Ορισμένα από αυτά που ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες δεν πρέπει να τα αφήσουμε να πέσουν κάτω. Δεν πρέπει να ξεχαστούν. Να τα ακούσουμε και να τα σκεφτούμε δυο και τρεις φορές, να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία τους και να τα έχουμε πάντα υπόψη μας όταν και στο μέλλον θα προσπαθούμε να εξηγούμε διάφορες - κάποτε δυσερμήνευτες - καταστάσεις.

Η ιστορία με το «Πόρτο Καρράς» είναι άκρως αποκαλυπτική. Η σχετική τροπολογία της κυβέρνησης, όπως την υιοθέτησε ο Χρ. Πάχτας, ο τρόπος που εκδηλώθηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Γ. Ανθόπουλου, η παράλληλη πορεία βουλευτών της ΝΔ, η εμπλοκή σε όλες τις διαδικασίες και ο απόλυτος έλεγχος των εξελίξεων από την «Τεχνική Ολυμπιακή» αποδεικνύουν με τον πιο χειροπιαστό τρόπο αυτό που οι κομμουνιστές και το ΚΚΕ λέμε σε όλους τους τόνους. Οτι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εφαρμόζουν μια πολιτική που αποκλειστικό στόχο έχει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων και ότι ο δρόμος για να υλοποιηθεί ένας τέτοιος στόχος είναι η συνεχώς κλιμακούμενη επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους και η λεηλασία του πλούτου της χώρας.

Εμείς, σ' αυτό εδώ το μετερίζι, από πάντα γνωρίζαμε ότι η πολιτική των κομμάτων του δικομματισμού είναι ουσιαστικά πολιτική στήριξης του κεφαλαίου. Είναι πολιτική που κατά τεκμήριο υλοποιεί τις αξιώσεις της οικονομικής ολιγαρχίας. Ωστόσο, αν και πολλά θα μπορούσαμε να υποθέσουμε για τους υπόγειους και βρώμικους διαδρόμους συνάντησης της πλουτοκρατίας με το πολιτικό της προσωπικό, ήταν δύσκολο να φανταστούμε αυτή την αθλιότητα που μόνα τους τώρα ξερνάνε τα διάφορα πρωτοπαλίκαρα του «εκσυγχρονισμού». Οι Παχτο-Ανθόπουλοι, που το 1996 διαδέχτηκαν κάποια μπουμπούκια προηγούμενων εποχών, και που τώρα μεθοδεύουν την παράδοση των ηνίων στους ...«νεοτεριστές» διαχειριστές. Το επιπλέον που μάθαμε, λοιπόν, αυτές τις μέρες είναι ότι αυτοί οι κύριοι που ο Σημίτης τούς είχε προμετωπίδα του «εκσυγχρονισμού» του (μαζί με κάποιους και από τη ΝΔ, οι οποίοι αυτή τη φορά, πονηρά ποιούντες, τη γλίτωσαν) είναι εκτός των άλλων και θλιβεροί γραμματοκομιστές τροπολογιών που συντάσσονται στα γραφεία των πολυεθνικών. Στου μεγαλοεπιχειρηματία Στέγγου γράφτηκε η τροπολογία. Ο διευθύνων σύμβουλος του Στέγγου διηύθυνε τις διαδικασίες προώθησης της τροπολογίας. Οι διευθυντές του Στέγγου έδωσαν τις απαντήσεις σε ερωτήματα βουλευτών. Οι άνθρωποι του Στέγγου ενημέρωναν τον Ανθόπουλο ποιοι βουλευτές είναι του ιδίου κλίματος κι ενδεχόμενα, στο τέλος, ο ίδιος ο Στέγγος θα ...πλήρωνε το λογαριασμό.

Ασφαλώς όλα αυτά είναι χρήσιμα, αλλά αφορούν στο διαδικαστικό μέρος της υπόθεσης. Το κύριο, το βασικό εξακολουθεί να είναι αυτό που λέγαμε και μέχρι χτες. Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που στηρίζεται στην προώθηση των αξιώσεων του μεγάλου κεφαλαίου και στη θεοποίηση του κέρδους, στην όλο και πιο άνιση κατανομή των εισοδημάτων και στις ιδιωτικοποιήσεις, στον περιορισμό της θέσης των εργαζομένων στην κοινωνία και των δικαιωμάτων τους συνολικά, είναι μια πολιτική που αναπόφευκτα οδηγεί στη δημιουργία σκανδάλων. Σαν και αυτό που βλέπουμε στις μέρες μας κι άλλα σίγουρα σοβαρότερα που δεν τα μάθαμε ακόμα...