Κυριακή 12 Οχτώβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΠΡΟΝΟΙΑ

Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Καλά... τραβάτε!

Τι κρίμα ετούτη η χώρα να έχει την ατυχία να κυβερνιέται από πρόσωπα, που μόνο θλίψη μπορούν να παράγουν! Τσαπατσούληδες του κερατά και προχειρολόγους. Ανθρώπους που τους εντυπωσιάζει το «εντυπωσιακό», όπως κάποιους πρωτόγονους λαούς της Αφρικής τα πολύχρωμα ρούχα! Καβαλάνε τη μικρότητά τους πάνω στις τεράστιες κολόνες του Καλατράβα και νιώθουν ότι καβαλούν τον Πήγασο που τους κάνει Σβαρτσενέγκερ. Η χώρα βολεύεται με μερεμετιασμένη Λυρική Σκηνή. Μη σταματάτε! Με όπερα που δε χωράει όχι φωνές τενόρων, αλλά ούτε φωνές μουγκών. Προχωρήστε!

Καλά... τραβάτε, λοιπόν, κύριε υπουργέ του Πολιτισμού και κύριοι της κυβέρνησης, τον υποβαθμισμένο δρόμο σας. Αυτό ξέρετε, αυτό κάνετε! Η χώρα έχει και άλλα περιθώρια μέχρι την πλήρη εξαθλίωσή της. Ολοκληρώστε με την ησυχία σας το βλαχοχωριάτικο σκοπό σας. Συνεχίστε ακάθεκτοι τα έργα βιτρίνας, για να ζηλέψει ο γείτονας. Η υποδομή δε σας αφορά, είναι για σοβαρούς ανθρώπους. Στριμώχτε τον Βέρντι στο διπλανό πάρκινγκ. Τέτοιος που ήταν, τέτοια μεταχείριση τού πρέπει. Ο Καλατράβα έχει κι άλλους σωλήνες. Δώστε του μια ανάθεση να φτιάξει και ένα στέγαστρο για την Ακρόπολη. Ωραία ιδέα είναι η μια κολόνα να ακουμπάει στο Λυκαβηττό και η άλλη στο Αιγάλεω. Και από κάτω ο Παρθενώνας! Μιλάμε για θέαμα! Τι θέαμα, υπερθέαμα!

Στα εγκαίνια να δείτε κόσμο! Ολες οι φαφούτες της οικουμένης. Ποιος νοιάζεται για το μέτρο; Ποιος νοιάζεται για την όπερα; Αλλωστε, το λυρικό θέατρο έχει κακή φήμη. Καμία σχέση με τον πράσινο σοσιαλισμό. Καμία θέση με τα ζεϊμπέκικα και τα τσιφτετέλια της ελληνοτουρκικής φιλίας. Είδατε κανέναν να κάνει πηδήματα στον αέρα και ακροβατικά κόλπα στην όπερα; Κάτι στριγκλιές βγάζουνε, σαν να τους πατάνε στον κάλο. Ενώ οι σωλήνες του Καλατράβα... έχουν μια χάρη, ένα γούστο. Μοιάζουν με τα μπικουτί της μάνας σας. Με τα κέρατα της κατσίκας.

Τι κρίμα, ετούτη η χώρα να κυβερνιέται από ανθρώπους που δεν την αγαπούν! Τι κρίμα να σπαταλιέται χρήμα και κόπος! Τι ντροπή να βαφτίζουν το κρέας ψάρι, για να βγουν από τις υποχρεώσεις! Να επισκευάζουν στο τσάκα - τσάκα ένα κτίριο, που δεν καλύπτει στοιχειώδεις ανάγκες, και να το ονομάζουν όπερα! Κανένας δεν τους είπε πως το μαντρί δεν είναι πισίνα, έστω και αν κατουράνε μέσα τα ζώα; Κανένας δεν τους είπε πως η όπερα, ο πολιτισμός γενικά, θέλει ευρύ χώρο, άνεση, για να παίρνει ανάσα; Πως στριμωγμένος κανένας δεν μπορεί να σε ταξιδέψει στο όνειρο. Μέσα στην «υπόγα», κανένας δεν μπορεί να σου δείξει τα σύννεφα.

Ομως, ποιος νοιάζεται για τα σύννεφα; Η συννεφιά είναι το ζητούμενο. Η συννεφιά και η μιζέρια. Ετούτοι, άλλωστε, κάθε βράδυ είναι καλεσμένοι. Πότε στην Εκάλη και πότε στη Μύκονο. Κι αν θέλουν όπερα, δύο ώρες απέχει το Μιλάνο. Αλλά πού καιρός για «τραγούδια»! Από τη μια δεξίωση στην άλλη, πέρασε η ώρα. Υστερα, γεμάτη θέατρα είναι η χώρα. Θέατρα με ιστορία. Επίδαυρος. Ηρώδειο, θέατρα των βράχων, θέατρα της ρεματιάς... γέμισε θέατρα ο τόπος. Τι τη θέλουμε την όπερα; Αλλωστε, υπάρχει το Μέγαρο. Εχει και πολυελαίους κρυστάλλινους εκεί μέσα. Το κράτος πρέπει να είναι συνετό, όχι σπατάλες. Οχι μεγάλες όπερες και μεγάλα ωδεία. Τα ΙΕΚ φροντίζουν για την παιδεία μας. Τα σκυλάδικα για την «ψυχή» και τα αυτιά μας. Πολιτιστικά κέντρα είναι και τούτα.

Τι κρίμα ετούτη τη χώρα να τη διοικούνε άνθρωποι που τη μισούνε! Που τη θέλουν ψωριασμένη! Που τη θέλουν με μπρούντζινους εξπρεσιονιστικούς σωλήνες στα μαλλιά και ξυπόλυτη! Που τη θέλουν στριμωγμένη στη Χαριλάου Τρικούπη και Ακαδημίας, ζητιάνα στα στενά πεζοδρόμια! Μέσα στο «καυσαέριο» και στο «μποτιλιάρισμα»! Τι κρίμα ετούτοι οι άνθρωποι να μην εκτιμούν τις άριες και τις υψηλές νότες των τενόρων! Τι κρίμα να Καλατραβιάζονται, αντί να εκστασιάζονται!


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ