Ο πόλεμος συνεχίζεται. Σκληρός και αδιάκοπος. Οι συμμαχικές δυνάμεις παραμένουν στις θέσεις τους και θα παραμείνουν μέχρι να αποχωρήσει και ο τελευταίος Ευρωπαίος στρατηγός. Οι εχθρικές δυνάμεις πρέπει να κρατηθούν μακριά. Ολο αυτό το σκυλολόι των ατάκτων πρέπει να εμποδιστεί να έρθει σε επαφή, με την ευρωπαϊκή αφρόκρεμα. Τα καλά εκπαιδευμένα ευρωπαϊκά στρατεύματα, οδηγούμενα πάντα από τον αρχιστράτηγο Σημίτη, έχουν λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα. Ο επιτελικός Γιάννος Παπαντωνίου, μαζί με τον επίσης επιτελικό Χρυσοχοΐδη και τον επίσης επιτελικό Ανωμερίτη, έχουν απλώσει τις δυνάμεις τους σε μια τεράστια ακτίνα ελεύθερου μακεδονικού εδάφους. Στρατός, αεροπορία, αστυνομία, λιμενικό, βατραχάνθρωποι, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών, χαφιέδες, ελεύθεροι σκοπευτές, πυροσβέστες, ελέγχουν κάθε τι που κινείται. Κουνούπι δεν περνάει για το «Πόρτο Καρράς». Οι μάχες δίνονται στήθος με στήθος. Η σύνοδος δε θα ενοχληθεί. Οι συνοδικοί απερίσπαστοι νηφάλιοι και αποτελεσματικοί θα καταλήξουν - ευτυχώς και επιτέλους - στο ευρωπαϊκό σύνταγμα.

Τα συμμαχικά στρατεύματα θα εμποδίσουν πάση θυσία - και με οποιοδήποτε κόστος- όλη αυτή την πλέμπα που συγκεντρώθηκε στη Θεσσαλονίκη να χαλάσει τα σχέδια του στρατηλάτη Μπους. Ο οποίος Μπους, όπως ο Νέρωνας, περιμένει με αγωνία το κάψιμο της παλιάς Ευρώπης. Και περιμένει μέσα από τις στάχτες της γερασμένης ηπείρου να προκύψει το νέο ευρωπαϊκό μόρφωμα. Στο κλεισμένο ραντεβού, στις 25 Ιουνίου στην Ουάσιγκτον, ο Μπους αναμένει να του αναφερθεί από τον προεδρεύοντα των «25», Σημίτη, η πλήρης και άνευ όρων παράδοση. Τελικά, η Ευρώπη, που ονειρεύεται η Αμερική, σιγά - σιγά παίρνει σάρκα και οστά. Τα ευρωπαϊκά έθνη, οι λαοί, οι μειονότητες, οι γλώσσες, οι τάξεις, το δίκαιο και το άδικο, όλα αυτά που έφερναν αντιρρήσεις, συμπιέζονται σε μια συσκευασία. Ο Ζισκάρ ντ' Εστέν, ο Σρέντερ, ο Σιράκ, ο Μπερλουσκόνι, ο Μπλερ, ο Πρόντι και ο Σολάνα, αυτοί οι αδέκαστοι τύποι, οι ονειροπόλοι του κόσμου που έρχεται, μάχονται απεγνωσμένα η Ευρώπη της Αναγέννησης, η Ευρώπη των επαναστάσεων, να αποχτήσει κοινά χαρακτηριστικά, κοινή πολιτική, κοινό σύνταγμα. Μάχονται να γίνει η Ευρώπη μια ενιαία χώρα, ενιαίων ανθρώπων, ενιαίας αγοράς, ενιαίας συνείδησης. Ολοι αυτοί οι επιλεκτικοί, και από κοντά και οι δικοί μας γυμνοσάλιαγκες, μάχονται να λειάνουν τις γωνίες. Να εξαφανίσουν διά της βίας τις αντιθέσεις. Η Ευρώπη του μέλλοντος πρέπει να μη φέρνει αντιρρήσεις. Ετσι προστάζει ο καπιταλισμός.

Ολες αυτές οι πολεμικές επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης, που είναι συνέχεια του Σιάτλ, της Γένοβα, του Πόρτο Αλέγκρε, της Φλωρεντίας και του Εβιάν, αποκαλύπτουν τη νέα πραγματικότητα. Τη νέα φάση που μπαίνει η ανθρωπότητα. Το σκηνικό μέσα στο οποίο θα γράφεται στο εξής η ιστορία. Οι νέοι φεουδάρχες, κόντρα στη θέληση των λαών, χωρίς αναστολές και προσχήματα, θα αγωνίζονται με νύχια και με δόντια, να επιβάλουν τη θέλησή τους. Θα νομοθετούν πάντα υποστηριζόμενοι μόνιμα από καλά εξοπλισμένους στρατούς. Γύρω - γύρω από τα κάστρα τους θα είναι αναγκασμένοι να φτιάχνουν καθημερινά νέες και μεγαλύτερες τάφρους...