Είναι αλήθεια πως για να «χτυπηθεί» το ΚΚΕ και ενόψει των τοπικών εκλογών του Οκτώβρη, οι πολιτικοί του αντίπαλοι καταστρώνουν, «εμπνέονται» και υλοποιούν διάφορα σχέδια. Είναι σαφές ότι σκοπός των συγχρονισμένων πυρών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και της ΝΔ είναι να περιοριστεί όσο γίνεται - και όσο μπορούν - η πολιτική επιρροή του Κόμματος στους εργαζόμενους, στους δικούς τους ψηφοφόρους, στη νεολαία, σε μια συγκυρία που το αντιλαϊκό μπαράζ βρίσκεται σε εξέλιξη.

Τις τελευταίες μέρες η επιχείρηση συκοφάντησης ξεδιπλώθηκε ως εξής:

Η ανάγκη που γεννά αυτού του είδους την επίθεση είναι το γεγονός ότι έχουν καταλάβει πολύ καλά πως όσο αποκαλύπτεται ότι υπηρετούν το σύστημα, δεν μπορούν να «χτυπήσουν» με άλλο τρόπο την πολιτική του ΚΚΕ και την «κρυστάλλινη» θέση του «δεν παζαρεύουμε ούτε ένα δήμο, ούτε μια κοινότητα, ούτε μια νομαρχία. Δεν υποκύπτουμε στον πειρασμό νίκης με παραχωρήσεις σε βάρος των αρχών και της πολιτικής μας». Επειδή ξέρουν ότι το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει το ΚΚΕ είναι να κερδίσει έναν ή δύο δήμους, είτε στην Καρδίτσα είτε οπουδήποτε αλλού, κάνοντας «εκπτώσεις» στις αρχές και την πολιτική του, καταφεύγουν σε αχρείους προπαγανδιστικούς ακροβατισμούς.

Είναι φανερό ότι αυτό που φοβούνται είναι άλλο. Φοβούνται αυτό για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ. Να δημιουργηθούν, δηλαδή, μέσα και από τις τοπικές εκλογές εκείνες οι προϋποθέσεις που θα συσπειρώσουν πλατιά λαϊκά στρώματα με στόχο την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων. Για να φράζεται η δυνατότητα, για παράδειγμα, στους κύριους Κουκουλόπουλο (ΠΑΣΟΚ), Παλαιολόγο (ΣΥΝ) και Μπακογιάννη (ΝΔ) - που από κοινού αποτελούσαν την ηγεσία της ΚΕΔΚΕ - όπως και σε κάθε δήμαρχο ή νομάρχη αυτών των κομμάτων να συναποφασίζουν την επιβολή νέων δημοτικών φόρων σε βάρος των εργαζομένων, την εκχώρηση μεγάλων έργων στους επιχειρηματίες. Για να μην μπορούν οι κύριοι Καλύβης (ΣΥΝ), Πουπάκης (ΝΔ) και Πολυζωγόπουλος (ΠΑΣΟΚ) να δέχονται και να εγκρίνουν το αίσχος των 77 λεπτών του ευρώ ως αύξηση μεροκάματου. Δικαιολογημένος και ο φόβος τους, δικαιολογημένος και ο πανικός τους...