«Ανοιχτές» κοινωνίες | Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ | ΑΓΡΟΤΙΚΑ

ΑΓΡΟΤΙΚΑ

«Ανοιχτές» κοινωνίες

Πού είναι εκείνα τα «όμορφα» παιδιά, τα «αριστερά» παιδιά, που βγήκαν στο παζάρι, διαλαλώντας τις αρετές της «ελεύθερης αγοράς», της «αγοράς της οικονομίας»; Πού είναι εκείνα τα «ανοιχτά» μυαλά, που θέλανε να καταργηθούν τα σήματα της Τροχαίας και τα αμάξια από μόνα τους να κανονίζανε την κυκλοφορία; Θέλω να τα ρωτήσω, τι πήγε στραβά και η κοινωνία (μας) παρουσιάζει εικόνα ξεκούρδιστου ρολογιού; Πού χάλασε το κομπιουτεράκι τους, πού τρελάθηκαν οι υπολογισμοί τους και γίνανε όλα μπάχαλο;

Και στέκομαι, έτσι για συντομία, μόνο στο ζήτημα της τηλεόρασης, που είναι και της μόδας. Της «ελεύθερης» και «πλουραλιστικής» τηλεόρασης. Της τηλεόρασης των ιδιωτών, του Χρηματιστηρίου, της διαπλοκής και της χυδαιότητας. Τι πήγε εδώ στραβά και βλέπουμε την αισθητική, το καλό γούστο, την πρωτοτυπία, να κάνουν βουτιά στην τουαλέτα του «Big Brother» και του «Bar», μέσα στα περιττώματα και στα ρεψίματα του Σάκη και της Στέλλας, για να σταθούμε δειγματοληπτικά μόνο στα δυο αυτά καυτά παραδείγματα;

Τι στράβωσε εδώ και δεν «αυτορρυθμίστηκε» - προς το καλό - η ιδιωτική τηλεόραση; Τι έγινε και δεν τα βρήκε το «Mega» με τον «Antenna», σε συμφωνία, βέβαια, και με τους άλλους αγωγούς αποβλήτων και τα προγράμματά τους, να κρατούν - έστω - τα προσχήματα; Τι πήγε στραβά και ο «υγιής» - άκου κύριε εφεύρημα, «υγιής» - ανταγωνισμός δε μας οδήγησε στην καλή αισθητική και στο καλό γούστο; Αντίθετα, μας έχωσε βαθύτερα μέσα στη βρώμα και στην ασχήμια, στο φθηνό γούστο και στην προχειρότητα. Μας έβαλε να κάνουμε τσουλήθρες πάνω στα βυζιά της ξανθιάς από την Κύπρο και στα ποντίκια και τους εξογκωμένους μυς του ξανθού παιδοβούβαλου.

Μίμη, Γιάννη, Γρηγόρη... μιλάω μόνο για σας, για τα «δικά» μας παιδιά, τι έγινε και χάσαμε τη φωνή σας; Γιατί δε βγαίνετε να υπερασπίσετε, μαζί, βέβαια, με το κεφάλαιο και τους καπιταλιστές, την «ελεύθερη» τηλεόραση, την «αγορά της οικονομίας», αυτό το τερατούργημα της ιδεολογίας σας; Αλλη μια προδοσία, το βάλατε - πάλι - στα πόδια; Στο διάολο, τώρα, η «αυτορρύθμιση» και ο αυτόματος πιλότος της ιδιόμορφης - και ανώμαλης - πολιτικής οικονομίας που διαλαλούσατε;

Αλλά τι λέω ο ανόητος; Εσείς είστε αμετανόητοι, δεν είναι δυνατόν να το βάλετε κάτω. Να είδατε το σωστό και να το παραδεχτήκατε. Είστε αγύριστα κεφάλια. Χοντροκέφαλοι, πώς το λένε. Σίγουρα, το πιο πιθανό, να αλλάξατε - πάλι - δέρμα, αφού δεν μπορείτε να αλλάξετε ψυχή. Να φορέσατε καινούρια μάρκα, για να μας πείτε - πάλι - παλιά πράγματα. Μάλλον - και το πιθανότερο - δικές σας θα είναι και οι «νέες» φωνές, που ακούγονται, μαζί, βέβαια, με το κεφάλαιο και τους καπιταλιστές, να διαλαλούνε - φάλτσα και βραχνιασμένα - τη «νέα» πραμάτεια. Οι φωνές που ορκίζονται - αυτή τη φορά - στην «ανοιχτή κοινωνία», στο «νέο» εφεύρημα, στο «νέο» μόρφωμα του καπιταλισμού, στην άλλη όψη του ιδίου νομίσματος.

Μπαρούφες να λέγονται για να έχουμε και ακροαματικότητα. Ετσι ή αλλιώς, περίσσεψε το φιλότιμο.

Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ