υπό ένταξη χωρών.

Είναι αυτή η γνώση που κατεβάζει στους δρόμους τους Πολωνούς και τους Τσέχους αγρότες, τους Δανούς και τους Ελληνες χτες, τους Ελληνες ξανά μεθαύριο - οπότε και αναλαμβάνει η Ελλάδα την προεδρία της ΕΕ - που κινητοποιεί χιλιάδες σε όλη την Ευρώπη. Από το βαθμό που αυτή η γνώση αποτελεί ή θα μετατρέπεται σε συνειδητή αντίσταση και πάλη σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, θα εξαρτηθεί και το άνοιγμα του δρόμου σε μιαν άλλη φιλολαϊκή προοπτική για κάθε λαό, για όλους τους λαούς της Ευρώπης.