Αναμενόμενο ήταν ότι μπροστά στις κάλπες θα κορυφωθούν, από τα διάφορα κέντρα και παράκεντρα του συστήματος, οι επιθέσεις στο ΚΚΕ. Ο στόχος είναι προφανής, ο ίδιος εδώ και πολλές δεκαετίες: Να δημιουργήσουν εμπόδια στο άνοιγμα του Κόμματος στα λαϊκά στρώματα, να συκοφαντήσουν και να προβοκάρουν τις ιδέες και τη δράση του.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι αυτό που ενοχλεί βαθύτατα τους ενορχηστρωτές της αντιΚΚΕ επίθεσης είναι ότι το ΚΚΕ δεν παίζει στο παιχνίδι του συστήματος. Δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι, όσο και αν έχουν προσπαθήσει. Δεν μπαίνει στις «συμμαχίες» τους, προδίδοντας τα συμφέροντα του λαού. Αντίθετα, αγωνίζεται με όλες τις δυνάμεις του και με συνέπεια που αναγνωρίζεται από τους πάντες για τη χειραφέτηση των εργαζομένων από τους γαλαζοπράσινους διαχειριστές του συστήματος, την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής με στόχο να ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση της εξουσίας από τον ίδιο το λαό. Αυτό ακριβώς είναι που ενοχλεί τους πολέμιους του ΚΚΕ. Οτι η προοπτική που χαράσσει αποτελεί την πραγματική εναλλακτική λύση για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Μια λύση ρήξης με το σημερινό καθεστώς των μονοπωλίων και της βαρβαρότητας. Οπως είπε και χτες η Αλέκα Παπαρήγα, «το ΚΚΕ ήταν, είναι και θα είναι παρόν σε κάθε μικρό ή μεγαλύτερο αγώνα, γιατί ακριβώς έχει στόχο τη λαϊκή εξουσία και όχι τη μεταμφίεση του πολιτικού συστήματος».

Αυτό ακριβώς είναι και το βαθύτερο νόημα του χτεσινού, βουτηγμένου στην αντιΚΚΕ χολή, σχολίου του Ι. Κ. Πρετεντέρη (στο «Βήμα»), που βρίσκεται στρατευμένος στην πρώτη γραμμή των επιθέσεων κατά του Κόμματος. Δεν κρύβει ότι αυτό που τον ενοχλεί είναι η θέση που εξέφρασε η ΓΓ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, (στη συνέντευξή της στα «Νέα»), πως «αυτό που έχει σημασία δεν είναι ούτε πόσα κόμματα θα είναι στη Βουλή, ούτε ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα... Εκείνο που θα μετρήσει υπέρ του λαού είναι το πόσο ενισχυμένο θα είναι το ΚΚΕ». Και ρίχνει χολή για να σπείρει φόβο σ' όσους αμφισβητούν το δικομματισμό. «Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι χαμένη, γιατί δε μετρά στη διακυβέρνηση του τόπου» (μας το 'χει ξαναπεί πως νοιάζεται για τη διακυβέρνηση της πλουτοκρατίας), βλέποντας μόνο δύο «κόμματα εξουσίας» και τις «παραφυάδες» τους. Ο ίδιος είναι γνωστό πως είναι τώρα με το ένα, αυτό που ξαναθέλει την κυβέρνηση. Και που γι' αυτό λέει πως όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εχθρός μου. Επειδή λοιπόν μόνο το ΚΚΕ δεν είναι μαζί του, γι' αυτό επιτίθεται χυδαία.

Το καλύτερο το αφήνει για το τέλος: «Κανείς δεν ξέρει αν έχει εναλλακτική λύση το ΚΚΕ και κανείς δεν ξέρει αν συμφέρει το λαό». Πραγματικά συγκινητικό το ενδιαφέρον και η «αγωνία» από έναν ορκισμένο εχθρό του ΚΚΕ για το αν η εναλλακτική λύση που προτείνει το Κόμμα έχει απήχηση στο λαό...