Η λέξη «θεομπαίχτες» είναι πολύ αδύνατη, για να χαρακτηρίσει κανείς τη διάσταση ανάμεσα στα «λόγια» και τα «έργα» των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που κατέχουν πόστο στην κυβέρνηση ή στο Κίνημα. Στα 20 περίπου χρόνια κυβερνητικής εξουσίας, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει καταφέρει να αλλοιώσει πλήρως βασικές έννοιες της ελληνικής γλώσσας και να διαμορφώσει ένα νέο «λεξιλόγιο». Και να θέλεις να παραβλέψεις τις αξιόλογες επιδόσεις των ΠΑΣΟΚων στη «μετάλλαξη» της ελληνικής γλώσσας, δε σ' αφήνουν οι ίδιοι. Αποκαλυπτικά απ' αυτή την άποψη είναι αυτά που είχε πει πρόσφατα ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, σε ημερίδα με θέμα την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου.

Αναπτύσσοντας τις θέσεις της κυβέρνησης, ο επί των Οικονομικών υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη εμφάνισε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σαν ...«αξιοποίηση». Αφού χαρακτήρισε τη δημόσια ακίνητη περιουσία «σημαντικό και πολύτιμο εθνικό πόρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αξιοποιηθεί για τη μεγιστοποίηση του συνολικού κοινωνικοοικονομικού οφέλους», στη συνέχεια αποκάλυψε πως όταν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μιλά για «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας εννοεί την εκποίησή της ή τη ληστρική εκμετάλλευσή της από το ιδιωτικό κεφάλαιο. Ετσι ανέφερε σαν ... χαρακτηριστικά παραδείγματα «αξιοποίησης»: Πρώτον, την εκποίηση των τουριστικών και άλλων ακινήτων που έγιναν από την εταιρία Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) και την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), όπως το καζίνο Πάρνηθας, τις Μαρίνες Αττικής (Φλοίσβου, Ζέας κλπ.), τα Ξενοδοχεία «Ξενία» στην Κυλλήνη, στο Λαγονήσι και στο Ναύπλιο κλπ. Δεύτερον, τις «εισπράξεις 127 εκατ. ευρώ που είχε η ΚΕΔ στην περίοδο 1998 - 2002 από «εκποιήσεις ακινήτων για ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών καθώς και μισθώσεις 1.500 περίπου δημόσιων ακίνητων σε ιδιώτες και επιχειρηματίες».

Με τον τρόπο που υπεραμύνεται της πολιτικής των αποκρατικοποιήσεων, ο υπουργός δείχνει να αναζητά από τους «αρμοδίους» τα εύσημα για τις επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων. Σ' αυτούς απευθύνονται οι κυβερνώντες, όταν δηλώνουν πως θα συνεχιστεί, με εντατικότερους ρυθμούς, η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και η «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, ενώ παράλληλα, φροντίζουν να δίνουν και έμπρακτα δείγματα γραφής. Ετσι, στην πώληση του 11% των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας και την απόφασή της να κάνει «συνεταίρο» των ΕΛ-ΠΕ τον Λάτση (αυτά έγιναν πρόσφατα), η κυβέρνηση προχωρά τώρα ακάθεκτη στην πώληση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, της «Ολυμπιακής», νέων πακέτων μετοχών της ΔΕΗ (περίπου 16%) της ΕΥΔΑΠ (20,3%) και πάει λέγοντας.

Κακά τα ψέματα. Οι κυβερνώντες «βρίσκουν και κάνουν» με τη δημόσια στήριξη - ή τουλάχιστον την ανοχή της ΝΔ και συχνά του ΣΥΝ, που συγκαλύπτουν το διαπραττόμενο εθνικό έγκλημα με την ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων, ακόμη και στρατηγικής σημασίας και ασχολούνται με δευτερεύοντα ζητήματα, όπως οι σχετικές διαδικασίες και το όποιο κάθε φορά τίμημα. Και είναι βέβαιο, πως αν δε βρουν την απαιτούμενη αντίδραση και αντίσταση, οι κυβερνώντες θα προσπαθήσουν -μέχρι τη λήξη της θητείας τους- να ξεπουλήσουν και ό,τι έχει απομείνει στο Δημόσιο και να αξιοποιήσουν μεγάλο μέρος των εισπράξεων, στην εξαγορά ψήφων με διάφορα ρουσφέτια.