Η αστυνομική αυθαιρεσία που εκδηλώθηκε σε βάρος του γραμματέα της ΝΕ Πιερίας του ΚΚΕ, Π. Σαββίδη, ο οποίος υποβλήθηκε σε προκλητικό εξονυχιστικό έλεγχο από αστυνομικούς, με πρόσχημα... υποψίες για σχέσεις του με άτομα που εμπλέκονται σε διακίνηση ναρκωτικών, δε συνιστά σε καμία περίπτωση μεμονωμένο ή τυχαίο γεγονός. Εντάσσεται σε μια γενικότερη και κλιμακούμενη προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης των κομμουνιστών και κατ' επέκταση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Πολύ δε περισσότερο που αποτελεί κρίκο σε μια αλυσίδα παρόμοιων περιστατικών. Αλλωστε και ο ίδιος ο Π. Σαββίδης το περασμένο καλοκαίρι είχε συλληφθεί επειδή έγραφε συνθήματα προπαγάνδισης του Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ενώ το ότι ήταν γνωστός στις αστυνομικές αρχές ως στέλεχος του ΚΚΕ, όπως γνωστή είναι και η δράση του, αποκλείει κάθε περίπτωση να επρόκειτο για εκδήλωση υπερβάλλοντος ζήλου, χωρίς άλλες διαστάσεις ή στοχεύσεις.

Ο εντεινόμενος αυταρχισμός, που εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως είτε με την πύκνωση εικόνων αστυνομοκρατίας στους δρόμους των αστικών κέντρων, είτε με την καταστολή λαϊκών αγώνων, είτε με τη διείσδυση ασφαλιτών σε κινητοποιήσεις έως και απλές εκδηλώσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων, είτε με συλλήψεις και δίκες σε βάρος αγωνιστών του κινήματος, είναι αναμφισβήτητο πλέον γεγονός και όλα αυτά συνθέτουν ένα ασφυκτικό πλέγμα μέσα στο οποίο οι κρατούντες θέλουν να εγκλωβίσουν κάθε διάθεση αντίστασης. Ολα τα παραπάνω, άλλωστε, δεν είναι παρά εφαρμογή στην πράξη των «τρομονόμων» που νομοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και που αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο πως στόχος τους είναι ο ίδιος ο λαός, τα κινήματά του, οι πρωτοπόρες δυνάμεις του.

Ο αυταρχισμός και η καταστολή, η περιστολή ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι τα παρελκόμενα μιας βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής, τα όπλα της απέναντι στη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, απέναντι στο αναπτυσσόμενο λαϊκό κίνημα και ενόψει ενός άδικου ιμπεριαλιστικού πολέμου αναμένεται μάλλον να ενταθούν.

Απέναντι σε τέτοια κρούσματα απαιτείται η μέγιστη δυνατή επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες μπορούν να προασπίζονται και να κατοχυρώνονται μέσα στους αγώνες, μέσα στην ανάπτυξη της πάλης του λαϊκού κινήματος. Η ασπίδα προστασίας γύρω τους θα είναι τόσο πιο ισχυρή όσο στο επίκεντρο αυτής της πάλης θα τίθεται στο σύνολό της η ακολουθούμενη πολιτική, ούσα η «μήτρα» που γεννά και διαιωνίζει τα μικρά και τα μεγάλα, που υπονομεύει το δικαίωμα του λαού να ζει με αξιοπρέπεια, να ζει σε ειρήνη, με πλήρη κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων του.