Οι επιλογές της διορισμένης από την κυβέρνηση διοίκησης της ΔΕΗ -αυστηρά ενταγμένες στο σχέδιο περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της επιχείρησης - για ανάπτυξη μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με καύση λιθάνθρακα, και μάλιστα συμμετέχοντας μειοψηφικά σε κοινές εταιρείες με ξένες και ντόπιες ιδιωτικές επιχειρήσεις, προκάλεσαν σημαντικές αντιδράσεις εκ μέρους των κατοίκων περιοχών στις οποίες ενδέχεται να εγκατασταθούν αυτές οι μονάδες. Από την Καβάλα, τον Αλμυρό, την Πάτρα, έως το Θριάσιο και αλλού, ο φόβος του μολυσμένου αέρα ξεσήκωσε τους τοπικούς πληθυσμούς, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι βασικό κριτήριο της διοίκησης της ΔΕΗ είναι το κέρδος.

Την αντίθεσή της στην - αυξημένη - ηλεκτροπαραγωγή από λιθάνθρακα εμφανίζεται να εκφράζει και η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, η οποία βρίσκεται σε απεργιακές κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό, ενώ προηγουμένως κόντραρε την επιλογή της συνεργασίας της ΔΕΗ με τη RWE και τη «ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ». Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που, επί ΠΑΣΟΚ, έβαλαν «πλάτη» για να περάσει η πολιτική «απελευθέρωσης» - ιδιωτικοποίησης στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, έρχονται σήμερα να ενισχύσουν και πάλι αυτή την πολιτική, διαλέγοντας συνεταίρους και υπερασπιζόμενες τον ...υγιή ανταγωνισμό! Εναντιώνονται στις επιλογές της διοίκησης με όρους κέρδους - ζημίας, μιλούν εκ των πραγμάτων την ίδια «γλώσσα» με αυτήν και την κυβέρνηση, διαπραγματεύονται ...πόση «απελευθέρωση» μπορούν να αντέξουν τη δεδομένη στιγμή. Γι' αυτό εξάλλου η συνεργασία της ΔΕΗ με τη «Βιομηχανικά Ορυκτά» για τη γεωθερμία και της «ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ» με την EdF και άλλους για αιολικά πάρκα, δε συνάντησε ανάλογες αντιδράσεις από τη ΓΕΝΟΠ. Γι' αυτό και στο τέλος μάλλον θα βρουν μια «λύση».

Στο ζήτημα της ηλεκτροπαραγωγής εμπλέκονται πολλοί και συμβαίνει να διασταυρώνονται οι δρόμοι τους. Οχι όμως και ο τελικός προορισμός τους. Η κυβέρνηση επιδιώκει μια αγορά κερδοφόρα για όλους τους «παίκτες». Η ΔΕΗ αξιώνει μια αγορά κερδοφόρα για τους μεγαλομετόχους της, ακόμη κι αν χρειαστεί να πουληθεί, ακόμη και αν επιλέξει το λιθάνθρακα με μοναδικό κριτήριο ότι είναι φτηνότερος από το φυσικό αέριο. Οι υπόλοιποι ιδιώτες θέλουν να κερδίσουν κομμάτια αγοράς από τη ΔΕΗ. Σ' αυτά τα πλαίσια δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ, αλλά και οικολόγοι, επαγγελματίες ή μη, εμφανίζονται να καταδικάζουν την περιβαλλοντική επιβάρυνση από τις σημερινές επιλογές, χωρίς να αμφισβητούν την απελευθέρωση του κλάδου και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Η σύγχυση και ο αποπροσανατολισμός προκύπτουν από το πώς καθένας αντιμετωπίζει την πολιτική «απελευθέρωσης» και το γεγονός ότι η ηλεκτρική ενέργεια ως εμπόρευμα αφήνει κέρδη. Ωστόσο, η ηλεκτρική ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό: Ενέργεια φτηνή, ποιοτική και επαρκής για το λαό. Προστασία του περιβάλλοντος. Μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Ορθή εκμετάλλευση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Μακρόχρονος ενεργειακός σχεδιασμός, που θα λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες και όχι την αύξηση της αξίας της μετοχής, ή τη συγκυριακή μείωση των τιμών ενός καυσίμου. Αν όλοι αυτοί οι όροι εκπληρωθούν, τότε θα είναι επιμέρους ποιο καύσιμο θα χρησιμοποιηθεί, αφού το κριτήριο της επιλογής αυτόματα θα σηματοδοτεί και τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος, ανεξάρτητα από την όποια οικονομική επιβάρυνση. Μόνο που για όλα αυτά απαιτείται να υπάρχει ένας αποκλειστικά δημόσιος φορέας για την Ενέργεια, που θα λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα το λαϊκό συμφέρον.