Στις συζητήσεις που γίνονται στα ΜΜΕ, όταν οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ επισημαίνουν τις κοινές ευθύνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται, οι εκπρόσωποι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης απαντούν: «Μα, στα τελευταία τριάμισι χρόνια, η ΝΔ κυβερνάει μόνη της κι όχι μαζί με το ΠΑΣΟΚ». Πράγματι, από το 2004 κι εντεύθεν το ΠΑΣΟΚ δεν είναι στην κυβέρνηση, πρωθυπουργός είναι ο Καραμανλής και το Υπουργικό Συμβούλιο απαρτίζεται από στελέχη της ΝΔ. Κι απ' αυτή την άποψη θα μπορούσε κάποιος να δεχτεί ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει άμεση ευθύνη για τις κυβερνητικές αποφάσεις που λαμβάνονται.

Ομως, ποιος πείθεται ότι το ΠΑΣΟΚ είναι «άμοιρο ευθυνών» για τη γενικότερη κατεύθυνση της πολιτικής που εφαρμόζεται, όταν είναι, πλέον, πασιφανές πως όχι μόνο συμφωνεί, επί της ουσίας, μ' αυτή την πολιτική, καθώς την ίδια υλοποίησαν οι κυβερνήσεις του, αλλά και τη στηρίζει, σήμερα, με πολλούς και διάφορους τρόπους; Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι η ΝΔ κυβερνάει στηριζόμενη στους νόμους των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, δεν κατήργησε κανέναν κι όσους νέους ψήφισε κινούνται στην ίδια κατεύθυνση και προοπτική;

Αλλά και ως «αντιπολίτευση» το ΠΑΣΟΚ φροντίζει - κι ας μην το παραδέχεται - να βοηθάει την κυβέρνηση της ΝΔ να προχωρήσει παραπέρα και να εμβαθύνει τις αντιδραστικές πολιτικές. Κι αυτό αποδεικνύεται στην πράξη. Δεν είναι, π.χ., τυχαίο ότι από τα 13 νομοσχέδια που έφερε στα θερινά τμήματα της Βουλής η ΝΔ, τα 11 τα ψήφισε μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Οπως δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι, επί τριάμισι χρόνια, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έφερε καμία ουσιαστική αντίρρηση, δε δημιούργησε κανένα σοβαρό πρόσκομμα στην υλοποίηση της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής.

Παρά το γεγονός ότι είναι ένα μαζικό κόμμα του 40%, που σημαίνει ότι έχει τη δυνατότητα να κινητοποιήσει ευρείες μάζες, όχι μόνο δεν οργάνωσε καμιά λαϊκή κινητοποίηση, αλλά προσπάθησε ν' αποπροσανατολίσει και ν' αποδυναμώσει τους αγώνες που εκδηλώθηκαν. Στις αγροτικές κινητοποιήσεις «έλαμψε διά της απουσίας του», ενώ στο εργατικό κίνημα, σε πλείστες περιπτώσεις, επέλεξε το ρόλο του υπονομευτή και του απεργοσπάστη. Οχι ότι θα περιμέναμε από ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ, όπως εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια, να διακρίνεται για τον αγωνιστικό χαρακτήρα του. Δεν έκανε, λοιπόν, αντιπολίτευση στη ΝΔ.

Ας μην παριστάνουν, λοιπόν, τους «έκπληκτους» και τους «αδικημένους» στο ΠΑΣΟΚ, όταν το ΚΚΕ λέει την πραγματική αλήθεια, επισημαίνοντας ότι η ευθύνη για τα λαϊκά προβλήματα ανήκει στο δικομματισμό και επιμερίζεται στους πόλους του. Θα ήθελαν, φυσικά, το ΚΚΕ να πέσει στη «λούμπα» της δήθεν «αντιδεξιάς συσπείρωσης» στην οποία καλεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, βοηθώντας κι αυτό στη δικομματική εναλλαγή, αλλά δε θα τους κάνει το χατίρι. Ας το πάρουν απόφαση πως στην Ελλάδα υπάρχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με αρχές, συνέπεια και αξιοπρέπεια. Αυτό, προφανώς, δεν τους αρέσει γιατί δεν τους βολεύει, αλλά...