Ο ΣΥΝ έχει ήδη αποδείξει πως και μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους εκάστοτε δήμους και νομαρχίες που διοικεί ή συνδιοικεί με το ΠΑΣΟΚ, όχι απλά έχει ασκήσει αντιλαϊκή, αντεργατική πολιτική, αλλά είναι από τους πρωτοπόρους στην εφαρμογή της. Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του υποψήφιου και επί 14 χρόνια δημάρχου Λιβαδειάς με το ΣΥΝ, Χρήστου Παλαιολόγου, ο οποίος επιπλέον είναι και γγ της ΚΕΔΚΕ εκτός από μέλος της ΚΠΕ του Συνασπισμού.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνουν όλα αυτά πρέπει να δούμε τι έκανε ο Χρ. Παλαιολόγος, ως δήμαρχος της πόλης. Τι σημαίνει «νέες ευκαιρίες», «νέες θέσεις απασχόλησης», όπως τις εννοεί ο εκλεκτός του ΣΥΝ. Ο κύριος αυτός εννοεί εφαρμογή των μέτρων, που προωθούν τη μισή δουλιά, τη μισή αμοιβή, τη μισή ζωή, δηλαδή τελικά την κοροϊδία του πόνου των ανθρώπων. Αλλωστε, όταν το 1996 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εφάρμοσε τα περιβόητα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, εισάγοντας την εργασιακή ομηρία, η Λιβαδειά ήταν ένας από τους δήμους-πιλότους, όπου η ρεμούλα, η ρουσφετολογία έγιναν κανόνας, με αποτέλεσμα οι ψηφοφόροι να τον στείλουν στο σπίτι του, αλλά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τον προώθησαν στην ΚΕΔΚΕ αφού τους έκανε καλά τη δουλιά. Ο ίδιος ο Χρ. Παλαιολόγος ήταν ο εισηγητής του ΔΣ της ΚΕΔΚΕ για τη «μερική απασχόληση», δηλαδή τα 2ωρα, 3ωρα και 4ωρα, ανασφάλιστης εργασίας... Κι αυτά δεν ντρέπεται να τα ονομάζει ...εξαφάνιση της ανεργίας!!!

Οταν μιλά για «προώθηση επιχειρηματικού πνεύματος», «τα έργα και οι ημέρες» του στο Δήμο Λιβαδειάς «φωνάζουν»: Μέσω της δημοτικής επιχείρησης για τον Πολιτισμό θέσπισε αντίτιμο στην απογευματινή «δημιουργική απασχόληση των παιδιών» της Λιβαδειάς. Επέβαλε τον ανώτατο φόρο «νέων έργων» μέσω του λογαριασμού ύδρευσης. Ως μέλος του ΔΣ της ΚΕΔΚΕ, ήταν υπέρμαχος της πρότασης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που προβλέπει τη δυνατότητα σύμπραξης δήμων με εφοπλιστές, για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Και σαν να μην έφταναν αυτά, μέσα από το άρθρο, ζητά η Αυτοδιοίκηση να παίξει πρωτοπόρο ρόλο «στη συνεργασία όλων των παραγωγικών τάξεων, των κοινωνικών φορέων»! Δηλαδή, να πρωτοστατήσει στο συμβιβασμό των εργαζομένων, να τους εντάξει στη γνωστή παγίδα του «διαλόγου» και του «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω»...

Ο ΣΥΝ έχει, βέβαια, κάθε δικαίωμα να επιλέγει την πολιτική που θέλει να ακολουθήσει σε κάθε τομέα και στην Αυτοδιοίκηση. Ωστόσο, είναι κοροϊδία κορυφαία του στελέχη στην Αυτοδιοίκηση να δηλώνουν υπέρμαχοι των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της επιχειρηματικότητας, της «ταξικής ειρήνης» και λίγο πριν τις εκλογές να θυμούνται την... Αριστερά και να «ψαρεύουν σε θολά νερά», όπως κάνει και ο εκλεκτός τους στην Αθήνα αλλά και οι υπόλοιποι σε όλη τη χώρα... Οι εργαζόμενοι, οι αριστεροί, ας τους γυρίσουν ξανά και μόνιμα αυτή τη φορά την πλάτη...