Η κυβέρνηση της ΝΔ και η διοίκηση του ΟΤΕ ετοιμάζουν νέα δραματική συρρίκνωση του προσωπικού της επιχείρησης και μεθοδεύουν την κατάργηση της μονιμότητας των εργαζομένων, ανατρέποντας ολοκληρωτικά τις εργασιακές σχέσεις. Ομολογημένος στόχος η αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησης και η αντικατάσταση ενός μέρους των εργαζομένων που διώχνουν με ακόμα πιο φθηνό, ευέλικτο και, προπαντός, υποταγμένο εργατικό δυναμικό. Ο ισχυρισμός ότι αυτά αφορούν αποκλειστικά στον ΟΤΕ και τους εργαζόμενους σε αυτόν διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα, την οποία και προσπαθούν να διαστρεβλώσουν.

Οι αντεργατικοί σχεδιασμοί στον ΟΤΕ δεν οφείλονται σε κάποιο μεμονωμένο «κακό» εργοδότη ή σε μια λανθασμένη αντίληψη. Είναι απόρροια της συνολικής πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις, στην Κοινωνική Ασφάλιση, κλπ., που προωθούν και υλοποιούν οι κυβερνήσεις, οι διεθνείς και ντόπιοι οργανισμοί του κεφαλαίου. Τελική επιδίωξη η διαμόρφωση όρων όλο και πιο στυγνής εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης για την αύξηση των κερδών του. Οροι που φαντάζουν γενικόλογοι αλλά είναι παραπάνω από πραγματικοί. Ο καθένας μας γνωρίζει τουλάχιστον μια όψη τους και, ίσως, με άλλο όνομα. Ο άνεργος που ζητά δουλιά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, αρκεί να βρει ένα κομμάτι ψωμί, ο εργάτης που μπροστά στο φόβο της ανεργίας ανέχεται και τους πιο σκληρούς όρους εκμετάλλευσης.

Ομως, απάντηση σε αυτή την κατάσταση, και στην προκειμένη περίπτωση στον ΟΤΕ, δεν μπορεί να δώσει η αποδοχή του πλαισίου της «ανταγωνιστικότητας», όπως κάνουν οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και στην ΟΜΕ-ΟΤΕ. Δεν είναι λύση, ούτε το να αποδεχτεί κάποιος εργαζόμενος του ΟΤΕ, που τον πιάνει το σχέδιο συρρίκνωσης, κάποιο ποσό αποζημίωσης και να πάει σπίτι του. Γιατί η απώλεια θέσεων εργασίας, ακόμη και με τη μορφή που την προωθεί ο ΟΤΕ, είναι σε βάρος ολόκληρης της εργατικής τάξης. Γιατί λειτουργεί ως παράδειγμα για τις άλλες επιχειρήσεις, όχι μόνο και τόσο ως μορφή συγκάλυψης των απολύσεων, άρα και αύξησης της ανεργίας, αλλά έχει ως επακόλουθο και την επιβολή μορφών ελαστικής εργασίας.

Θίγει και αυτούς που φεύγουν, γιατί και αυτοί έχουν παιδιά άνεργα. Θίγει και τους εναπομείναντες, που θα υποχρεωθούν σε παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση υπάρχει διέξοδος. Η συντονισμένη κοινή κοινωνικοπολιτική πάλη των εργαζομένων, όλων των λαϊκών στρωμάτων, για την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης με στόχο μια λαϊκή εξουσία, για μια λαϊκή οικονομία. Εκεί που ο ΟΤΕ, όπως και οι άλλες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, οι επιχειρήσεις και οι υπηρεσίες που παράγουν δημόσια αγαθά, θα είναι κοινωνική λαϊκή ιδιοκτησία και θα λειτουργούν όχι με γνώμονα την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου αλλά με κριτήριο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.