...ΣΤΟ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, για την τελευταία αλλαγή που έκανε στο όνομά του. Τη λέξη «πρόοδο» την πήραν τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ και στη θέση της έκανε την εμφάνισή του ένας οικολόγος. Τα ανέμελα μέλη του Συνασπισμού έλυσαν επιτέλους το πρόβλημα της ζωής τους, δηλαδή της πλήξης. Κάθε έξι μήνες θα αλλάζουν όνομα στο κίνημα. Τα νέα ονόματα που θα προστεθούν σταδιακά δίπλα στο Συνασπισμός είναι τα εξής: της Αστρολογίας, της Αταραξίας, των Καλών Συμφερόντων, των Αρκούδων Πάντα, του Γλειψίματος, των Ιλουστρασιόν Αρχιτεκτόνων, του Λίγα ψίχουλα από ψήφους σού γυρεύω, του Ημουν κομμουνιστής και το ευχαριστήθηκα, των Νευρώσεων Πολυτελείας, των Αστών που σέβονται γιατί ξέρουν, του Κύρκου που ζει και του Παρτσαλίδη που βασιλεύει.

...ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, γιατί λύνει με τρόπο μοναδικό τα προβλήματα του λαού τον οποίο έχει την τύχη να κυβερνά. Γνωρίζοντας ο Κώστας πως οι παροχές του δεν είναι τίποτε άλλο από αέρα φρέσκο, αποφάσισε από δω και στο εξής στον αέρα να βρίσκεται. Πετάει, πετάει διαρκώς. Ακόμα κι όταν βρεθεί στο έδαφος της Ελλάδας, μένει μέσα στο αεροπλάνο.

...ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ για το μεγάλο θαύμα του. Εξω από κάθε νοσοκομείο γίνεται πανηγύρι. Οχι εξαιτίας κάποιου αγίου, αλλά αποκλειστικά για τους ασθενείς. Από κει μπορείς και οφείλεις να αγοράσεις για τον άρρωστό σου μαξιλάρια, κρεβάτια, καρέκλες, κουρτίνες, γιατρούς και νοσοκόμους.

...ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ των ποδοσφαιρικών αγώνων, γιατί αυτοί είναι οι οσιομάρτυρες του σήμερα. Συνεπείς μαζοχιστές, θεούσες έτοιμες για λιθοβολισμό. Λόγω των πολλών χτυπημάτων που δέχονται από τους ποδοσφαιριστές και το πλήθος, εξασφαλίζουν μια θέση στο νοσοκομείο, έχοντας επιληπτικές κρίσεις, που στη συνέχεια γίνονται προφητείες απαραίτητες για τη δόξα του έθνους μας.

...ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ απλώς και μόνο γιατί υπάρχει.

...ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ. Είναι απίστευτο το τι μπορείς να βρεις εκεί μέσα: κατεψυγμένους βουλευτές, πρώην και επόμενους, που περιμένουν χαμογελώντας, με το μάτι να γυαλίζει φρέσκο σαν του μπαρμπουνιού και την καρδιά τρυφερή σαν μαρουλιού, να τους διαλέξει ο μάγειρας πρωθυπουργός για την καθημερινή κουζίνα του κινήματος.

...ΣΤΟ ΖΑΡΖΑΒΑΤΙΚΟ που φορούσε εν είδει καρφίτσας η πρόεδρος του 2004 κ. Αγγελοπούλου (ακολουθούν τρία επώνυμα). Το ζαρζαβατικό, προοριζόμενο για χωριάτικη σαλάτα, με τρόπο που μόνο ο Μίδας γνωρίζει, έγινε χρυσό και προσγειώθηκε στο στήθος της προέδρου. Μου θύμισε την ιστορία που είχε λάβει χώρα στο ατελιέ του Γιάννη Τσαρούχη. Λόγω ανάγκης - όπως πάντα - ο ζωγράφος φιλοτεχνούσε και πορτρέτα πλουσίων γυναικών. Κάποτε, λοιπόν, πόζαρε και μια κυρία φορώντας ένα χρυσό ζαρζαβατικό αντίστοιχο με αυτό της κ. Αγγελοπούλου. Μόλις ο ζωγράφος τελείωσε το πείραμα - διότι περί πειράματος επρόκειτο και όχι για έργο τέχνης - η κυρία εξεμάνη όταν διαπίστωσε πως ο Τσαρούχης δεν είχε ζωγραφίσει το ζαρζαβατικό. «Αυτό να το ζωγραφίσετε εσείς!» της είπε ο μετρ, γνωστός για την αταραξία και το χιούμορ του.

...ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗ όταν κάνει σοβαρές δηλώσεις επί παντός επιστητού. Πληρωτέος άμα τη εμφανίσει, ο ίδιος δεν είναι τίποτε άλλο παρά η κορόνα που στολίζει το πάσης φύσεως εμπόρευμα. Ζαλισμένος από την εικόνα του, δεν είναι κακός, αλλά ένας θλιβερός νάρκισσος.

...ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ. Ο Θεός τους ξεγέλασε, τα παιδιά γελάνε μαζί τους και μόνο ο διάβολος τους πήρε στα σοβαρά. Στην αγκαλιά του οι θεολόγοι καίγονται, αλλά χάρη σ' αυτόν κερδίζουν το ψωμί τους και τα απαραίτητα ένσημα. Και αλήθεια είναι πως δε χρειάζονται να κάνουν παρά ελάχιστα. Μπροστά στις ανθρώπινες πληγές, βγάζουν μόνο δεκάρικους λόγους. Αποφεύγουν τα βιώματα, μιλούν τη γλώσσα του ουρανού, αλλά κατοικούν σ' ένα επίγειο βασίλειο. Ετσι ο διάβολος δεν είναι μόνο εργοδότης, αλλά ζωοδότης και ιππότης τους. Θα έπρεπε να πίνουν νερό στο όνομά του, αλλά η αχαριστία, που είναι το σήμα των θεολόγων, τους κάνει και τον πολεμούν.