Πέμπτη 1 Σεπτέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

«Φυσικά» και καπιταλιστικά φαινόμενα...

Δεν ήταν μόνον καταστροφικό το πέρασμα του κυκλώνα «Κατρίνα» πάνω από τις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, με τους ενδεχομένως εκατοντάδες νεκρούς, τα εκατομμύρια των αστέγων, και τη σχεδόν μοναχική προσπάθεια πολλών εκ των επιζησάντων να ξεκινήσουν τη ζωή τους από το μηδέν. Ηταν αποκαλυπτικό...

Γιατί ανέδειξε τις οξυμένες κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες σε μία από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες. Γιατί διατράνωσε την απροθυμία - και όχι ασφαλώς την ...«αδυναμία»! - του κεντρικού συστήματος των ομοσπονδιακών αρχών, να αξιοποιήσουν τα πιο σύγχρονα μέσα τεχνολογίας για να βοηθήσουν αποτελεσματικά τον πληθυσμό να αντεπεξέλθει σε ένα τόσο σφοδρό «φυσικό» φαινόμενο. Γιατί έφερε, για μια ακόμη φορά, στην επιφάνεια την ανυπαρξία ουσιαστικής κρατικής υποδομής σ' αυτό που κοινώς λέγεται μηχανισμός πολιτικής άμυνας. Διότι αποκάλυψε την ανεπαρκή διαπαιδαγώγηση του λαού σε επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, που, ωστόσο, ούτε ασυνήθιστα είναι, ούτε άγνωστα...

Οσο για το «φυσικό» φαινόμενο «Κατρίνα», μερίδα του αμερικανικού Τύπου υπογράμμιζε προχτές άλλους παράγοντες, που επιδείνωσαν τις δραματικές συνέπειες του κυκλώνα στους Αμερικανούς του νότου: Την άναρχη οικιστική δόμηση. Τη συστηματική επιχωμάτωση του ποταμού Μισισιπή, με συνέπεια την αύξηση της ταχύτητας της ροής των υδάτων, που κατέστρεψαν με τη σειρά τους ποταμίσιες νησίδες και άλλα φυσικά μέσα προστασίας... Τις συνδυασμένες αδιάκοπες αντλήσεις πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού, που χαμήλωσαν - μέσα σε λιγότερο από 100 χρόνια - το έδαφος στην περιοχή κατά ένα μέτρο...

Και τίθεται το ερώτημα εάν η (από μέρες αναμενόμενη) καταστροφή θα μπορούσε να έχει λιγότερες συνέπειες. Η απάντηση είναι αβίαστα καταφατική!

Πέρσι τέτοιον καιρό, η Κούβα πέρασε τον ισχυρό τυφώνα «Τσάρλι» με μόλις τέσσερα θύματα και ήταν σε θέση ετοιμότητας για τον ακόμη ισχυρότερο τυφώνα «Ιβάν», ενώ άλλες χώρες της Καραϊβικής θρηνούσαν εκατοντάδες νεκρούς και υλικές ζημιές πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Και δεν ήταν η μόνη περίπτωση. Το 1998, ο τυφώνας «Τζορτζ» προκάλεσε 600 θανάτους σε άλλα μέρη, ενώ στην Κούβα μόνον τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Το 2004, ο «Τσάρλι» σκότωσε 4 άτομα στην Κούβα, 27 στη Φλόριδα των ΗΠΑ και εκατοντάδες άλλους σε χώρες της Καραϊβικής...

Πέρσι τέτοιον καιρό, ο Σαλβάνο Μπρισένιο, διευθυντής της Διεθνούς Στρατηγικής για τη Μείωση των Καταστροφών του ΟΗΕ, είχε επαινέσει τις κουβανικές αρχές για την έγκαιρη και αποτελεσματική προφύλαξη του πληθυσμού από τον τυφώνα «Τσάρλι», σημειώνοντας πως «το κουβανικό μοντέλο θα μπορούσαν να το εφαρμόσουν πολύ απλά και άλλες χώρες με παρόμοιες οικονομικές δυνατότητες ή και χώρες με πολύ περισσότερους πόρους, που δεν προστατεύουν τον πληθυσμό τους με την ίδια αποτελεσματικότητα που το πράττει η Κούβα»...

Να, λοιπόν, που δε φταίνε μόνο τα φυσικά φαινόμενα. Αλλά που, όταν αυτά συνδυαστούν με την ασύδοτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, αποκτούν μεγαλύτερες και οδυνηρότερες διαστάσεις για τους λαούς...


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ