Το τέλος του Μάη σηματοδότησε και το τέλος όλων αυτών των κινημάτων. Οι πρωταγωνιστές του, αφού προσπάθησαν αρχικά να κρύψουν τις προθέσεις τους, έπειτα αναγκάστηκαν να πουν την αλήθεια τους ευθαρσώς, αφού δεν είχαν τίποτα πια να χάσουν. Αντιθέτως, κέρδισαν τις καλύτερες θέσεις, με θέα που μόνο οι πολυεθνικές μπορούν να σου χαρίσουν. Οι ομολογίες τους είναι σίγουρο πως θα προκαλέσουν απορίες, κυρίως σε όσους συντρόφους ασκούσαν συστηματική κριτική στο φιάσκο του Γαλλικού Μάη και γενικότερα στο φαινόμενο του Αριστερισμού. Την επιλογή των προσώπων που παίρνουν μέρος σ' αυτόν το διάλογο έκανε το σκιάχτρο των Αριστεριστών Ντάνι Κον - Μπεντίτ.

Ντάνι: Δεν αγωνίζεσαι πια ενάντια στο κράτος;

Τζέρι: Δεν είναι πια αναγκαίο, δεν είναι πια καλός ο αγώνας. Πρέπει να γίνω το κράτος από δω και πέρα. Οχι εγώ προσωπικά βέβαια, όλοι μας.

Ντάνι: Παραδέξου ότι έχεις αλλάξει ριζικά.

Τζέρι: Στη δεκαετία του '60 ήταν η Αριστερά που είχε όλες τις ιδέες: Η Δεξιά δεν είχε καμία ιδέα. Στη δεκαετία του '70 αυτό ανατράπηκε. Σήμερα η Αριστερά κήρυξε πτώχευση, και είναι η Δεξιά που αναπτύσσει τις ενδιαφέρουσες ιδέες. Στη δεκαετία λοιπόν του '70 οι άνθρωποι ξύπνησαν και είπαν "θέλω να πετύχω" και για να πετύχεις στην Αμερική πρέπει να εισδύσεις στο οικονομικό σύστημα. Μας ήταν απαραίτητο να μάθουμε το χρήμα όπως μαθαίνει κανείς μια ξένη γλώσσα. Πήγα και δούλεψα στη Γουόλ Στριτ κι έμαθα το χρήμα.

Ντάνι: Σε άλλους καιρούς έκαιγες τα χαρτονομίσματα και το έκανες δημόσια, ακριβώς στη Γουόλ Στριτ.

Τζέρι: Είχα δίκιο να το κάνω εκείνη την εποχή. Τώρα όμως οι Αμερικανοί ξέρουν ότι μπορούμε να πάμε πιο μακριά. Η Αμερική είναι αντιμιλιταριστική».

Στη συνέχεια ο Ντάνι επισκέπτεται τον Μπόμπι Σιλ, αγωνιστή των Μαύρων Πανθήρων:

«Ντάνι: Τι μένει σήμερα από το Μαύρο Κίνημα της δεκαετίας του '60;

Μπόμπι: Ξέρεις, έχουμε γεράσει όλοι. Εχουμε παιδιά, μια οικογένεια, αλλά όλοι αυτοί οι αγώνες έχουν τα πάνω και τα κάτω. Η δεκαετία του '60 ήταν τα πάνω, σήμερα είμαστε στα κάτω».

Στη Βραζιλία ο Ντάνι συναντά τον Φερνάντο Καμπέιρα, απαγωγέα του Αμερικανού πρεσβευτή στο Ρίο το 1969. Σήμερα έχει δική του εκπομπή στην κρατική τηλεόραση.

«Ντάνι: Στο βιβλίο που έγραψες έλεγες πως εσείς οι αντάρτες είσαστε εξωγήινοι.

Φερνάντο: Μάλλον κοσμοναύτες. Ενας ταξιτζής μου είπε μια μέρα: "Για μένα είσαστε κοσμοναύτες και σας θαυμάζω όπως αυτοί, έχετε κάνει πράγματα που δε θα είχα ποτέ το θάρρος να κάνω". Εδώ είναι που κατάλαβα το λάθος μας. Αν ήμασταν τόσο απομακρυσμένοι από τη γη όσο οι κοσμοναύτες, είχαμε λαθέψει. Ημασταν εκατό χιλιάδες λεύγες μακριά από τον άνθρωπο του δρόμου».