***

α) Ψήφισε τον αντικομμουνισμό ως επίσημη και νομιμοποιημένη έκφραση του ευρω-ενωσιακού εποικοδομήματος. Ψηφίζοντας τη διεύρυνση της ΕΕ, ο ΣΥΝ ψήφισε την ένταξη της Λιθουανίας, της Εσθονίας, της Λετονίας, χωρών, δηλαδή, όπου τα ΚΚ είναι παράνομα! Χώρες, όπου κομμουνιστές είναι φυλακή για τις ιδέες τους! Οπου πολίτες, εκλεγμένοι στα Σοβιέτ, επί ΕΣΣΔ, δεν έχουν πλέον το δικαίωμα του εκλέγεσθαι! Ψήφισε την είσοδο της Πολωνίας, χώρας, δηλαδή, που στο άρθρο 13 του Συντάγματός της γίνεται λόγος για τον «κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό»! Ψήφισε την είσοδο της Ουγγαρίας, χώρας, δηλαδή, όπου τα σύμβολα του κομμουνισμού έχουν απαγορευτεί! Απολύτως συνεπής η στάση του ΣΥΝ με την εν γένει τακτική του. Γιατί όταν, τον περασμένο Σεπτέμβρη, ο Πρόντι δήλωσε κυνικά ότι «ουδέποτε απασχόλησε» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η απαγόρευση ή μη ενός ΚΚ σε κάποια χώρα, για το αν αυτή θα γίνει δεκτή στην ΕΕ, ο ΣΥΝ δεν έβγαλε «κιχ»! Γιατί όταν ο Φερχόιγκεν (ο αρμόδιος επίτροπος Διεύρυνσης, που έχει λόγο και στο Κυπριακό) είπε ότι θα ήταν ο πρώτος, που θα ζητούσε απαγόρευση των ΚΚ (!) αν ήταν κάτοικος των Βαλτικών Χωρών, ο ΣΥΝ δεν έβγαλε «κιχ»! Τώρα, που στη Λετονία (και όχι μόνο) στήνονται μνημεία υπέρ των ναζί (!), και ζητούνται δηλώσεις μετανοίας από τους κομμουνιστές (όπως στην περίπτωση του Α. Ρούμπιξ - προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας), αυτά γίνονται και με τις ψήφους του ΣΥΝ!

β) Ψήφισε την είσοδο των λαών αυτών των χωρών στο ευρω-ενωσιακό καθεστώς των δεκάδων εκατομμυρίων φτωχών και ακόμα περισσότερων ανέργων. Υπερψήφισε την υπαγωγή των λαών των 10 νέων χωρών στο καθεστώς των πολιτικών της Λισαβόνας, δηλαδή την πολιτική της μείωσης των κοινωνικών δαπανών, των «ολοκληρωτικών» ιδιωτικοποιήσεων και της λεγόμενης εργασιακής «ευελιξίας», δηλαδή τη μερική απασχόληση και την αύξηση του «εργάσιμου βίου» με ό,τι αυτό σημαίνει για τα ασφαλιστικά δικαιώματα και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των εργαζομένων.

***

Ούτε μπορούν οι κύριοι του ΣΥΝ να κρύβονται πίσω από τους Κύπριους και τα κυπριακά κόμματα! Η κάθε πολιτική δύναμη στην Ελλάδα έχει την ευθύνη των πράξεών της και των πολιτικών της επιλογών. Δεν της επιτρέπεται να «παίζει» με το δράμα του κυπριακού λαού κλείνοντας τα μάτια στις πολύμορφες πιέσεις και εκβιασμούς που δέχεται ο κυπριακός λαός από τη «νέα τάξη»! Τελικά, σε ένα ρόλο παραμένει σταθερός ο ΣΥΝ! Στο ρόλο του «Δούρειου Ιππου»...