Για να είμαι ειλικρινής, όταν του είπα «μην το βαράς» το έκανα για πλάκα! Τον παρακολουθούσα αρκετή ώρα να κατεβαίνει δίπλα στον πιλότο και να τον ψέλνει! Δεν άκουγα τι έλεγαν, αφού κατεβαίναμε σε απέναντι πεζοδρόμια. Μας χώριζε ολόκληρη Πανεπιστημίου. Ομως, στο ύψος της Ιπποκράτους εγώ πέρασα απέναντι για να ανέβω προς το σπίτι μου και εκείνοι διέσχισαν κάθετα το δρόμο για να χωθούνε στη στοά Ορφανίδη. Στη μέση της Πανεπιστημίου ανταμώσαμε. «Μη, ρε», του λέω, «μη τον βαράς».
«Αδερφός μου είναι και έχω δικαίωμα, κλπ., κλπ.». Μιλώντας, όμως, κοντοστάθηκαν και οι δυο. Από ευγένεια κοντοστάθηκα και εγώ. Γύρισαν προς το μέρος μου. Γύρισα και εγώ προς το δικό τους. Εκαναν ένα - δυο βήματα να με πλησιάσουν, έκανα εγώ τα υπόλοιπα. Τώρα, πια, γίναμε μια παρέα. Δίπλα μας κατέβαιναν σε ομάδες - ομάδες οι διαδηλωτές της ΓΣΕΕ, που είχαν διαλυθεί αμέσως μετά τη Βουλή.
«Εντάξει, δε θέλουμε να μπεις διαιτητής στη διαφωνία μας, όμως, σε παρακαλώ πες μου: έχει νόημα να διαδηλώνεις με τα κόμματα τα οποία και τα δυο θέλουν να πουλήσουν την "Ολυμπιακή" στους ιδιώτες, ενώ εσύ, αλλά και ο ελληνικός λαός, θέλετε να μείνει στο δημόσιο; Καταλαβαίνεις γιατί τον μαλώνω;».
«Χρειάζεται χρόνος, δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιηθεί...», προσπάθησα να μαλακώσω τα πράγματα.
«Το ζήτημα δεν είναι να φωνάζεις εσύ, το ζήτημα είναι να ακούει ετούτος»!
«Α, δεν είσαι ΓΣΕΕ, ε; Καλά το μυρίστηκα! Τι θέλει, επιτέλους, για να καταλάβει; Ετούτος ξέρει γράμματα, εγώ σοφέρ είμαι! Ετούτος ταξιδεύει στον κόσμο, εγώ Πατήσια - Αμπελόκηποι! Τέλος πάντων, σήμερα τα πράγματα είναι καθαρά! Μόνο ένας χώρος φωνάζει κάτω τα χέρια από την "Ολυμπιακή". Φωνάζει και το εννοεί! Και χωρίς πολλές κουβέντες δηλώνει ότι θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εμποδίσει το ξεπούλημα. Και αυτοί αντί να τρέξουν στο ΠΑΜΕ, αντί να βάλουν και ετούτοι την πλάτη τους, αντί να συνταχτούνε με αυτούς που τους υπερασπίζονται, πάνε με αυτούς που τους ξεπουλάνε»!
«Και στο ΠΑΜΕ ήρθαν πιλότοι»...
«Το ξέρω, τους είδα! Ομως, μιλάω για ετούτους, για τον αδερφό μου! Γιατί, ρε Κώστα, του λέω. Τι δουλιά έχουμε εμείς με τη Νέα Δημοκρατία, με το ΠΑΣΟΚ; Ετούτοι, ρε, έπεσαν πάνω στη δημόσια περιουσία και τη λεηλάτησαν! Τη θάλασσα, τη στεριά, τον αέρα, όλα τα έβγαλαν στο σφυρί! Τώρα θέλουν να βάλουν χέρι και στα πανεπιστήμια! Δεν έχουν το θεό τους»!
«Ζήτημα ημερών είναι να ξεσκεπαστούνε. Δώσ' του χρόνο»!
Τα δυο αδέρφια δε συμφώνησαν. Δεν είναι τόσο εύκολες τέτοιου είδους συμφωνίες! Εγώ τράβηξα για το σπίτι μου και αυτοί για το δικό τους συνεχίζοντας την κουβέντα τους. Πόσος καιρός χρειάζεται αλήθεια για να δει κάποιος την αλήθεια;