Ολες αυτές τις μέρες, με αφορμή την 90ή επέτειο από τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση (7 Νοέμβρη), έχουν γραφτεί διάφορα σε διεθνή και ντόπια αστικά ΜΜΕ. Κοινός παρονομαστής τους, η προσπάθεια να δυσφημήσουν το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός που σημάδεψε καταλυτικά τον περασμένο αιώνα, το πρώτο εργατοαγροτικό κράτος στον κόσμο, τη Σοβιετική Ενωση, που άνοιξε το δρόμο για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική προοπτική. Αυτό εκφράστηκε και με ρεπορτάζ για τις εκδηλώσεις κυρίως στη Ρωσία, περί λίγων «νοσταλγών» (θάβοντας τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων), αλλά κυρίως με άρθρα που μιλάνε περί «βιασμού της Ιστορίας», «πραξικοπήματος» και άλλα τέτοια.

Τα δημοσιεύματα αυτά περιέχουν πάσης φύσης αιχμές για τους ηγέτες της Επανάστασης και ιδιαίτερα για τον Λένιν και τον Στάλιν. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα λέγονται στο χτεσινό αναδημοσιευμένο άρθρο στα «ΝΕΑ» του Γιαν Κράουζε, από τη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ»: «Στην ύπαιθρο, από το 1918 και τουλάχιστον μέχρι το 1922, η γενικευμένη πρακτική επίταξης των συγκομιδών προκαλεί εκατοντάδες εξεγέρσεις. Καταστέλλονται με όλα τα μέσα - βασανιστήρια, εκτελέσεις, πυρπόληση χωριών - και κυρίως την πείνα τόσο ακραία που οδηγεί, ιδιαίτερα στην περιοχή του Βόλγα, σε φαινόμενα κανιβαλισμού σε αρκετά μεγάλη κλίμακα - απελπισμένοι έφταναν να τρώνε τα ίδια τους τα παιδιά». Ολα αυτά προβάλλονται για να κάνει ο αναγνώστης τους ανάλογους συνειρμούς για τους μπολσεβίκους και, βεβαίως, να αποδείξει τη «δικτατορία». Αυτός ο, υποτίθεται, «ιστορικός» δε λέει κουβέντα για την εξαθλίωση του λαού από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τη συμμετοχή της τσαρικής Ρωσίας, για τον εμφύλιο και την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση που έγινε στη Ρωσία στον πρώτο χρόνο κιόλας επικράτησης της Επανάστασης.

Βεβαίως και η Επανάσταση, όπως κάθε επανάσταση, είναι απάντηση στη βία των καταπιεστών. Ωστόσο, η Οχτωβριανή Επανάσταση ήταν η πρώτη που οδήγησε την ανθρωπότητα όχι σε μια νέα εκμεταλλευτική κοινωνία συνεχίζοντας ό,τι έκαναν τα προηγούμενα εκμεταλλευτικά συστήματα, αλλά σε μια νέα κοινωνία, τη σοσιαλιστική, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι σίγουρο ότι το νέο που γεννήθηκε είχε να αντιμετωπίσει σημαντικές δυσκολίες, τη σάπια «κληρονομιά» του καπιταλισμού. Ωστόσο, στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, η ανθρωπότητα, τα λαϊκά στρώματα γνώρισαν πρωτόγνωρα δικαιώματα σε όλους τους τομείς (μόρφωση, πολιτισμός, υγεία, κοινωνικά δικαιώματα κλπ.), που είναι σήμερα ζητούμενα για δισεκατομμύρια ανθρώπων στη Γη.

Αυτός είναι και ο λόγος που το κεφάλαιο στις μέρες μας, με τους πολυποίκιλους μηχανισμούς του, ρίχνει τόση λάσπη στον κόκκινο Οχτώβρη και τη Σοβιετική Ενωση. Θέλουν, οι νεότερες γενιές να έχουν «μαύρα μεσάνυχτα» γι' αυτήν την ιστορική περίοδο, γι' αυτό τη διαστρεβλώνουν μέσα από τα σχολικά βιβλία. Οσο για τις αιτίες των ανατροπών του '89 - '91, αυτές οφείλονται στις παρεκκλίσεις που σημειώθηκαν στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, στον οπορτουνισμό, σε συνδυασμό με την ιμπεριαλιστική δολιοφθορά. Αλλο αυτό και άλλο η αντικομμουνιστική χυδαία επίθεση.

Αυτή η πρώτη εμπειρία οικοδόμησης του σοσιαλισμού άνοιξε το δρόμο για τη νομοτελειακή εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας, δηλαδή την προοπτική της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, που σήμερα είναι ακόμα πιο αναγκαία από ποτέ. Είναι η μόνη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώνουμε.