Σκυλί που γαβγίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Με πρώτο βιολί την ΠΑΣΚΕ και τον πρόεδρό της, επιχειρεί μάταια, με αντικομμουνιστικές και προβοκατόρικες κραυγές σε βάρος του ΠΑΜΕ, να συγκαλύψει τις πομπές και τις ευθύνες της για την κατάπτυστη Συλλογική Σύμβαση που συμφώνησε με τους βιομηχάνους και υπέγραψε χτες. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη συμβιβασμένη πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση») και στο ΠΑΜΕ δεν είναι νέα. Είναι δεδομένη, στη βάση της διαρκούς σύγκρουσης των δυο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Τι κρύβεται, όμως, κάτω από το παραλήρημα της ΠΑΣΚΕ και του Χρ. Πολυζωγόπουλου τη δεδομένη χρονική στιγμή;

Το ΠΑΜΕ, οι κομμουνιστές συνδικαλιστές που δρουν μέσα από τις γραμμές του, το ΚΚΕ, έκαναν και κάνουν το αυτονόητο καθήκον τους απέναντι στην τάξη τους, την εργατική τάξη. Κατήγγειλαν από την πρώτη στιγμή τα ταξικά κριτήρια με τα οποία υπογράφτηκε η Σύμβαση-λαιμητόμος για τους μισθούς και το μεροκάματο, που προβλέπει «αύξηση» 0,77 ευρώ τη μέρα. Αποκάλυψαν στους εργαζόμενους τους υπεύθυνους γι' αυτή την κατάπτυστη Σύμβαση: Τους βιομηχάνους, την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ που υπαγόρευσαν τη συμφωνία στο όνομα της «εργασιακής ειρήνης», της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Δεν έπλασαν νούμερα, δε μαγείρεψαν εικονικές αυξήσεις. Αντιπαρατέθηκαν πάνω σε συγκεκριμένα γεγονότα. Είπαν αυτό που λένε οι χιλιάδες εργαζόμενοι στους τόπους δουλιάς: Οτι μ' αυτές τις «αυξήσεις» ο μισθός τους παγώνει και για την επόμενη διετία, την ώρα που οι εργοδότες αυγαταίνουν τα κέρδη τους. Η Σύμβαση έδωσε αέρα στα πανιά του κεφαλαίου, έβαλε νέα εμπόδια στη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων στις κλαδικές Συμβάσεις. Διευκολύνει την εξελισσόμενη αντεργατική επίθεση στις πρώην ΔΕΚΟ, συνολικά στα δικαιώματα των εργαζομένων. Μια αλήθεια που, με τον αισχρό του αντικομμουνισμό, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προσπαθεί να βγάλει από το μυαλό των εργαζομένων, να τους αποπροσανατολίσει.

Στόχος της ΠΑΣΚΕ είναι να πολώσει τους εργαζόμενους που στήριξαν συνδικαλιστικά και πολιτικά το ΠΑΣΟΚ. Να τους κλείσει τα μάτια, να απομακρύνει την κουβέντα από το κυρίαρχο ζήτημα της Σύμβασης και των ευθυνών της πλειοψηφίας στον κατάπτυστο συμβιβασμό με τους εργοδότες. Η ΠΑΣΚΕ δεν έχει άλλη επιλογή από το να καταφύγει στη μαζική παραπλάνηση. Οι δεσμεύσεις της απέναντι στο κεφάλαιο μπροστά στα ανοιχτά για τους εργαζόμενους μέτωπα (Ασφαλιστικό, πρώην ΔΕΚΟ, κ.ά.) δεν επιτρέπουν εξασθένιση της γραμμής της συναίνεσης. Και σ' αυτή τη βάση τη σιγοντάρουν η ΔΑΚΕ και η «Αυτόνομη Παρέμβαση».

Αξιοποιώντας την ίδια τους την πείρα, τώρα είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι πιο αποφασιστικά να βγάλουν συμπεράσματα, στη βάση των πραγματικών τους συμφερόντων. Να αξιολογήσουν τη στάση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας σε κρίσιμες για τα δικαιώματά τους μάχες, με αποκορύφωμα την πρόσφατη διαπραγμάτευση της Συλλογικής Σύμβασης. Να γυρίσουν την πλάτη σ' εκείνους που επικαλούνται τον «κομματικό πατριωτισμό» για να τους σύρουν σε νέες υποχωρήσεις, νέους συμβιβασμούς. Η διέξοδος βρίσκεται στο δυνάμωμα του ΠΑΜΕ, στη συσπείρωση στα ταξικά συνδικάτα, στο μαζικό απεγκλωβισμό τους από τα συνδικαλιστικά δεκανίκια των μεγαλοεργοδοτών και των κομμάτων τους.