Το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης τέθηκε πλέον στην ημερήσια διάταξη σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της για «βαθιές τομές», όμως δεν έχει γνωστοποιήσει ακόμη τις θέσεις της. Βεβαίως, στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, με δηλώσεις και άρθρα τους, μας δίνουν μια πρόγευση για τις αλλαγές που θα προωθηθούν. Υπό την έννοια αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τροχιοδεικτική βολή το άρθρο του ειδικού πρωθυπουργικού συμβούλου Γ. Χαρδούβελη στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (20 του Γενάρη), όπου αμφισβητεί την ανάγκη κρατικής χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης και διαπιστώνει ότι οι (εργοδοτικές) εισφορές είναι υψηλές.

Την Παρασκευή 26 του Γενάρη, το γερμανικό Κοινοβούλιο ψήφισε το νόμο για την «κοινωνική ασφάλιση», για τον οποίο ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εργασίας, Βάλτερ Ρίστερ, είπε ότι αποτελεί «τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση της μεταπολεμικής περιόδου». Ο νέος νόμος προβλέπει σταδιακή μείωση των συντάξεων από το 2003, ώστε να υποχωρήσουν στο 67% του τελευταίου μισθού, από 70% σήμερα, και σταδιακή αύξηση των εισφορών των εργαζομένων από 19,3% στο 20% το 2020 και σε 22% το 2030. Οσο για το συνταξιοδοτικό σύστημα, επιλέχτηκε το ολλανδικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο το κράτος καλύπτει τη λεγόμενη βασική σύνταξη, ένα δεύτερο μέρος προέρχεται από επικουρικά ασφαλιστικά ταμεία, στα οποία συνεισφέρουν εργαζόμενοι και εργοδότες, και ένα τρίτο μέρος από ιδιωτική ασφάλιση των εργαζομένων. Τέλος, με το νόμο αυξάνεται το όριο της συνταξιοδότησης στα 65.

Την ίδια ακριβώς μέρα, η Γαλλία παρέλυσε από την 24ωρη απεργία των συνδικάτων, που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και με σύνθημα «Δε θα περάσει». Η απεργία κηρύχτηκε μετά την ανακοίνωση του συνδικάτου των εργοδοτών για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης. Σε πολλές γαλλικές πόλεις οι απεργοί συγκρούστηκαν με την Αστυνομία, χαρακτηριστικό της μαχητικότητας των Γάλλων εργαζομένων ενόψει και των αλλαγών που σχεδιάζει η κυβέρνηση του Λ. Ζοσπέν.

Το θέμα λοιπόν τέθηκε, οι προθέσεις των κυβερνήσεων έχουν ξεκαθαρίσει, η επιχείρηση της κατεδάφισης του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης μπήκε στην τελική της φάση. Η πρόκληση για τους εργαζόμενους στις χώρες-μέλη της ΕΕ είναι μεγάλη, όσο μεγάλη αναμένεται να είναι και η σύγκρουση, η πιο κρίσιμη σύγκρουση στις αρχές του 21ου αιώνα.