«

Ομηροι της διαφθοράς και της διαπλοκής είναι εκείνοι οι οποίοι φτιάχνουν νόμους - φωτογραφίες, για να εξυπηρετήσουν τα διάφορα συμφέροντα». Αυτός είναι, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Θ. Ρουσόπουλο, ο «ορισμός» της διαφθοράς και της διαπλοκής, «φωτογραφίζοντας» το ΠΑΣΟΚ ως το κατ' εξοχήν κόμμα της διαπλοκής. Το κακό για τον εκπρόσωπο είναι πως η «εφαρμογή» του παραπάνω ορισμού στα πεπραγμένα της κυβέρνησής του καταδείχνει ότι και η κυβέρνηση Καραμανλή είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στη διαφθορά και τη διαπλοκή...

Το σύνολο σχεδόν των νομοθετημάτων της εξυπηρετεί - μόνο - «διάφορα» συμφέροντα της πλουτοκρατίας, τόσο ως σύνολο όσο και ως επιμέρους τμήματά της. Στην πρώτη κατηγορία υπάγονται τα νομοσχέδια για την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων (ελαστικό 8ωρο, μερική απασχόληση, ασφαλιστικά δικαιώματα), μείωση φορολογικών βαρών, «αναπτυξιακά» κίνητρα κ.ά. Το «παζλ» συμπληρώνεται από τις άγριες περικοπές κοινωνικών δαπανών (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια), τη «σύνδεση» της Παιδείας με τις πολυεθνικές, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ.

Παράλληλα, αυτή η μοιρασιά του ολοένα και μεγαλύτερου παραγόμενου πλούτου ανοίγει την όρεξη στα μονοπώλια για μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα ή για αναδιανομή της μοιρασιάς της. Πρόκειται για πόλεμο δίχως τέλος και δίχως φραγμούς και όρια μεταξύ των μονοπωλίων, που πλέον ανοιχτά διεξάγεται και χωρίς προσχήματα. «Διαθλάται» όμως μέσα από τις «αποκαλύψεις», τα τηλεπαράθυρα και τις τηλεδίκες των ΜΜΕ, οι ιδιοκτήτες των οποίων είναι φυσικά ενταγμένοι και έχουν πάρει θέση - που μεταβάλλεται ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους - στον ευρύτερο «πόλεμο συμφερόντων». Αυτό είναι το παιχνίδι που στην πραγματικότητα παίζεται όλα τα τελευταία χρόνια, με τους ίδιους μεγάλους παίκτες, οι οποίοι ας σημειωθεί δεν αλλάζουν όταν αλλάζει η κυβέρνηση. Αλλάζουν απλά τα πιόνια και τη θεματολογία χάριν ποικιλίας και τηλεθέασης.

Ποια αξία, λοιπόν, έχει για τους εργαζόμενους ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των μεγάλων έργων και των προμηθειών του δημοσίου ή από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Το μείζον είναι πως ξεπουλιέται ό,τι έπρεπε να είναι μόνο περιουσία του λαού και κατεδαφίζονται τα δικαιώματά του, ενώ ισχυροποιούνται διαρκώς τα μονοπώλια.