Σήμερα, πια, μετά τα ποτάμια αίματος και ιδρώτα που χύθηκαν, μετά τους μακρόχρονους αγώνες, τις φυλακές, τις εξορίες, τις εκτελέσεις, μετά τους ύμνους, τους νόμους και τα συντάγματα που «κατοχυρώνουν τα δημοκρατικά δικαιώματα», όποια εξουσία σηκώνει χέρι πάνω στον πολίτη είναι εξουσία κατάπτυστη. Είναι εξουσία αυταρχική, χυδαία και παράνομη.

Κανένας δεν είναι αθώος. Και αυτοί που διατάζουν και αυτοί που εκτελούν και - πολύ περισσότερο - εμείς που παρακολουθούμε. Δεν είναι εικόνες για πολιτισμένους ανθρώπους αυτές που βλέπουμε στους δρόμους, στα εργοστάσια, έξω από τα υπουργεία, στα λιμάνια και τους αγρούς. Αυτό το άθλιο ανθρωποκυνηγητό, τα χημικά δακρυγόνα, οι κλοτσιές στις κοιλιές και τα κεφάλια των απεργών, τα στραμπουλίσματα των χεριών των γυναικών που αντιστέκονται για να σώσουν τις παράγκες τους, δεν είναι «μεμονωμένα περιστατικά», είναι ο εξευτελισμός του ανθρώπου. Είναι επίδειξη δύναμης, μέτρο φρονηματισμού και ανοιχτή απειλή γι' όσους διεκδικούν ανθρώπινη διαβίωση.

... Και βέβαια, και εσείς και η κυβέρνησή σας, δεν ενεργείτε από αρρώστια, από ψυχική ανωμαλία - χωρίς να αποκλείεται και αυτό - φυσικά. Ενεργείτε έτσι, γιατί έτσι σας είπαν να συμπεριφέρεστε, γιατί βρίσκεστε σε διατεταγμένη υπηρεσία. Στο όνομα ποιανού βαράτε, κύριε υπουργέ; Ο λαός, δεν είναι μαζοχιστής, δε σας έδωσε εντολή να τον χτυπάτε. Σε ποιανού τ' όνομα, λοιπόν, βαράτε; Στο όνομα του Λάτση, του Βαρδινογιάννη, του Μπους και της νέας τάξης πραγμάτων, χτυπάτε. Μην παριστάνεται τον ανήξερο. Εκτελεστικό όργανο διεφθαρμένης τάξης είστε και εσείς και η κυβέρνησή σας, κύριε Πρωτόπαππα. Τάξης που γεμίζει τις χωματερές με σακατεμένους ανθρώπους, με άνεργους, με ανασφάλιστους, με πεινασμένους και από πάνω δαρμένους!

Κανένας δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια του στην πραγματικότητα. Ούτε να χώνει το κεφάλι του στην άμμο. Δε λύνονται έτσι τα προβλήματα. Ο κόσμος που κατασκευάζεται είναι ο κόσμος της κρατικής βίας. Της τυφλής βίας, που φέρνει την επόμενη -και χειρότερη- βία. Ενα ανθρώπινο κεφάλι που ανοίγει από το χτύπημα της επίσημης κρατικής εξουσίας, είναι μια πληγή που δεν κλείνει. Μια πληγή που ζητάει συνέχεια...