Το σκηνικό πλήρους παράδοσης της Παιδείας στους νόμους της αγοράς έρχεται να συμπληρώσει η εξαγγελία της κυβέρνησης για κατασκευή σχολείων με τη μέθοδο της σύμπραξης ιδιωτικού και δημόσιο τομέα (ΣΔΙΤ). Η χρόνια υποχρηματοδότηση της Παιδείας που έχει και στο ζήτημα της σχολικής στέγης τις επιπτώσεις της, αποτελεί τη βάση, πάνω στην οποία πατά η κυβέρνηση για να παραχωρήσει, μετά τα μεγάλα έργα, και τα σχολεία στους ιδιώτες «ανοίγοντάς» τους μια νέα κερδοφόρα αγορά.

Η εμπειρία από χώρες όπως η Αγγλία, όπου η κατασκευή και η λειτουργία σχολείων με συμπράξεις Δημοσίου και ιδιωτών έχει προχωρήσει, έδειξε ότι εκείνος που αναλαμβάνει το έργο - σύμφωνα και με την απαράβατη αρχή της ανταποδοτικότητας - περιμένει να αποκομίσει κέρδος, ενώ το κόστος δεν παύει να πέφτει στις πλάτες των εργαζομένων. Και από τα πρώτα χρόνια εφαρμογής της μεθόδου των συμπράξεων δεν έλειψαν οι περιπτώσεις που το κέρδος εξασφαλίζεται μέσα από «εκπτώσεις» στην ποιότητα κατασκευής, «κόβοντας» λειτουργικά έξοδα ή με την εκμετάλλευση των χώρων του σχολείου για άσχετες με την εκπαίδευση δραστηριότητες.

Πραγματικά, η λειτουργία του σχολείου μέσα σε ένα χώρο στον οποίο για 25 χρόνια θα έχει λόγο μια ιδιωτική εταιρία, γεννά μια σειρά ερωτήματα για την αυτονομία, τελικά, που θα έχει η σχολική κοινότητα μέσα σε ένα αδιευκρίνιστο ακόμα καθεστώς, ξεκινώντας από το ζήτημα της ικανοποίησης των λειτουργικών αναγκών, το ποια δικαιώματα θα έχει μέσα στο χώρο του σχολείου και φτάνοντας μέχρι το κατά πόσον ο ιδιώτης θα έχει λόγο στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην Εκπαίδευση από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο, από το κτίριο μέχρι το περιεχόμενο, όλο και περισσότερο επικρατεί η λογική του κέρδους. Η Παιδεία από κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται σε αντικείμενο μάρκετινγκ, χώρος διαφήμισης και προβολής ιδεολογημάτων και «συμπεριφορών της αγοράς», παραδίδεται τελικά ολοκληρωτικά στο μεγάλο κεφάλαιο. Και σε αυτό το τοπίο που διαμορφώνεται, οι πραγματικές σύγχρονες διευρυμένες λαϊκές ανάγκες μπαίνουν στην άκρη, αφού δεν προβλέπονται ούτε στους γραπτούς ούτε στους άγραφους νόμους της αγοράς.

Πέφτει, λοιπόν, στις πλάτες των ταξικών δυνάμεων το χρέος να σταθούν εμπόδιο στην ιδιωτικοποίηση, την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί θριαμβολογώντας και το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΝ στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μέσα και από τα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στα οποία συμμετέχουν. Μέσα από την ενίσχυση στις επικείμενες εκλογές των δυνάμεων εκείνων που δε συναινούν σε μια εκπαίδευση - πεδίο κερδοσκοπίας και προγύμνασης ελαστικών συνειδήσεων και τον αγώνα για πραγματικά δημόσια δωρεάν Παιδεία μπορεί να μπει φρένο στην πορεία πλήρους παράδοσης της Εκπαίδευσης και των νεανικών συνειδήσεων στη λογική του κέρδους.