Σε νέες άσχημες περιπέτειες ρίχνει το Μουσείο Ηρακλείου - μεταξύ των σημαντικότερων και μεγαλύτερων της χώρας - η κυβέρνηση, με την αιφνιδιαστική μετακίνηση της διευθύντριάς του, Ν. Δημοπούλου - Ρεθεμιωτάκη, σε άλλη υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού, τη στιγμή που εκκρεμεί η ολοκλήρωση της εφαρμογής της νέας μουσειολογικής μελέτης.
Το ότι δεν πρόκειται για μια ακόμη απλή ενδοϋπηρεσιακή ανακατάταξη ενισχύεται από το γεγονός ότι σύσσωμοι οι εργαζόμενοι στο Μουσείο, μόνιμοι και συμβασιούχοι, όλων των ειδικοτήτων, συνυπογράφουν υπόμνημα προς το υπουργείο Πολιτισμού, με το οποίο ζητούν την παραμονή της διευθύντριας στο Μουσείο, «την άμεση έγκριση των σχετικών κονδυλίων και την πρόσληψη ικανού αριθμού εργαζομένων για την ολοκλήρωση του έργου».
Οι εργαζόμενοι, αφού εκφράζουν την αντίδρασή τους στη μετακίνηση, σημειώνουν, ότι «έχοντας πλήρη γνώση του κολοσσιαίου έργου που επιτελέστηκε τα τελευταία χρόνια στο Μουσείο Ηρακλείου με οργάνωση, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα θεωρούμε ότι η απόφαση αυτή, εφόσον υφίσταται, απαξιώνει συνολικά την επίπονη προσπάθεια του συνόλου του προσωπικού και όχι μόνο της διευθύντριας».
Προσθέτουν ότι το έργο που έχει συντελεστεί από το 2004 (σ.σ. μέσα σε αντίξοες συνθήκες) «συνίσταται στην ολοκλήρωση της απογραφής και του εγκιβωτισμού του υλικού των αποθηκών του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, στην απόσυρση της παλαιάς μόνιμης έκθεσης, στη μεταστέγαση της υπηρεσίας και στην παράλληλη οργάνωση προσωρινής έκθεσης (...) Το σύνολο των παραπάνω εργασιών πραγματοποιήθηκε με ολιγάριθμο συγκριτικά με το μέγεθος του έργου προσωπικό, με ελλιπή υποδομή και με μεγάλη πίεση χρόνου».
Υπογραμμίζουν ότι «τη χρονική αυτή στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η μουσειολογική μελέτη, απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση του έργου της Επανέκθεσης. Για την επιτυχή διαχείρισή του βασική προϋπόθεση αποτελεί η επιστημονική κατάρτιση, καθώς και η συνολική εποπτεία και γνώση τόσο του αρχαιολογικού υλικού του Μουσείου Ηρακλείου, όσο και η διοικητική διαχείριση των επιμέρους σταδίων του έργου που εκπονήθηκε και εκπονείται μέχρι σήμερα από την παρούσα διεύθυνση». Ετσι, η απομάκρυνση της διευθύντριας «στην κρίσιμη αυτή φάση θα αποτελέσει ιδιαίτερα ανασταλτικό παράγοντα στην ομαλή πορεία του έργου και προοιωνίζεται καθυστερήσεις, ενώ επιπλέον διαταράσσει το κλίμα ηρεμίας και εύρυθμης λειτουργίας που έχει διαμορφωθεί μεταξύ των εργαζομένων και που αποτελεί προϋπόθεση για την επιτέλεση κάθε εργασίας».
Αυτή η εξέλιξη είναι το «κερασάκι» στην «τούρτα» της διαχρονικής απαξίωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας συγκεκριμένα. Θυμίζουμε ότι το Μουσείο Ηρακλείου ήταν μεταξύ των μουσείων που επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ αποκόπηκαν από τις «μητρικές» Εφορείες Αρχαιοτήτων με απώτερο στόχο την εμπορευματική, «ευέλικτη» λειτουργία τους που στην πράξη σημαίνει δυνητική παράδοση στο κεφάλαιο. Χαρακτηριστικό αυτής της απαξίωσης είναι το ότι μόλις τον περασμένο Ιούνη, οπότε ο υπουργός Πολιτισμού, Μ. Λιάπης, «φλόμωνε» με «θα» κατά την επίσκεψή του στην Κρήτη, το Μουσείο βρισκόταν σε κατάσταση υπολειτουργίας, με το εργαστήριο συντήρησης να έχει μόλις τρεις μόνιμους συντηρητές, ενώ η σύνταξη των μουσειογραφικών δελτίων - απαραίτητων για να ξεκινήσει κάποτε η μουσειογραφική μελέτη - γίνεται από μόλις 8 μόνιμους και 4 συμβασιούχους αρχαιολόγους για χιλιάδες αντικείμενα.
Εκθεση έργων του Γιάννη Γαΐτη
Ο Γιάννης Γαΐτης - ο βίος και η πολιτεία του, το έργο και η εποχή του, η καλλιτεχνική του πορεία και η ζωγραφική του γλώσσα - ανδρώνεται μέσα απ' την αντίσταση, στο πέρασμα από τη δικτατορία του Μεταξά στην κατοχή κι ως τον Εμφύλιο στην Ελλάδα. Ολοκληρώνεται με τον εκπατρισμό του, μαζί μ' ένα μέρος της γενιάς του απ' την Αθήνα στο Παρίσι, όπου το έργο και η προσωπικότητά του βρίσκουν το χώρο του πειραματισμού και την ελευθερία της έκφρασης που τον χαρακτηρίζουν. Η έκθεση στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά έργα από όλες τις περιόδους του καλλιτέχνη και γίνεται με τη συνεργασία της κόρης του κ. Λορέττας Γαΐτη -Charrat, αρχιτέκτονα - μουσειολόγου. Την τεχνική ανάρτηση έχει αναλάβει ο στενός συνεργάτης του Γαΐτη, Γαβρήλος Μιχάλης.
Μετάφραση: Γιάννης Λιγνάδης, Ρούλα Πατεράκη. Διασκευή - σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη. Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη. Κοστούμια: Αγγελος Μέντης. Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός. Ερμηνεύουν: Μιχαήλ Μαρμαρινός, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Μάνια Παπαδημητρίου, Δημήτρης Πιατάς, Μάνος Βακούσης, Λουκία Μιχαλοπούλου, Νίκος Χατζόπουλος, Κοσμάς Φοντούκης, Κώστας Βασαρδάνης, Μάνος Σταλάκης, Χάρης Τσιτσάκης. Χορός: Ηλίας Ασπρουδής, Ηλίας Ζερβός, Γιάννης Παπαδόπουλος, Σταύρος Καλλιγάς, Σαράντος Ρηγάκος κ.ά. Μουσικοί: Σπύρος Κοντός (όμποε, αγγλικό κόρνο), Ντόριαν Ιντρίζι (βιολί).
Η 5η έκθεση παρουσιάζει 70 έργα τριάντα ενός νέων Ελλήνων καλλιτεχνών, δύο Κυπρίων, ενός Αλβανού και ενός Ούγγρου και θα ταξιδέψει για τα επόμενα δύο χρόνια ανά την Ελλάδα και την Κύπρο. Τα εγκαίνια θα γίνουν στην Καλαμάτα, στις 11/8, 9 μ.μ., στο Εικαστικό Εργαστήρι του Δήμου (Ναβαρίνου 8).
Ο δημοσιογράφος και πρόεδρος της Εταιρείας, Κώστας Νίτσος, στο σημείωμά του με αφορμή την 5η διοργάνωση, διαβεβαιώνει, μεταξύ άλλων, ότι «οι καταστατικές αρχές δεν άλλαξαν (...) Αποκλείουμε κάθε ποδηγέτηση στη δουλειά των νέων καλλιτεχνών, δε στηρίζουμε αλλά και δεν αποκλείουμε καμιά τεχνοτροπία και τάση. Δεν ελέγχουμε την ελευθερία στην Τέχνη!».