Στο Πεδίον του Αρεως λοιπόν, στην Εργατική Πρωτομαγιά. Στο Πεδίον του Αρεως την 1η του Μάη, με το ΠΑΜΕ, που ενώνει τους εργάτες. Με το ΠΑΜΕ στο πεδίο της ταξικής πάλης, όπως κάθε μέρα. Στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στην επιχείρηση. Γιατί οι εργάτες που γνώρισαν τους ανθρώπους του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου μέσα στα γκέτο της εργοδοσίας, που τους είδαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τα δικαιώματά τους, που περπάτησαν μαζί στην απεργία και στη διαδήλωση, για το μεροκάματο και την κοινωνική ασφάλιση, γι' αυτό θα είναι μαζί και τούτη την ημέρα. Στην κορυφαία εκδήλωση της εργατικής τάξης.

Θα είναι μαζί με το ΠΑΜΕ, όπως χτες και προχτές στα συλλαλητήρια ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Θα είναι πλάι πλάι με αυτούς που χρόνια τώρα τους μιλάνε με ξεκάθαρες κουβέντες. Που δεν τα μασάνε και μέσα στην μπόρα του πολέμου δεν τρέχουν να κρυφτούνε πίσω από τα φουστάνια της ΕΕ. Με αυτούς που δεν καλλιεργούν αυταπάτες, δε στήνουν παγίδες και, την ώρα της μάχης, δεν κρεμάνε τις ελπίδες τους στον ιμπεριαλιστικό άξονα Γαλλίας - Γερμανίας και των λοιπών συγγενών.

Μαζί με το ΠΑΜΕ λοιπόν, που παλεύει για σταθερή εργασία με μείωση του χρόνου εργασίας, γνήσιο 35ωρο, 7ωρο και 5ήμερο και όχι με όσους ορκίζονται στην ανταγωνιστικότητα, συναγελάζονται με τον ΣΕΒ στους «κοινωνικούς διαλόγους» και για φύλλο συκής φοράνε στο ένα πόδι το μπατζάκι της «ευελιξίας» και στο άλλο το «39ωρο» του Κυριακόπουλου και του Ρέππα.

Με το ΠΑΜΕ! Γιατί ενώνει τους εργάτες γύρω από το αίτημα για μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους και δεν τους παραμυθιάζει με τα σλόγκαν της ψευτοσύγκλισης με την Ευρώπη. Που δεν τους αποκοιμίζει για δήθεν ευρωπαϊκούς μισθούς και την «ευρωπαϊκή ιδέα», που οδηγούν στην υποταγή στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και στα υπερκέρδη τους.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για πολύ περισσότερους, που κάθε μέρα οι εργάτες τους νιώθουν στο πετσί τους. Γι' αυτό και αύριο θα είμαστε εκεί. Στο Πεδίον του Αρεως. Θα είμαστε εκεί με το ΠΑΜΕ, που ενώνει τους εργάτες σε ταξική βάση. Θα είμαστε μαζί με τους εργάτες, που κατανοούν την ενότητα σαν προϋπόθεση της ταξικής πάλης ενάντια στα αφεντικά. Και όχι με αυτούς που επιζητούν «ενότητα» με τους εκμεταλλευτές τους.