«Κύριε Τζαννετάκο! Ο κύριος Τζαννετάκος! Πώς είστε κύριε Τζαννετάκο»!

Γυρίζω και εγώ, μαζί με τους άλλους, για να δούμε το παράξενο. Και βλέπουμε μια κουστωδία ανθρώπων να αναδεύεται ανάμεσα στο πλήθος. Μπροστά αυτός, με ριγέ πουκάμισο και ένα χαμόγελο πλατύ σαν της «Κολυνός», και πίσω του ακριβώς ο ντελάλης. Ενας ψηλός και άχαρος φωνακλάς: «Κύριε Τζαννετάκο, ο κύριος Τζαννετάκος, πώς είστε κύριε Τζαννετάκο».

«Πάνε ετούτοι, τους έστριψε», φώναξε κάποιος δίπλα μου.

Δεν τους έστριψε, φίλε μου, τετρακόσια τα έχουν. Μόνο που η μανία τους για την εξουσία -και τα «τυχερά», της, κυρίως- τους στράβωσε. Τους απέσπασε κάθε φύλλο συκής και φάνηκε η γύμνια τους. Χωρίς να είναι κορυφαίο ζήτημα το παραπάνω στιγμιότυπο, αποκαλύπτει όμως καθαρά ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους παλιάς σχολής. Ανθρώπους κωμικούς και χωρίς μέτρο. Γιατί, ποιος σοβαρός άνθρωπος θα δεχόταν να τον κάνουνε βούκινο; Γιατί έγινε βούκινο. Το σύνολο των θεατών - ακροατών βλέποντας και ακούγοντας, βάλαμε τα γέλια. Ηταν μια θλιβερή πομπή, ενός θλιβερού κυρίου.

«Κύριε Τζαννετάκο! Ο κύριος Τζαννετάκος. Πώς είστε κύριε Τζαννετάκο»!

Και, πιστέψτε με, θα έδινα τόπο στην οργή και θα ξεχνούσα το επεισόδιο, αν το ίδιο απόγευμα δεν έβλεπα τη ...συνέχεια! Πάλι τον «κύριο Τζαννετάκο». Ντυμένο λιμοκοντόρο αυτή τη φορά να παριστάνει τον Μάριο Λάντσα, για να εντυπωσιάσει τις γριές του γεροκομείου. Είπα μέσα μου, αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος! Μόνο ένα πλάνο αυτής της επίσκεψης, εκείνο το πλάνο που πλησιάζει σεινάμενος και κουνάμενος μια γηραιά κυρία, φτάνει για να αποβληθεί. Γιατί ενώ επιτρέπεται -στον καθένα- να αυτογελοιοποιείται και να επιτρέπει να τον παίρνουν από πίσω με τα κουδούνια και τις καραμούζες, δεν επιτρέπεται σε κανέναν να χρησιμοποιεί -και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο- τα γεράματα. Η έλλειψη σεβασμού στους απόμαχους στιγματίζει το άτομο που την επι-δείχνει. Αποκαλύπτει το άτομο που την επι-δείχνει. Η ψήφος, που αναζητείς με τόση αγωνία, «κύριε Τζαννετάκο», σε έπιασε από το λαιμό και σε τραβάει στον πάτο. Είσαι ικανός ακόμα και να χειροτονηθείς αρκεί να κερδίσεις.

«Κύριε Τζαννετάκο! Ο κύριος Τζαννετάκος. Πώς είστε κύριε Τζαννετάκο»!