H επίθεση στη σοσιαλιστική Κούβα είναι μια μόνιμη πολιτική που εφαρμόζουν οι ιμπεριαλιστές από τότε που επικράτησε η Επανάσταση, το 1959, κυρίως για το παράδειγμα που εκπέμπει αυτή η μικρή χώρα. Στην αιχμή του δόρατος είναι φυσικά ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός αλλά και ο ευρωπαϊκός συμμετέχει ενεργά. Είτε με τη λεγόμενη κοινή θέση της ΕΕ που σιγοντάρει τον πολύμορφο αποκλεισμό των ΗΠΑ, είτε με παρεμβάσεις πιο εξειδικευμένες, μεμονωμένων χωρών. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα μετά την εκλογή στη θέση του Προέδρου του Ραούλ Κάστρο οι πιέσεις αυτές έχουν πυκνώσει.

Στις επιθέσεις τους εντάσσεται και η επίκληση των γνωστών ψευτοεπιχειρημάτων περί «έλλειψης ελευθερίας της έκφρασης», «φυλακισμένων δημοσιογράφων» και «διωκόμενης αντιπολίτευσης», «καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Σε αυτό το σκηνικό συκοφάντησης εντάσσεται και η νέα καμπάνια που κάνουν αυτές τις μέρες οι λεγόμενοι Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα, που μιλάνε για «ανελευθερία πρόσβασης στο Ιντερνετ» και για «24 φυλακισμένους δημοσιογράφους». Ολα αυτά τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν μπλοκάρει έως σήμερα κοντά 4.000 ιστοσελίδες στο διαδίκτυο που ανήκουν σε κουβανικούς φορείς. Ολα αυτά τη στιγμή που η Κούβα πληρώνει βαρύ τίμημα από τον αμερικανικό αποκλεισμό, με δέσμη νόμων που καταπατούν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, με πιο χαρακτηριστικούς αυτούς των Χελμς - Μπάρτον και Τοριτσέλι. Για όλα αυτά οι περιβόητοι «δημοσιογράφοι» δε βγάζουν άχνα. Ούτε για τους δηλωμένους εχθρούς του κουβανικού λαού. Η δήθεν ευαισθησία τους όμως «στηρίζεται» σε αυτό που θεωρούν οι ίδιοι και οι εντολοδότες τους «δημοκρατία» για ένα λαό που επέλεξε να διαφεντεύει ο ίδιος τις τύχες του. Κάνουν πως το αγνοούν ότι ο υπερήφανος αυτός λαός έχει κάνει εδώ και χρόνια και κάνει καθημερινά την επιλογή του και αντιμετωπίζει τις όποιες δυσκολίες με αξιοπρέπεια.

Ομως, η απάντηση στο γιατί οι «Δημοσιογράφοι» μας, σηκώνουν πάλι κουρνιαχτό, είναι εύκολο να δοθεί, από τον ίδιο το χαρακτήρα αυτής της οργάνωσης. Πρόεδρός της είναι ο Ρομπέρ Μενάρντ, με πολλές επαφές με μυστικές υπηρεσίες και από το 1995 χρηματοδοτείται και επίσημα από το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών. Σήμερα είναι στις λίστες των επιδοτούμενων οργανώσεων, των παραρτημάτων της αμερικανικής CIA, «Κέντρο για την Ελεύθερη Κούβα», «Αμερικανοκουβανικό Ιδρυμα» (είναι το δημιούργημα της αντικουβανικής μαφίας του Μαϊάμι που εκτρέφει εγκληματίες όπως ο Λούις Ποσάδα Καρίλες), το «Εθνικό Ιδρυμα για τη Δημοκρατία», απευθείας μαγαζί του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Επίσης, τους δήθεν ανεξάρτητους δημοσιογράφους ενισχύουν ένα σωρό πολυεθνικές, από τις μεγαλύτερες που υπάρχουν, καθώς και ο πολύς ...Τζορτζ Σόρος.

Και για να μη μείνει καμία αμφιβολία, οι λεγόμενοι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι της Κούβας, για τους οποίους κόπτεται η εκ Γαλλίας οργάνωση, ήταν όλοι τους μισθοδοτούμενοι από τα ...ευαγή ιδρύματα που αναφέραμε παραπάνω, πράγμα που αποδείχτηκε με αδιάσειστα στοιχεία, τα οποία παρουσίασαν οι κουβανικές αρχές. Γι' αυτό και αυτή η νέα καμπάνια ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα πρέπει να κάνει τον κάθε καλοπροαίρετο αγωνιστή ακόμα πιο αταλάντευτο συμπαραστάτη του Νησιού της Επανάστασης.