1. Αναπόφευκτη είναι η πράξη της Αντιγόνης ενάντια στη θέληση του Κρέοντα, γνωστού και ως Χριστόδουλου, να θάψει τον μοναχό Βησσαρίωνα αρπάζοντας το σκήνωμά του, που έγινε κέντρο εμπορίου από αυτούς που αυτόκλητα αποκαλούνται «αδελφοί εν Χριστώ». Η χειρονομία της Αντιγόνης θυμίζει σε όλους εμάς ξεχασμένους αρχαίους τρόπους που δεν έχουν ανάγκη από επίδειξη σκελετών για να υπάρξουν. Η Ιερά Σύνοδος είναι καταδικασμένη μια ζωή να ξεθάβει γιατί ποτέ της δε θα γεννήσει έναν Παρθενώνα.

2. Αναπόφευκτο είναι αυτός ο δημοσιογραφικός μεσαίωνας που διανύουμε να σβήσει όπως του αξίζει.

3. Αναπόφευκτο είναι ο τελευταίος φόνος που έγινε στον Ασπρόπυργο με θύμα τη γυναίκα να διαλύσει κάθε ψευδαίσθηση για τη συμπεριφορά των μικροαστών μέσα στο γάμο. Η γυναίκα υπέκυψε μετά τον ξυλοδαρμό τον οποίο ακολούθησε η απίστευτη δήλωση του συζύγου: «Δεν ήθελα να τη σκοτώσω, μόνο να τη δείρω. Αν ήθελα να τη σκοτώσω, είχα καραμπίνα». Η γυναίκα ως το κακό που πρέπει να ξεριζωθεί. Ας θυμηθώ τον Ιουλιανό Παραβάτη σ' ένα απόσπασμα από το θαυμάσιο κείμενό του κατά των χριστιανών: «... διότι είπε ο Θεός: "Δεν είναι ωραίο ο άνθρωπος να είναι μόνος του ας του φτιάξουμε έναν βοηθό του να του μοιάζει". Μόνο που αυτή σε τίποτα απολύτως δεν τον βοήθησε, αλλά τον εξαπάτησε και έγινε συναίτιος για να αποκλειστούν και αυτός και αυτή από τις παραδείσιες απολαύσεις. Βέβαια όλα αυτά είναι εντελώς μυθώδη. Γιατί πώς είναι δυνατό να αγνοεί ο Θεός ότι το πλάσμα που δημιούργησε ως βοηθό θα του 'βγαινε σε κακό και όχι σε καλό εκείνου που το δέχτηκε; Και το φίδι που μίλησε με την Εύα ποια γλώσσα θα πούμε ότι χρησιμοποίησε; Μήπως την ανθρώπινη; Αλλά μήπως και το να μην επιτρέψει ο Θεός στους ανθρώπους που έπλασε να μάθουν να διακρίνουν το καλό από το κακό δεν είναι υπερβολικά παράλογο; Γιατί τι πιο ηλίθιο από τον άνθρωπο που δεν μπορεί να διακρίνει το καλό από το κακό; Αφού είναι προφανές ότι τα μεν κακά δε θα τα αποφύγει, τα δε καλά δε θα τα επιδιώξει. Και το πιο σημαντικό: Ο Θεός δεν επέτρεψε στον άνθρωπο να γευτεί τη φρόνηση από την οποία δεν υπάρχει τίποτε που να αξίζει γι' αυτόν περισσότερο. Το ότι η διάκριση του καλού και του χειρότερου είναι έργο της φρόνησης το αντιλαμβάνονται ακόμα και οι ανόητοι, επομένως το φίδι είναι ευεργέτης μάλλον κι όχι καταστροφέας του ανθρώπινου γένους».

4. Αναπόφευκτο είναι πως ό,τι εκδηλώνεται σαν βάρος που μας εμποδίζει να δούμε το σχήμα μας θα εξαφανιστεί κάποτε σαν σκιά.

5. Αναπόφευκτος είναι ο έρωτας ο συμπαντικός να εμφανιστεί όπως ακριβώς του αξίζει: όχι ένα μέρος του, όχι η ιδέα που έχουμε γι' αυτόν, αλλά η ολική αποκάλυψή του και η έκπληξη ότι η θέα του είναι κατ' εικόνα και ομοίωσή μας.

6. Αναπόφευκτο είναι για ό,τι μας ευτελίζει μέσα στον αντεστραμμένο κόσμο να καταστραφεί. Τότε εν ετέρα μορφή ο καθένας θα κάτσει στο τραπέζι της γιορτής. Γιορτής που μετέχουμε στην ετοιμασία της αν και δε θα παρευρεθούμε. Γιορτής ανοιχτής προς όλους.