Ελα, μωρέ, ποιος στέκεται τώρα σε τέτοιες μικρές λεπτομέρειες; Καλλιτέχνης, Διανοούμενος! Και, λοιπόν, αυτά είναι αστεία πράγματα. Το γράφει πουθενά ότι δεν μπορείς να λάβεις μέρος σε μια κοινωνική συνάντηση; Κοινωνική συνάντηση ήταν..., άστους να φωνάζουν πως ήταν πολιτική πράξη! Δεν ξέρεις εσύ σε ποια μάζωξη πήρες μέρος, ξέρεις; Και τι σε νοιάζει εσένα, που ο πρωθυπουργός έβγαλε προεκλογικό λόγο; Ντροπή δική του, σε ρώτησε εσένα, δε σε ρώτησε!

Εσύ, γλυκέ μου, έκανες το χρέος σου! Οπως αρμόζει σε ανθρώπους με πλατιούς ορίζοντες. Σε ανθρώπους, που ξέρουν το συμφέρον τους! Σε ανθρώπους, που δεν λένε ποτέ όχι. Σε ανθρώπους πολιτισμένους, μ' άλλα λόγια! Οχι, θα άφηνες τον πρωθυπουργό της χώρας χωρίς ντεκόρ. Και ποιος θα χειροκροτούσε το μπάσιμο και το βγάλσιμο του ανθρώπου, σε ρωτάω; Πώς θα βλέπανε οι ξένοι - και ιδιαίτερα οι Τούρκοι - τον πρωθυπουργό μας, χωρίς τα στολίδια του; Ολα αυτά τα παράσημα, που του φόρεσε η παρουσία σας; Θα άφηνες τον αρχηγό της κυβέρνησης χωρίς κύρος; Ποτέ!

Μπράβο, σου αξίζει, και άσε τους άλλους να σε χέζουνε! Αλλωστε, γιατί βγήκαν τα αποσμητικά; Για να παίρνουν τις μυρουδιές πέρα. Εσύ αγέρωχος, τράβα το δρόμο σου. Οταν σε ζητάει η εξουσία, να λες πάντα «παρών». Δεν έχεις να χάσεις. Να ξέρεις πως οι πόρτες - και οι επιχορηγήσεις - είναι πάντα εκεί για σένα. Οχι σαν ανταμοιβή, αυτά είναι ανοησίες! Σαν αναγνώριση του έργου σου δίνεται, ό,τι δίνεται!

«Τον βλέπεις αυτόν;», θα λένε. «Αυτός υπήρξε μια όμορφη, πολύχρωμη πεταλουδίτσα της νύχτας, που πέταγε ανάλαφρα και χαριτωμένα από συνεστίαση σε συνεστίαση, από πάρτι σε πάρτι, από συνάντηση σε συνάντηση, από αγκαλιά σε αγκαλιά. Φτάνει να ήταν εκεί το ψητό».

Αυτά θα λένε οι ξεναγοί και θα θαυμάζει η νεολαία του μέλλοντος, ακούγοντας, διαβάζοντας, βλέποντας και μελετώντας τα έργα σου. Και συ, ολοζώντανος πεθαμένος, θα στέκεσαι απολίθωμα μέσα στη γυάλα. Ακούνητος στα σχόλια και τα σταυροκοπήματα των επισκεπτών. Τέτοια δόξα!

Μην ακούς εμάς, που μιλάμε ξύλινη (έτσι δεν τη λέτε;) γλώσσα. Εσύ τράβα τον - κατηφορικό - δρόμο σου. Καλλιτεχνική παιδεία, υποδομή, τέχνη, πανεπιστήμια, δημιουργία, εργασία... ε, αυτά στο «Χίλτον» θα λυθούνε; Ούτε εσείς που πήγατε εκεί, ούτε ο πρωθυπουργός, που σας μάζεψε, θα χαλάγατε την όμορφη βραδιά σας με τέτοιες ανοησίες. Και καλά κάνατε! Εδώ ο κόσμος καίγεται, εσείς πού θα πηγαίνατε για χτένισμα; Στο «Χίλτον», βέβαια!