Πνιγμένος μέσα σε αυτές τις δικαιολογημένες αγωνίες, πέρασα τελείως στο ντούκου ότι μας έβγαλαν από το Κιότο! Σιγά το πρόβλημα! Το περιβάλλον μπορεί να περιμένει, άντεξε τόσα! Επίσης, δε με συγκίνησαν τα γεγονότα στη Μανωλάδα. Τα έχω ξαναδεί πριν δυο - τρία χρόνια στην Αρτα. Από εδώ και στο εξής, δε, θα τα βλέπουμε συνέχεια! Ακόμα και η ακρίβεια, όπως την έβαλε, για μια ακόμα φορά, ο προπομπός των κακών μελλούμενων, Γκαργκάνας, δε μου έφερε καμιά ταραχή. Εχω συνηθίσει απ' αυτούς να περιμένω τα χειρότερα! Και από τον Γκαργκάνα, αυτά που θα συμβούν του ...χρόνου!

Δεν ξέρω γιατί! Ισως το ξανθό του μαλλί, ίσως τα άσπρα δόντια του, ίσως το ήσυχο της βελούδινης, πράγματι, φωνής του! Ισως όλα αυτά μαζί! Ισως, ακόμα, τα προσεγμένα πλάνα των οπερατέρ, οι κόντρα φωτισμοί, που δημιουργούν ένα «θείο φως» στο πίσω μέρος του κεφαλιού, ίσως οι αχτίδες του ήλιου που μπαίνουν από τα παράθυρα και τους φεγγίτες των εκκλησιών, όταν ψέλνει τις πανέμορφες, είναι αλήθεια, ψαλμωδίες του, ίσως τα εφέ που δημιουργούν οι καπνοί από τα καντήλια. Δεν μπορεί να υπάρξει Πάσχα, Πάσχα ελληνικό, χωρίς Εκείνον!

Το τροπάριο της Κασσιανής εφέτος θα ήταν αβάσταχτο για το πανελλήνιο και για εμένα, σκεφτόμουν! Είχε φτάσει η Μεγάλη Τρίτη και δεν είδαμε ούτε μια ξανθή τρίχα του. Ομως, πριν ολοκληρώσω τη σκέψη μου, ω, θεέ μου, νάτος! Την εισαγωγή, την κάνει, όπως κάθε χρόνο, ο πάντα βαθιά πιστός και πάντα ενάρετος κύριος Αυτιάς! Και αμέσως δυο πανέμορφες οδοντοστοιχίες! Το φαρδύ μέτωπο και δυο ολόξανθα και ατίθασα τσουλούφια. Στο άλλο παράθυρο ο πνευματικός του! Ενα ντουέτο μοναδικό! Και από κοντά ο παρουσιαστής να έχει λιώσει από κατάνυξη! Φαρισαίοι!

Μετά τη μάνα, τη σκυτάλη παίρνει ο πνευματικός! Ο Πίνδαρος ήταν αστείος ποιητής μπροστά στον παπά! Αφού έπλεξε και αυτός το εγκώμιο του Πέτρου, μας είπε και μια «προσωπική» ιστορία και σας τη μεταφέρω! Ηρθε μια αλλοδαπή πόρνη (αλλιώς την ονόμασε) για εξομολόγηση. Μου είπε: Παπά μου έχω πάει με χιλιάδες άντρες. Τον οργασμό μου, όμως, τον κράτησα για τον άντρα μου! (Τώρα η πόρνη είναι παντρεμένη και φρόνιμη). Ελα να σε κοινωνήσω, της λέω. Οχι, παπά μου, είμαι αμαρτωλή! Αμαρτωλή εσύ, που κράτησες τον οργασμό σου για τον άντρα σου; Εσύ είσαι ένας άγγελος! «Ηταν αλήθεια, όμορφη, γαλανομάτα, δίμετρη», ολοκλήρωσε λάγνα ο πνευματικός!

Σας ρωτώ: Μπορεί να υπάρξει Πάσχα χωρίς το «εσωτερικό δέσιμο» του Πέτρου με τον Χριστό, τα κατάπληκτα μάτια του Αυτιά, την απορία του: «τι λες, τι λες» και χωρίς τον πνευματικό να τα επιβεβαιώνει όλα ετούτα; Τι είπατε; Το αρνί έχει χοληστερίνη; Φάτε, χριστιανοί μου, άφοβα!