1858 Γεννιέται ο Τζιάκομο Πουτσίνι. Ο επιτυχέστερος και ίσως σημαντικότερος Ιταλός συνθέτης όπερας μετά τον Βέρντι. Γόνος οικογένειας μουσικών, όπως και οι πρόγονοί του, άρχισε συνθέτοντας ηθικοπλαστικά μουσικοσκηνικά έργα που παίζονταν σε διάφορες γιορτές. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Ωδείο του Μιλάνου, παρουσίασε το 1883 το «Συμφωνικό καπρίτσιο» που αποκάλυψε το ταλέντο του. Ο μεγαλύτερος θρίαμβος που γνώρισε ο Πουτσίνι ήταν με το ανέβασμα της «Μανόν Λεσκό». Αμέσως μετά, ακολούθησαν τρία από τα γνωστότερα έργα του που έμειναν στην ιστορία: «Μποέμ», «Τόσκα» και «Μπατερφλάι». Η τελευταία του όπερα «Τουραντό» έμεινε ημιτελής.

Το μέγιστο χάρισμα του Πουτσίνι ήταν η μελωδία: Πίστευε ότι χωρίς αυτήν δεν υπάρχει μουσική. Τα λάιτ μοτίβ στις όπερές του γίνονταν τραγούδια στα χείλη όλων των Ιταλών από τους αριστοκράτες ως τα λαϊκά στρώματα. Οι μελωδίες του λειτουργούσαν ακαταμάχητα στον ακροατή του έργου του και τον σφράγιζαν.