Ζωντανή απόδειξη των συνεπειών της αντιλαϊκής πολιτικής, που εφαρμόζει η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών διοικήσεων, αποτέλεσε η προχτεσινή διαμαρτυρία εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη Θεσσαλονίκη. Συμβασιούχοι-όμηροι της κυβερνητικής επιλογής αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων που υλοποιούν πρόθυμα δήμαρχοι για μικροκομματικά οφέλη, διαδήλωσαν προχτές έξω από το «Βελλίδειο» - όπου διεξάγεται το ετήσιο τακτικό συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) - τη θέση τους για μόνιμη δουλιά.

Την ώρα που οι εργαζόμενοι εξέφραζαν την αγωνία τους και την αντίθεσή τους στις πρωτοβουλίες εκείνες που διαιωνίζουν το καθεστώς εξάρτησής τους, στο εσωτερικό του συνεδρίου, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού αλλά και η προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ, «δικαίωναν» τις ανησυχίες τους. Κι αυτό γιατί επαναβεβαίωσαν την προσήλωσή τους στη συνέχιση της πολιτικής μετατροπής των δήμων σε επιχειρήσεις, οι οποίοι θα συμπράττουν με το ιδιωτικό κεφάλαιο ξεπουλώντας τη δημοτική περιουσία ή θα επιβάλλουν φόρους στους δημότες, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Εκριναν ως αναγκαιότητα την ανάληψη από την Αυτοδιοίκηση πρωταγωνιστικού ρόλου στην υλοποίηση αντιλαϊκών υπέρ του κεφαλαίου επιλογών, όπως είναι η μερική απασχόληση που δημιουργεί εργαζόμενους-ομήρους και μοιράζει μια θέση εργασίας σε δύο και τρεις.

Σε αυτές τις δύο βασικές κατευθύνσεις, που περιέχονται και στο νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, οι εκπρόσωποι των τριών κομμάτων ομονοούν. Συμπράττουν έτσι στη μετατροπή των εργαζομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε θύματα και μάλιστα εις διπλούν. Από τη μια ζουν σε καθεστώς συνεχούς ανασφάλειας, αφού το μέλλον είναι αβέβαιο με τη λήξη της σύμβασής τους, ενώ καλούνται ως δημότες να χρηματοδοτήσουν με το πενιχρό εισόδημά τους τη συνέχιση προγραμμάτων παροχής κοινωνικών υπηρεσιών στα οποία εργάζονται, καθώς για να τα υλοποιήσουν οι δήμοι επιβάλλουν φορολογία.

Η φιλοσοφία αυτή, της μεταφοράς του κόστους άσκησης κοινωνικών υπηρεσιών, που ανήκουν στο κράτος, στους δήμους, διέπει τόσο το νέο Κώδικα, όσο και τις δρομολογούμενες ενέργειες της κυβέρνησης στον τομέα της δημοτικής οικονομικής διαχείρισης. Την ίδια ώρα, η επιχορήγηση που λαμβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι εξευτελιστική και το κενό καλύπτεται με την τοπική φορολογία. Σε αυτό συναινεί πλήρως η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ, στο όνομα της αυτοτέλειάς της από το κράτος. Ετσι, οι δήμοι ασκούν αρμοδιότητες που τους μεταφέρει το κράτος. Και το κάνουν πρόθυμα οι δημοτικές αρχές που πρόσκεινται στα κόμματα της πλουτοκρατίας και στα αριστερά τους άλλοθι. Γιατί υπάρχουν και δημοτικές αρχές, των συσπειρωμένων με τους κομμουνιστές αγωνιστικών δυνάμεων, που αντιστέκονται και παλεύουν μαζί με το λαό, ενάντια σ' αυτή τη λογική.

Πρόκειται για μέγιστη υποκρισία, αφού τόσο ο νέος Κώδικας, όσο και η δρομολογούμενη περιφερειακή ανασυγκρότηση και η μητροπολιτική οργάνωση Αθήνας και Θεσσαλονίκης, ως συνέχεια του «Καποδίστρια» - επιλογές στις οποίες συναίνεσε η ΚΕΔΚΕ - επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο: Την ολοκληρωτική ένταξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στους μηχανισμούς υλοποίησης των επιλογών της πλουτοκρατίας. Με αυτή την έννοια, οι εργαζόμενοι θα πρέπει και με την ψήφο τους να συμβάλουν στην αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων, που θα επιτρέψουν την άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής.