2. Οσοι υπερασπίστηκαν τους Πακιστανούς εργάτες στην Ηλεία -και για το λόγο αυτό χτυπήθηκαν άγρια από ανθρωποειδή γνωστά με το ψευδώνυμο «παραγωγοί» - δεν τίμησαν μόνο τις αρχές του ανθρωπισμού αλλά και το θείον πάθος των ημερών.

3. Πόσο ντρέπομαι για τα καταλύματα των Πακιστανών, πόσο ντρέπομαι...

4. Οι απανταχού μικροαστοί, αυτοί που προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας και προτρέπουν τα πάσης φύσεως φασιστοειδή να λιντσάρουν τους ξένους εργάτες, σήμερα, λόγω Πάσχα, μετέχουν μεν του αμνού αλλά σίγουρα βρίσκονται εκτός νυμφώνος του Ιησού.

5. Σε όσους έχουν μεταφυσικές αγωνίες λόγω των ημερών περί αιωνιότητας, συστήνω τον απλό δρόμο που διάλεξε ο Αγιος Αυγουστίνος, μέσω της ποίησης: «Πριν αρχίσω, το ποίημα είναι στην προσδοκία μου, μόλις το τελειώσω είναι στη μνήμη μου, όσην ώρα το διαβάζω μοιράζεται ανάμεσα στη μνήμη (για το απόσπασμα που έχει ήδη διαβαστεί) και στην προσδοκία (για το απόσπασμα που απομένει να διαβαστεί). Ο,τι συμβαίνει για ολόκληρο το ποίημα συμβαίνει για κάθε στίχο, για κάθε συλλαβή. Το ίδιο λέω και για το έργο που το ποίημα αποτελεί απόσπασμά του και για το ατομικό πεπρωμένο που αποτελείται από μια σειρά έργα και για το σύνολο της ανθρωπότητας που αποτελείται από μια σειρά πεπρωμένα» (μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη).

6. Από τον ποιητή Ρόμπινσον: «Πόσα μαθαίνουμε ποτέ δεν ξέρουμε να πούμε απ' αυτούς που ποτέ δεν μέλλει πια να ματαδούμε». Το Πάσχα ανήκει σε όσους δεν βρίσκονται ανάμεσά μας, στους αγαπημένους νεκρούς.

7. Για όσους συγγραφείς μάς βασανίζουν με πληκτικές επαναλήψεις της προσωπικής τους ζωής γαντζωμένοι στη βάρκα του θεάματος, για όλα αυτά τα χαϊδεμένα σαΐνια των μεγάλων εκδοτών έγραψε ο τυφλός Μπόρχες: «Δεν ξέρω αν η μουσική μπορεί ν' απελπιστεί από τη μουσική, και το μάρμαρο αυτό το μάρμαρο, ξέρω όμως ότι η λογοτεχνία είναι μια τέχνη που γνωρίζει να προφητέψει πότε θα σωπάσει, θα κονταροχτυπηθεί λυσσαλέα με τις ίδιες τις αρετές της, θα ερωτευτεί την ίδια της τη διάλυση και θα ερωτοτροπήσει με το τέλος της».

8. Οσοι δεν βασανίζονται λόγω της ημέρας από μεταφυσικές αγωνίες, ας συνεχίσουν ακάθεκτοι μέσα από την ομορφιά τους να αλλάζουν ό,τι περνά από το μαγικό τους χέρι. Αυτοί είναι οι φύλακες άγγελοί μας.

9. Οι πάσης φύσεως «φιλάνθρωποι» τουλάχιστον για σήμερα ας εξαφανιστούν, ας κρυφτούν, ας πάνε στο διάολο.

10. Επίκαιρος σήμερα είναι μόνο ο κατηχητικός λόγος του Ιωάννη Χρυσοστόμου: «Εσκύλευσε τον άδη ο κατελθών εις τον άδην. Επίκρανεν αυτόν γευσάμενον της σαρκός αυτού. Και τούτο προλαβών Ησαΐας εβόησεν: "Ο άδης φησίν επικράνθη συναντήσας σοι κάτω". Επικράνθη, και γαρ ενεπαίχθη. Επικράνθη, και γαρ ενεκρώθη. Επικράνθη, και γαρ καθηρέθη. Επικράνθη, και γαρ εδεσμεύθη. Ελαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν. Ελαβεν γην και συνήντησε ουρανώ, Πού σου, θάνατε, το κέντρον; Πού σου, άδη, το νείκος;».

11. Τους μοναχικούς δεν τους συναντάς πουθενά το Πάσχα. Τους σφίγγει η γιορτή και όσο πιο ανοιχτή γίνεται τόσο εκείνοι κλείνονται στη σιωπή τους περιμένοντας να περάσουν τα βεγγαλικά της Αναστάσεως και τα δυνατά τραγούδια της Κυριακής. Ζούνε δίπλα μας - ας το σκεφτούμε.