Οτι η υγεία και η ασφάλεια των καταναλωτών είναι καθημερινά εκτεθειμένη απέναντι στην επικίνδυνη κερδοσκοπική δράση του μεγάλου κεφαλαίου, με τη βούλα της ΕΕ, είναι κάτι το οποίο ο καθένας λίγο - πολύ γνωρίζει. Μεταλλαγμένα, καρκινογόνα και άλλα - επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία - είδη διατροφής κυκλοφορούν στα ράφια των σούπερ μάρκετ, με τις ευλογίες των κυβερνώντων. Πράσινων ή γαλάζιων. Αλλοτε πιο τρανταχτά και άλλοτε με λιγότερο κραυγαλέες περιπτώσεις, η πραγματικότητα αυτή επιβεβαιώνεται κάθε τόσο και με τις ανακοινώσεις αρμόδιων φορέων σχετικά με κρούσματα επικίνδυνων τροφίμων που κυκλοφορούν στην αγορά.

Αυτή τη φορά, όμως, ίσως και να μην υπάρχει προηγούμενο ωμής, ξεκάθαρης, περίτρανης και πέρα από κάθε αμφιβολία απόδειξης ότι η ΕΕ, και οι κυβερνήσεις που με ακέραια την ευθύνη είναι συνένοχες της πολιτικής της, βάζει πάνω απ' όλα, πάνω κι από αυτήν την ανθρώπινη ύπαρξη το επιχειρηματικό κέρδος. Μετά από δύο χρόνια ερευνών - τόσο χρειάστηκαν για να πάρουν την απόφαση τα αρμόδια όργανα καθώς το θέμα «βρωμάει» τουλάχιστον από το 2005 - απαγορεύτηκε με πρόσφατο κανονισμό, που εκδόθηκε στις 26 του Ιούλη, τόσο η χρήση εντός των ορίων της ΕΕ της χρωστικής Ε 128 (Ερυθρό 2G) από τις επιχειρήσεις τροφίμων όσο και η εισαγωγή από τρίτες χώρες τροφίμων που τα περιέχουν (πρόκειται κυρίως για λουκάνικα, κιμά και μπιφτέκια).

Αντε, κι ως εδώ καλά, μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ελα, όμως, που το θέμα από εδώ ξεκινάει. Μπορεί να απαγορεύτηκε η χρήση της ουσίας (με βάση σχετικές έρευνες κρίθηκε ότι μπορεί να προκαλέσει από αλλεργίες και υπερκινητικότητα στα μικρά παιδιά, μέχρι καρκίνο και βλάβες στο DNA). Ομως, αντί να δοθεί εντολή απόσυρσης από την αγορά και καταστροφή των αποθεμάτων τροφίμων που περιέχουν αυτήν την ουσία, η ΕΕ έδωσε στους επιχειρηματίες και «μεταβατική περίοδο» για να έχουν το χρόνο να πουλήσουν τα αποθέματα που υπάρχουν ήδη! Μην τυχόν και τους ανατρέψουν την πορεία των κερδών! Εχει ληφθεί, μάλιστα, και ειδική... μέριμνα ότι «εφόσον ο εισαγωγέας μπορεί να αποδείξει ότι τα φορτία αυτά είχαν αποσταλεί από τρίτη χώρα και ήταν καθ' οδόν προς την ΕΕ πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του κανονισμού», τότε «μπορούν να διατίθενται στην αγορά μέχρι την τελική ημερομηνία ανάλωσης ή την ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας»! Γιατί, τι είναι ο άνθρωπος μπροστά στα κέρδη των πολυεθνικών; Βάλε για πόσες επιχειρήσεις μιλάμε, βάλε για τι ποσά γίνεται λόγος, υπολόγισε για τι κλίμακας οικονομικές προβλέψεις μιλάμε, πώς να ανατραπούν όλα αυτά;

Αυτή είναι η λογική που διέπει την πολιτική της ΕΕ και όσον αφορά στο θέμα της ασφάλειας των τροφίμων: Πάνω απ' όλα το επιχειρηματικό κέρδος. Αυτή την πολιτική εφαρμόζουν με τον πιο ωμό, χυδαίο και προκλητικό τρόπο και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Οπως και στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς ενδοιασμούς, η διοίκηση του ΕΦΕΤ «στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του» δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να «ενημερώσει όλες τις εμπλεκόμενες αρχές και τη βιομηχανία για την έκδοση του υπόψη κανονισμού και ζήτησε την εφαρμογή των προβλεπόμενων από τον κανονισμό μέτρων»! Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να βάλουν φραγμό, μαυρίζοντας τις δυνάμεις που υπηρετούν αυτές τις πολιτικές.