Χρόνια το προετοίμαζαν. Αρχισαν με τα αστυνομικά μπλόκα στο όνομα - δήθεν - της καταπολέμησης της εγκληματικότητας, προχώρησαν στην εφαρμογή του ηλεκτρονικού φακελώματος και της συμφωνίας «Σένγκεν», απαγόρευσαν την προσέγγιση διαδηλωτών σε κρατικά κτίρια, ενίσχυσαν και συνεχίζουν να ενισχύουν ποιοτικά και ποσοτικά τις δυνάμεις καταστολής, υπέγραψαν τις συμφωνίες αστυνομικής συνεργασίας και δικαστικής συνδρομής με τις ΗΠΑ, ψήφισαν τον «τρομονόμο», ακολούθησε η επέκτασή του, οι συμφωνίες έκδοσης ΕΕ και ΗΠΑ, το βιομετρικό φακέλωμα προσφύγων και μεταναστών στην ΕΕ, άλλαξαν το στρατιωτικό δόγμα μετατρέποντας τις Ενοπλες Δυνάμεις σε... Χωροφυλακή, τοποθετήθηκαν 1.600 κάμερες με πρόσχημα την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, μέχρι και τη συνδρομή του ΝΑΤΟ ζήτησαν...

Σιγά σιγά έπλεξαν το δίχτυ μιας μεγάλης επιχείρησης υπονόμευσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αυτό που αποκαλούν «ασφάλεια». Μια ασφάλεια η οποία θέτει σε διαρκή επιτήρηση ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε κοινωνία, όχι μόνο την ελληνική. Στη χώρα μας την προσάρμοσαν στην ανάγκη εξυπηρέτησης της κυριαρχίας της άρχουσας τάξης και της υποταγής στα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Είχαν, βέβαια και την ανάλογη αφορμή, την Ολυμπιακή ασφάλεια, την οποία ενσωμάτωσαν στη λεγόμενη αντιτρομοκρατική πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ. Εγιναν μπίζνες με μεγάλες εταιρίες, όπως η SAIC και άλλες, οι οποίες αποτελούν στενούς συνεργάτες ξένων μυστικών υπηρεσιών.

Η «ασφάλεια» της Oλυμπιάδας που ενισχύθηκε και με το αερόπλοιο επιτήρησης του Λεκανοπεδίου, ενισχύει τη στρατοκρατική λειτουργία κάθε περιοχής όπου θα γίνουν οι αγώνες και όχι μόνον. Το μεγαλύτερο μέρος της γενικότερης υποδομής και των μηχανισμών που έχουν δημιουργηθεί θα παραμείνει και μετά από αυτούς. Το έχουν δηλώσει τόσο ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκης, όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών. Το κύριο πιάτο της «ασφάλειας» περιλαμβάνει παρακολουθήσεις κινήσεων, συνδιαλέξεων, καταγραφή κάθε εκδήλωσης. Η τεχνολογία που έχει εγκατασταθεί, παρά τις επικλήσεις περί προστασίας των ατομικών ελευθεριών, των κρατούντων, είναι αδύνατο να ελεγχθεί αποτελεσματικά, όπως έχουν ομολογήσει οι εκπρόσωποι της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών.

Σήμερα, είναι βέβαιο, πλέον, πως όλα αυτά τα μέτρα θα χρησιμοποιηθούν για τον παραπέρα περιορισμό της δράσης των εργαζόμενων, για τον έλεγχο και την προσωπική παρακολούθηση όσων αγωνίζονται για δουλιά, ενάντια στις αντιλαϊκές επιλογές, για να εμπεδωθεί ο φόβος από την κρατική καταστολή, για να ελεγχθεί η Αθήνα από τους «κοινωνικά και πολιτικά ατακτούντες», για να «καθαρίσει» η πόλη από πολιτικά και συνδικαλιστικά συνθήματα, όπως αποκάλυψε η προσπάθεια αποκαθήλωσης πινακίδας με αγωνιστικά συνθήματα από τα γραφεία του Συνδικάτου των οικοδόμων. Κι όλα αυτά πληρώνονται από την τσέπη των εργαζομένων, αφού το κόστος της ασφάλειας της Ολυμπιάδας ξεπερνά το ένα δισ. ευρώ, ενώ το κόστος της ηλεκτρονικής επιτήρησης είναι 255 εκατ. ευρώ.

Η επίθεση αυτή που γίνεται ενάντια στις λαϊκές ελευθερίες, μια μόνο απάντηση χρειάζεται. Τους καθημερινούς αγώνες του λαού που μπορούν και πρέπει να σαρώσουν τα «συρματοπλέγματα», τα οποία έχουν τοποθετηθεί στην Αθήνα και θέλουν να τη μεταμορφώσουν σε «στρατόπεδο συγκέντρωσης».